-1- 8 1/2 ริกเตอร์ //อนุสรณ์ ติปยานนท์
เรื่องลีนมาก อ่านลื่น ว่าด้วยความแปลกแปร่งของเซ็กซ์และตัวละคร ความสัมพันธ์ข้ามพบข้ามชาติ กลิ่นญี่ปุ่น พลางให้มีเวี้ยวของ มูรากามิอย่างที่ใคร ๆ บอกไว้ คิดว่าน่าจะร้าวราณกว่านี้ได้ ลีนไปจนไม่รู้สึกลึกมากกับตัวละคร (หรือเพราะตั้งกำแพงว่าเป็นมูรากามิเมืองไทย เลยสร้างรูปแบบมารอ มาตัดสันเส้นทางไว้แล้วก็ไม่รู้)



-2- ระยะห่างของความไกล้ //ภู่มณี ศิริพรไพบูลย์
เหมือนเดินทางท่องเที่ยวไปในเมืองเชียงใหม่ นั่งจิบกาแฟของร้านตัวเอก นั่งดูการพูดคุยและความเป็นไปของ มิว ครูหนุ่มผู้สับสนกับเส้นทางเดินของความรัก จนเกิดการผลักไส ดื้อดึง เหนี่ยวรั้ง ยึดติด และ แหกกรง สลับไปมา มีเพลงประกอบ(ที่ผมไม่รู้จักสักเพลง TT) ตามสไตล์ สร้างความละมุนให้บรรยากาศ แต่สิ่งที่ขาดอาจเป็นท๊อปปิ้งที่ไม่มี เชอร์รี่ โอริโอ้ ที่มาตัดความละมุนของเนื้อเค้ก รู้สึกว่าเรื่อย เอื่อยเกินไป(หรือเราฮาร์ด คอร์ฟร่ะ)



-3- พระเจ้าเป็นหมา //องอาจ ชัยชาญชีพ
ตามสไตล์พี่โต้ครับ อ่านมัน คัน เจ็บแสบ แล้วตบหน้า ให้ยอมรับว่าพระเจ้าแม่งเป็นเห็บก็ยังได้ --เห็บสยามเลเวลอัพ--



-4-เวลา //ชาติ กอบจิตติ
โอ้ เป็นงานน้าชาติที่ผมอ่านเป็นเล่มที่ สอง เขียนได้ลึกจริง สนุกแบบร้าวลึก ลงดิ่งไปในตัวละคร การเดินเรื่องจากตัวหนึ่งไปอีกตัวหนึ่งไร้รอยต่อ อาจเสียเวลาช่วงแรกทำความเข้าใจแนวคิด วิธีการเล่า แต่พอชินก็ยาว ๆ กันไป อร่อยครับ



-5- โปรดเอื้อเฟื้อแก่เด็ก สตรี และคนธรรมดา //รวมนักเขียน-
รวมเรื่องสั้นอารมณ์ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง ตามสไตล์นักเขียนแต่ละคนที่ออกมาเล่าปัญหาที่แอบแฝงในชีวิต สังคม และผลต่าง ๆ ที่กระทบต่อคนในสังคม ชอบ"กุลนันท์" "ไม่ย้อนคืน" และฮาไปกับ "คนสองใจ" 



-6- ผ้าปูโต๊ะกับลมหมอ //โตมร ศุขปรีชา
รวมการเดินทางของพี่หนุ่มในวัยหนุ่ม ลีลาการเขียนที่ทะเล้น สุข เศร้า เหงา อันตราย กับห้าทวีป สอดแทรกปัญญา ปรัชญา มาครบ ทั้งกระหรี่ในญี่ปุ่น LA สายน้ำแห่งปัตตานี หิมะขาวในสวีเดน จนกระทั่งถึง เรื่อง ขี้ ที่กาฐมาณฑุ มาครบ (ช่วงนี้เสพงานพี่หนุ่มทุกเดือนเลย จะสติเลอะเลือนหลงเรื่องหลงราวไปแล้ว)



-7- คำสารภาพ //มินะโตะ คะนะเอะ
อ่านรวดเดียวจบ สนุก ตื่นเต้นเป็นช่วง ๆ กระตุ้นต่อมเผือกได้ดี อ่านไป อยากรู้ ๆ ไอ้นั่นคิดไง ไอ้นี้คิดไง 
การบอกเล่าเรื่องราวการตายของลูกน้อยที่ถูกฆ่าโดยใครบางคน เรื่อยค่อย ๆ ดึงเอาความเป็นตัวตนของแต่ละคนมาตีแผ่อย่างน่าสนใจ การเพาะพันธุ์ ความสัมพัน การเลี้ยงดูเด็ก ๆ ปัญหาที่เกิดขึ้นกับเยาวชน และคนญี่ปุ่น ถูกสอดแทรกให้เราเกลียดเกรงความเป็นอยู่ที่ลึกร้าวภายใต้ฉากหน้าที่สวยงามของวัฒณธรรมปลาดิบ 


จบกันไปกับเดือนสิงหาคม 59