스쳐가는 사람

스며드는 사람

나는 어떤 사람

ลมโชยอ่อน

คนที่พัดผ่านไป

คนที่ซึมเข้ามา

ผมเป็นคนแบบไหน

나는 좋은 사람?

아님 나쁜 사람?

평가는 가지각색

그냥 나도 사람

ผมเป็นคนดี?

หรือเป็นคนเลว?

ความคิดเห็นล้วนนานาจิตตัง

ผมเองก็เป็นแค่มนุษย์คนหนึ่งเหมือนกัน

다들 살아가겠지

다들 사랑하겠지 

다들 바래가겠지

잊혀가겠지

ทุกคนจะมีชีวิต

ทุกคนจะมีความรัก

ทุกคนจะจางหายไป

และจะถูกลืม 

사람들은 변하지 나도 변했듯이

세상살이 영원한 건 없어

다 지나가는 해프닝

ผู้คนเปลี่ยน เหมือนกับที่ผมเปลี่ยน

ในชีวิตนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่านิรันดร์

ทุกอย่างคือสิ่งที่เกิดขึ้นและผ่านไป

음... why so serious?

Why so serious? why so serious?

음... I’m so serious?

I’m so serious? I’m so.. I’m so..

อืม...why so serious? 

Why so serious? why so serious?

อืม...why so serious?

I’m so serious? I’m so.. I’m so..

뭐 어때

스쳐 지나가면 뭐 어때

뭐 어때

상처받으면 뭐 어때

때론 또 아플지도

가끔은 속상해 눈물 흘릴지도

뭐 어때

그렇게 살면 뭐 어때

แล้วยังไง

ถ้ามันจะผ่านไปแล้วยังไง

แล้วยังไง

ถ้ามันจะได้แผลแล้วยังไง

ถึงบางทีอาจจะเจ็บอีกครั้ง

ถึงบางทีจะเจ็บใจ และมีน้ำตา

แล้วยังไง

ถ้าจะมีชีวิตแบบนั้นแล้วยังไง

물이 흘러가는 대로 흘러가 

저기 끝은 뭐가 있을지도

특별한 삶 평범한 삶 그 나름대로 

좋은 게 좋은 거지 뭐

좋은 게 좋은 거지

ไหลไปดั่งสายน้ำ

บางทีจุดสิ้นสุดตรงนั้นอาจจะมีอะไร

ชีวิตแบบพิเศษ ชีวิตแบบธรรมดา แล้วแต่แบบของมัน

สิ่งที่ดีก็คือสิ่งที่ดีไง

สิ่งที่ดีก็คือสิ่งที่ดี

뜻대로만 되지 않지

불편은 다들 감수하지

극적인 상황들의 반복은 삶을 지치게도 해 

사람들이 그런거지

มันไม่เป็นไปตามที่ตั้งใจ 

ความลำบากคือสิ่งที่ทุกคนต้องยอมรับ 

ชีวิตอันซ้ำซากที่เหมือนละครอาจทำให้เหน็ดเหนื่อย

แต่คนเราก็เป็นอย่างนั้นแหละ

없으면 있고 싶기도 있으면 없고 싶기도

누가 사람이 지혜의 동물이라 했나

내가 보기에는 후회의 동물이 분명한데

พอไม่มี ก็อยากมี พอมี ก็ไม่อยากมี

ใครบอกว่ามนุษย์เป็นสัตว์แห่งสติปัญญา

จากที่เห็น แน่นอนว่ามนุษย์คือสัตว์แห่งการเสียใจภายหลัง

사람들은 변하지 너도 변했듯이

세상살이 영원한 건 없어 

다 지나가는 해프닝

ผู้คนเปลี่ยน เหมือนที่คุณเปลี่ยน

ในชีวิตนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่านิรันดร์ 

ทุกอย่างคือสิ่งที่เกิดขึ้นและผ่านไป

너의 평범함은 되려 나의 특별함

너의 특별함은 되려 나의 평범함

나의 평범함은 되려 너의 특별함

나의 특별함은 되려 너의 평범함

ความธรรมดาของคุณ กลายเป็นความพิเศษของผม

ความพิเศษของคุณ กลายเป็นความธรรมดาของผม

ความธรรมดาของคุณ กลายเป็นความพิเศษของผม

ความพิเศษของคุณ กลายเป็นความธรรมดาของผม

뭐 어때

스쳐 지나가면 뭐 어때

뭐 어때

상처받으면 뭐 어때

때론 또 아플지도

가끔은 속상해 눈물 흘릴지도

뭐 어때

그렇게 살면 뭐 어때

แล้วยังไง

ถ้ามันจะผ่านไปแล้วยังไง

แล้วยังไง

ถ้ามันจะได้แผลแล้วยังไง

ถึงบางทีอาจจะเจ็บอีกครั้ง

ถึงบางทีจะเจ็บใจ และมีน้ำตา

แล้วยังไง

ถ้าจะมีชีวิตแบบนั้นแล้วยังไง

------------------------------------------------------------------

Notes : (Elaboration of my understandings of this song)

"พอไม่มี ก็อยากมี พอมี ก็ไม่อยากมี"

เราหลายคนอาจเคยใฝ่ฝันถึงสิ่งที่เราไม่มี 

และเราอยากมี อยากครอบครองสิ่งนั้น

แต่พอถึงเวลาที่มีมันแล้ว 

เราอาจเพิ่งมานึกได้ว่าจริงๆเราอาจไม่ได้ต้องการมัน

หรือบางทีสิ่งนี้เราไม่ต้องมีมันก็ได้

ในเพลงนี้ คนเขียนอาจกล่าวถึงชีวิตและสถานะของเขา 

(ในการเป็นไอดอล เป็นศิลปิน)

จึงมีท่อนที่ตามมาว่า

"จากที่เห็น แน่นอนว่ามนุษย์คือสัตว์แห่งการเสียใจภายหลัง"

people are obviously animals of regret

"ความธรรมดาของคุณ กลายเป็นความพิเศษของผม

ความพิเศษของคุณ กลายเป็นความธรรมดาของผม"

ความพิเศษ ในที่นี้อาจหมายถึงชีวิตของการเป็นไอดอล มีเงินทอง มีชื่อเสียง 

ในขณะเดียวกัน ความธรรมดาของคนธรรมดา 

เช่นการออกไปเดินช้อปตามห้าง การไปกินข้าว ดูหนัง 

อาจเป็นชีวิตที่คนเขียนเพลงใฝ่หา และดูพิเศษ 

เพราะเขาไม่มีโอกาสได้ทำสิ่งที่ธรรมดาเหล่านั้น

"뭐 어때 (มวอ-อ๊อด-เต) = แล้วยังไง/แล้วมันจะทำไม"

แล้วยังไง เพราะสุดท้ายนี้ชีวิตก็คือของเรา

เจ็บปวดบ้าง ร้องไห้บ้าง แล้วมันจะทำไม

เนอะ.

p.s. this is my favourite song.