แสงสลัว
แจ็คเก็ตยีนส์, เครื่องประดับ
เศษซากกางเกงขายาวที่ถูกถอดออก
แก้วไวน์ที่ถูกวางทิ้งไว้
และดวงตาฉ่ำวาว
"ถ้าไม่หยุดตอนนี้ พรุ่งนี้ปวดหัวระเบิดแน่"
เขากล่าว,
"อืม... คุณก็หยุดมือของคุณด้วยสิ"
และหลุดยิ้มในที่สุด
ถือว่าเตือนแล้วสำหรับเด็กดื้อที่ไม่รู้ลิมิตตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้น, เขาก็ยอมรับว่าตัวเองรุ่มร่ามใส่ร่างขาวไม่น้อย มือแข็งแรงลูบไล้ไปตามขาอ่อนด้านใน รู้สึกได้ถึงกล้ามเนื้อที่เริ่มเกร็งตัวของคนบนตัก
"สติ?"
"ยังมีอยู่น่า หยุดมือคุณเลย"
เขาหัวเราะอีกครั้ง เจโน่เริ่มดิ้นในขณะที่มือของเขาวางไว้ใกล้จุดอันตราย⏤ให้ตายสิ ขานุ่มๆ เหมาะมือแบบนั้นน่ะ แจมินว่าเขายังปรานี
"ว่าผมไม่ได้นะ ในเมื่อเธอก็ตั้งใจอ่อย"
"..."
"แต่ดันเคลิ้มจริงแบบนี้เนี่ย..."
เขาโน้มหน้าลงไปใกล้ชิดคนบนตัก ดวงตาฉ่ำฉายแววตื่นตระหนก หากแต่เพียงเสี้ยววินาทีก็เปลี่ยนเป็นท้าทายจนน่าจับลงโทษเสียให้เข็ด
"คงต้องให้ผมสอนอีกยาวๆ เลยมั้ง, ที่รัก"
end.
#octxmn ♡
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in