เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
minimoni collectionหมูยิ้มยาก DaiyMizNight
(ผี)ผ้าห่มและตกเตียง
  • Blankets & Fall

    (ผี)ผ้าห่มและตกเตียง ?
    "ชอบเตะพี่ตกเตียงนักใช่ไหม"

    Pairing : Namjoon x Jimin
    Rate : R-15




    เสียงนกร้องเพลงประสานเสียงดังแว่วไหวมาจากทางหน้าต่าง แสงแดดอ่อน ๆ สาดส่องมากระทบดวงตาบ่งบอกว่าตอนนี้ถึงเวลาอรุณเบิกฟ้านกกาโบยบินออกหากินร่าเริงแจ่มใสแล้ว

    แก่เนาะ

    ผมขยับตัวเตรียมจะลุกขึ้นนั่งบนเตียง แต่เอ๊ะ ขยับตัวลำบากจัง เอ๊ะที่สอง ทำไมเตียงมันแข็งแปลก ๆ แข็งแบบนี้ไม่น่าใช่เตียง พอลุกขึ้นนั่งแล้วลืมตาดูก็อ๋อในใจว่าตัวเองนอนที่พื้นข้างเตียงซะงั้น

    เอาอีกแล้ว นทีเตะผมตกเตียงอีกแล้ว

    อาการเตะผ้าห่มผมว่าเป็นกันทุกคน ขนาดในเพลงบังทันยังมีเลย (ขายเก่งเนาะว่ามะ) แต่นทีไม่ใช่แค่เตะผ้าห่มนี่สิครับ เตะผมด้วยเนี่ย!

    อาการเตะผ้าห่มหรือเตะผมตกเตียงไม่ได้เป็นบ่อย ๆ ครับวางใจได้ ไม่ได้ถึงขนาดเกิดขึ้นทุกวันจนต้องขอเลิกราเพราะทนนอนพื้นทุกวันไม่ไหวอะไรขนาดนั้น แต่จะเกิดขึ้นในวันที่นทีนอนน้อยเพราะงานเลิกช้า(มากกก) พร้อมกับอาการกังวลว่างานจะออกมาไม่ดีและเหนื่อยจากคนที่ทำงานที่กวนประสาทนทีจนเขาอยากถีบยอดหน้าสักทีสองที

    นทีชอบมาบ่นให้ผมฟังน่ะ ผมก็ทำได้แค่หอมแก้มปลอบให้เขาใจเย็นลง เป็นแฟนที่ดีเนาะ ของมันแน่อยู่แล้วล่ะ 55555555

    อย่างที่ว่ามาเมื่อวานนทีคงเจอศึกหนักมาไม่น้อยผมถึงได้ลงไปนอนกอดพื้นเย็น ๆ ข้างล่างในวันนี้ ดีว่าวันนี้ผมหยุดงานเลยไม่ต้องปวดเนื้อปวดตัวไปทำงาน

    ผมลุกขึ้นยืนแล้วค่อย ๆ หย่อนตัวลงนอนบนเตียงข้าง ๆ เจ้าก้อนดักแด้บนเตียงแล้วสวมกอดเบา ๆ กลัวดักแด้จะตื่น เพราะตอนนี้พึ่งจะ 6 โมงนิด ๆ เอง

    ใช้ไม้ยมกเยอะจังแฮะ แต่ช่างมันประไร

    ดักแด้ขยับตัวนิดนึง อาจจะเพราะผมวางแขนกอดเขาเลยทำให้เขาตื่น

    "พี่น้ำผมหนักอะ" เสียงพูดงัวเงียฟังแทบไม่ได้ศัพท์ดังออกมา

    "ลงโทษคนร้ายที่ถีบพี่ตกเตียงไงครับ" ผมพูดแกล้งไปงั้น จริง ๆ แค่อยากกอดเฉย ๆ

    "งืมมม ผมถีบพี่อีกแล้วเหรอ ขอโทษนะครับ" นทีขยับตัวหันมาหาผมแล้วพูดขอโทษทั้ง ๆ ที่ตายังปิดสนิทอยู่

    "พี่ปวดตัวมากเลยอะ" ผมทำเสียงยานคางนิดนึงให้ดูเหมือนน้อยใจ นทีค่อย ๆ ลืมตามองผมแบบคนง่วงนอนที่จะขมวดคิ้วนิดนึงด้วย

    "เดี๋ยวผมกลับมานวดให้ตอนเย็นน้า" มานงมาน้าอะไร ใจเหลวกันพอดี

    "แต่พี่อยากให้นวดตอนนี้เลยนี่นา"

    "ผมมีงานต่อตอนเช้าเลยอะ ขอนอนอีกนิดแล้วคงต้องรีบตื่นไปทำงานเลย" นทีย่นคิ้วขึ้นเป็นเชิงรู้สึกผิด

    "พี่น้อยใจจังแฟนทำงานหนักแทบทุกวันเลย" ผมบ่นอุบอิบ

    "ผมขอโทษนะครับ"

    "ไม่ต้องขอโทษหรอก ไม่ใช่ความผิดเราซะหน่อย ชอบงานนี้หนิใช่ไหมล่ะ" ได้ยินผมพูดอย่างนี้แล้วก็ทำให้นทียิ้มเผยรอยยิ้มตาหยีออกมา

    "อื้อ ชอบมากเลย"

    "ชอบพี่น้ำด้วย" พูดจบนทีก็กระเถิบตัวเขามาแล้วจุ๊บที่ริมฝีปากผมเบา ๆ

    ก่อนจะรู้ตัวผมก็เข้าไปอยู่ในผ้าห่มด้วยแล้วโอบกอดเขาไว้พร้อมพรมจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อนั้นเสียแล้ว จังหวะที่นทีเผยอริมฝีปากผมก็ค่อย ๆ สอดลิ้นเข้าไปตวัดตักตวงความหวานทั่วทุกซอกมุมอย่างโหยหา ลมหายใจของเราสอดประสานกัน ผมลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของเขา นทีร้องครางเบา ๆ เพราะเขาชอบให้ผมลูบหลังเวลาที่เราจูบกันมันทำให้รู้สึกดี

    ห้วงอารมณ์ที่เรากำลังดื่มด่ำอยู่ช่างเป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกอิ่มเอมในใจ เหมือนดังการบอกรักที่ไม่จำเป็นต้องพูดออกมา

    ผมชอบจูบกับนทีมาก ๆ เลย ❤

    เมื่อถึงเวลาเราทั้งสองก็ค่อย ๆ ผละริมฝีปากออกจากกันอย่างอ้อยอิ่ง ผมจุ๊บเบา ๆ อีกครั้งหนึ่งทำให้นทีหลุดหัวเราะออกมาน้อย ๆ

    "พี่ทำให้ผมไม่ได้นอนต่อเลย"

    "จูบอรุณสวัสดิ์ไงครับที่รัก"

    "หึ จ้า ๆ" ว่าจบเขาก็จุ๊บผมกลับแล้วลุกขึ้นจากเตียงไป

    "อ้าวไม่นอนต่อแล้วเหรอ" ผมถาม

    "โดนจูบขนาดนั้นใครจะไปหลับลง ตื่นเต็มตาเลยเนี่ย เดี๋ยวผมทำข้าวเช้าให้นะครับ อยากกินอะไรไหม" นทีพูดไปพลางเดินไปที่โซนครัวแล้วหยิบกระทะขึ้นมาวางบนเตา

    "กินนทีได้ไหมครับ" ผมแกล้งหยอกเล่น

    "กินกระทะก่อนเลยนะครับที่รัก"

    แหม เป็นการเรียกที่รักที่เหมือนไม่รักเอาซะเลยนะ

    ว่าไปนั่น แต่ยังไงก็รักเหมือนเดิมแหละหน่า

    จบ.

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in