ฉันเดินหลงทางอยู่ในดวงตาคู่นั้น สีดำขลับของมันพร่างพราวด้วยดวงดาวราวหลุมดำที่ดึงดูดสรรพสิ่งเข้าไป ดั่งอากาศถูกสูบออกไปจากชั้นบรรยากาศ ดั่งสภาวะไร้แรงโน้มถ่วงในห้วงจิตใจ และขณะที่ฉันกำลังเผลอไผลไปกับสภาวะสุญญากาศจากนัยน์ตาของคุณนั้น ขอแค่ขนตาที่รายล้อมมันไว้เคลื่อนไหวแต่เพียงเล็กน้อย ผีเสื้อตัวกระจ้อยก็โหมกระพือปีกสร้างพายุในเวหาแห่งอารมณ์

ยามใดก็ตามที่คุณคลี่มุมปากออก สองข้างแก้มก็ปรากฏรอยยุบขนาดเล็กในจักรวาลแห่งกาลเวลา ชีพจรของฉันก้าวสะดุดไปกับช่วงนาทีที่หยุดเดิน ก่อเกิดอันตรายต่ออัตราการเต้นของหัวใจ ฉันรู้สึกเหมือนกำลังวิ่งอยู่บนสายพานของเส้นทางที่ไม่มีวันสิ้นสุด ทุกสิ่งเสมือนภาพลวงตาที่ประกอบสร้างขึ้นมาจากจินตนาการ ดั่งภาพฝันที่ถูกปกคลุมด้วยไอหมอกและฉันกำลังออกเดินทางโดยไร้เข็มทิศ ฉันเสพติดการจ้องมองใบหน้าที่งดงามนั้น

ดีกรีความรักรสหวานไหลวนอยู่ในเครื่องดื่มรสขม คำรักจากปากของคุณออกฤทธิ์รวดเร็วแต่มีผลเนิ่นนาน ฉันดื่มมันเข้าไปหล่อเลี้ยงจิตใจแก้วแล้วแก้วเล่า มันกล่อมประสาทของฉันให้หลอกหลอนไปด้วยภาพของคุณ ทำให้ฉันลุ่มหลงในสุ้มเสียงของคุณ พ่ายแพ้ต่อลมหายใจแผ่วเบาข้างใบหู และเลินเล่อไปกับผิวสัมผัสอันร้อนผ่าว ฉันถูกมอมเมาด้วยความรักของคุณ

โปรดโอบกอดฉันด้วยหัวใจที่อบอุ่นของคุณและอย่าปล่อยมือที่ถนอมหัวใจของฉัน ให้ความรักของเราผลิบานดั่งดอกไม้สะพรั่งในฤดูใบไม้ผลิ ให้กลีบของมันประคองร่างของเราสอง ให้สายลมพัดพาประกาศิตแห่งรักล่องไปในอากาศ แล้วฉีดน้ำหวานจากเกสรเข้าหลอดเลือดดำที่ต้นแขน ปล่อยให้ความทรงจำอันหอมหวนอบอวลไปทั่วร่าง

มวนยาสูบถูกคีบไว้ระหว่างปลายนิ้ว แลประกายความรักริบหรี่อยู่ที่ปลายมวน สารพิษถูกสันดาปออกมาเป็นภาพของเราแล้วจางหายไป ควันไฟไม่เคยอยู่คงไม่ว่าฉันจะละโมบสูบมันเข้าไปเท่าไร หมอกควันเหล่านั้นจะแปรเปลี่ยนแล้วลอยหายไปเสมอ ฉันไม่อาจกลั้นลมหายใจได้ไม่ว่าจะอยากฝืนสักแค่ไหน และครั้งสุดท้ายที่ฉันสูดลมหายใจเข้า ช่วงเวลาแห่งความสุขก็ถูกพ่นออกไปในพริบตา

เขาว่ากันว่าคุณไม่สามารถหลบสายตาคนในกระจกได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดตัวตนของเราก็จะเป็นเงาตามติดไปทุกที่ ทว่าตัวตนของคุณก็อยู่ในทุกลมหายใจเข้าออกของฉันไม่ต่างกัน เพลงรักในวิทยุทำให้ฉันคิดถึงคุณ แล้วคุณเล่าคิดถึงฉันยามดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าหรือเมื่อดวงดาราส่องประกายในยามค่ำคืนบ้างไหม คุณมองที่ว่างข้างกายแล้วหวังให้ที่ตรงนั้นมีฉันเหมือนกันหรือเปล่า

ตัวฉันสั่นเทิ้มเพราะขาดความรักจากคุณมาหล่อเลี้ยง จิตใจของฉันกระสับกระส่ายเพราะไม่มีไออุ่นจากคุณคอยโอบกอด ร่างกายของฉันทุกข์ทรมานจากการถอนพิษรักและมันกำลังคร่าชีวิตฉันอย่างช้าๆ