ทุก ๆ คนก็ย่อมมีคุณครูในหัวใจตั้งแต่วัยเด็ก ไม่ว่าจะชั้นประถม มัธยม หรือแม้กระทั่งมหาลัย
ใช่...ฉันก็มีเหมือนกัน
บทนี้จึงขอเขียนให้กับคุณครูในอุดมคติของฉันในระดับมหาวิทยาลัย
ระดับการศึกษาที่ร่ำลือกันว่าอาจารย์มักจะเป็นหัวกะทิ (แต่สอนค่อนข้างเข้าใจยาก)
แต่ฉันก็เจอแล้ว...
อาจารย์ท่านนี้เป็นผู้หญิง วัยกลางคน แต่ก็ยังดูเด็กกว่าอาจารย์หลาย ๆ ท่านในช่วงวัยเดียวกัน ตอนแรกฉันก็นึกว่าท่านจะดุ ๆ เสียอีก เราเคยเจอกันครั้งแรกในปีสอง ท่านสอนพวกเราหนึ่งครั้ง จำได้ว่าเคยขู่ว่าใครสายจะล็อคประตูห้อง แต่ก็ไม่ได้ล็อคแหละ ท่านน่ารัก หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอกัน เพราะฉันยังไม่มีช่วงที่เรียนในภาควิชานั้น
ช่วงที่ฉันต้องทำงานเป็นประธานค่าย ซึ่งต้องมีที่ปรึกษาโครงการ ฉันก็นึกได้แค่ว่า ขอทาบทามอาจารย์ท่านนี้แหละ ดูวัยรุ่นดีคิดว่าน่าจะคุยง่ายกว่าหลาย ๆ ท่าน5555 โดยช่วงที่ต้องร่างโครงเอกสารส่งทางคณะ ซึ่งท่านก็จะคอยตรวจทานให้อย่างละเอียด(เรียกว่าแก้ยับเลยจะง่ายกว่า) ท่านสอนเรื่องการคิดเป็นระบบ ขั้นตอน ซึ่งมันก็ทำให้งานผ่านไปได้ด้วยดี ถึงแม้จะมีกระทบกระทั่งกันกับเพื่อนร่วมงาน อาจารย์ท่านนี้ก็ยังเข้ามาห้ามมวยครั้งนั้นได้อย่างพอดี ไม่คิดว่าจังหวะจะได้ขนาดนี้
เทอมล่าสุดที่กำลังเรียนอยู่นี้ ชั้นปีของฉันก็แบ่งผู้รับผิดชอบติดต่อกับอาจารย์หลาย ๆ วิชาแยกกัน
ใช่...เพื่อนก็ให้ฉันติดต่อกับอาจารย์คนสวยของเราท่านเดิมนี่แหละ
สารภาพเลยว่าฉันค่อนข้างไม่ชอบการจัดการรระบบการเรียนการสอนของสาขาวิชาของฉันสักเท่าไหร่ ตั้งแต่ให้ซื้อหนังสือ แต่ก็ยังมีไฟล์อัพโหลดที่ไม่ตรงหนังสือ ยังมีเอกสารคำสอนเพิ่ม หนังสือพิมพ์ผิด มันทำให้รู้สึกน่าหงุดหงิดเสียมาก ๆ ทั้งยังมีอ.ที่เข้าสาย เทคาบให้พวกเรานั่งนิ่ง ๆ งง ๆ และอื่นๆ ซึ่งก็คิดว่าที่ให้พวกเราประเมินไปทุกปีเนี่ย มันถึงท่านไหมนะ ?
แต่ไม่ใช่กับอาจารย์ท่านนี้
อาจารย์จะเป็นคนเป๊ะ ที่เห็นได้ชัดที่สุดคือเรื่องเวลา ไม่ขาดไม่เกิน ไม่มีกินเวลาเลิกเรียน น้ำเสียงในการสอนและความใส่ใจที่มีต่อนิสิตก็ถือว่าดีมาก ๆ สำหรับฉัน เวลาทำแลบก็มักจะให้วิธีการทำมาก่อน บรีฟต้นคาบ บอกจะบรีฟแค่ครึ่งชั่วโมงก็แค่นั้นจริง ๆ มองนาฬิกาก็คือเริ่มบรีฟ 13.00 ก็จะเสร็จ 13.30 ซึ่งถือว่าน้อยมากที่จะเจอในอ.ท่านอื่นๆ (แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีใครทำเลยนะ) อาจารย์เป็นคนคิดรอบคอบในทุก ๆ เรื่อง การจัดการต่าง ๆ นอกจากสอนพวกเราแล้ว ท่านยังต้องสอนพี่ป.โทช่วงวันเสาร์ แถมยังมีคุมแลบวิจัยของพี่ปีสี่ สำหรับฉันถือว่าอาจารย์เป็นผู้หญิงที่ multitasking โคตรเก่ง
นอกจากเรื่องการเรียนการสอน ฉันยังรู้สึกประทับใจมาก ๆ ที่อ.ค่อนข้างวัยรุ่นและเข้ากับนิสิตได้เป็นอย่างดี รวมไปถึงการตบมุขห้าบาทสิบบาทที่ฉันและเพื่อน ๆ ชอบเล่น ถ้าเป็นท่านอื่นก็คงไม่ทันเราหรอก แต่อาจารย์ท่านนี้ทันนะ และเล่นกับเราเข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ย แถมเรื่องเม้าก็ไม่มีขาดสาย บางทีฉันก็นึกว่าเป็นพี่สาวเราเสียอีก แหะๆ
อีกเรื่องที่ฉันค่อนข้างชอบในตัวอาจารย์ท่านนี้คือการแต่งตัว ด้วยคณะวิทยาศาสตร์สุขภาพที่เรียน อาจารย์ก็จะไม่ค่อยแต่งตัวกันสักเท่าไหร่ แต่อาจารย์จะค่อนข้างต่างจากท่านอื่น ๆ ตั้งแต่เสื้อผ้าที่เข้าแฟชั่นในแต่ละช่วงเวลา รองเท้าหนังหุ้มส้นหลากสไตล์ที่ใส่มาในแต่ละวันไม่ซ้ำกัน รวมไปถึงเครื่องประดับต่าง ๆ ที่เป็นที่สนใจของนิสิตหญิงอย่างฉันและเพื่อน ๆ ก็ว่าได้ ถือว่ารสนิยมการแต่งตัวของท่านเป็นที่สนใจในทุก ๆ วัน สำหรับฉันน่ะนะ
สำหรับฉันรู้สึกว่าการเป็นอาจารย์หรือคุณครูมันไม่ได้แค่เรียนจบสูง สอบใบประกอบ แล้วก็บรรจุเข้ามาสอนได้ แต่มันต้องใช้ความสามารถในการควบคุมคนจำนวนไม่น้อยให้สนใจสิ่งที่เราพูด ตั้งใจฟัง และมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่าง ๆ ซึ่งเท่าที่ฉันเรียนมา ก็มีบางท่านที่ทำได้เป็นอย่างดี เช่น อาจารย์ท่านนี้ และยังมีบางท่านที่เหมือนเข้ามาและพูดเฉย ๆ จนหมดคาบ แล้วก็ออกไป มันคือความ contrast ที่ฉันได้เจอในการเรียนมหาลัยมาเลยแหละ และก็คิดว่าการที่เราได้เจออาจารย์ที่สนใจเด็กขนาดนี้ มันดีมากจริง ๆ
สุดท้ายนี้ ไม่ว่าอาจารย์จะเห็นหรือไม่เห็นบทนี้ที่ฉันเขียนก็ดี ขอให้อาจารย์รู้ว่า อาจารย์เป็นที่รัก เคารพ และชื่นชอบของนิสิตคนนึงเลยนะ
ขอบคุณที่เป็นอาจารย์ที่ดีมาก ๆ สำหรับนิสิตทุกคนนะคะ
สวัสดีค่ะ :)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in