เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกนักอยากเขียนSooth Suwansakornkul
ประวัติศาสตร์นอกตำรา
  • ผมเกิดในยุคที่การศึกษาวิชาประวัติศาสตร์สมัยประถมและมัธยมทำให้เชื่อว่าคนพม่าคือข้อศึกของเรา 
    จนวันหนึ่ง ผมขึ้นรถโดยสารประจำทางผ่านหน้าโรงพยาบาลเด็ก ผมได้ยินพนักงานเก็บค่าโดยสารตะโกนถามผู้โดยสารว่า
    "ใครมีถุงพลาสติกบ้าง" เมื่อผมหันหน้าไปมองตามเสียงก็พบว่า มีแม่ลูกชาวพม่าคู่หนึ่งที่เพิ่งขึ้นมาจากป้ายหน้าโรงพยาบาลเด็ก แม่อุ้มลูกอายุราวสองขวบ อีกมือจูงเด็กอีกคนอายุราวห้าถึงหกขวบ พนักงานเก็บค่าโดยสารบอกว่า เด็กคนโตไม่สบาย ทั้งป่วย และเมารถ กลัวว่าจะอาเจียน เลยขอถุงพลาสติก ชายไทยสูงวัยคนหนึ่งได้ยินเช่นนั้นก็เอื้อมมือส่งลูกอมให้ แล้วบอกว่า "ถ้าให้เด็กอมไว้จะช่วยให้ผะอืดผะอมน้อยลง" แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเปิดกระเป๋าหยิบถุงพลาสติกออกมาส่งไปให้
    ...
    ผมเลยคิดไปว่า...แม้นี่คือประวัติศาสตร์ที่เราไม่ได้บันทึกไว้ในแต่มันตราตรึงในใจผมไปอีกนานเท่านาน

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in