ไหนไฟนอล เห็นสอบอยู่ตลอดเทอม

ชีวิต

เห้อ

เข้าสู่ครึ่งหลังของการเรียน 4 ปีที่มีแต่จะเพิ่มความทรหดขึ้นไปเรื่อย ๆ สอบไม่หยุดหย่อน

แต่มันทำให้ฉันได้เติบโตขึ้น และอดทนขึ้น เราสามารถสอบ 8 วิชาได้ใน 1 สัปดาห์ เก่งล่ะสิ

ไม่ใช่เรื่องที่น่าอวดเท่าไหร่เลย

เอาล่ะ เทอมนี้อยู่ดี ๆ ก็มีพี่ที่รู้จัก ซึ่งเป็นนายกสโมสรนิสิตในปีนี้ มาทาบทามให้ช่วยทำงานในตำแหน่งหนึ่งในสโมสรนิสิตที่คณะ

                " พี่ขอให้แกมาช่วยทำหน่อยน้าา เห็นแกมีประสิทธิภาพในการทำงานดี "

                 " ตำแหน่งอะไรคะพี่ "

                 " วิชาการอะ ไม่มีไรมากหรอก มีแค่ 2 งานเองปีนี้ ช่วยทำกับเพื่อนก็ได้ "

ชิิบหายละ แล้วจะปฏิเสธพี่เขาได้ไงอะ ก็นี่สนิทกันนี่หว่า

                " ก็ได้แหละพีี่5555 ลองดูก็ได้ " 

แกพลาดแล้วนังเด๋อ

อีก 3 วัน

                " พี่ขอชื่อกับรหัสนิสิตหน่อย จะเอาใส่ในเอกสาร " พี่ไลน์มาถามเรา

                " อะเคค ชื่อ xxxxxxxx xxxxxxxx รหัสนิสิต 58xxxxxxxx "

                " แต๊งกิ้วจ้าาาา " 

การแชทก็จบที่สติ๊กเกอร์หน้าตากุ๊กกิ๊กจากพี่คนดีคนเดิม

แล้วชื่อฉันก็เด่นหราอยู่ในกระดาษที่มีตราครุฑอยู่ห้วกระดาษพร้อมพ่วงท้ายด้วยตำแหน่ง

 

                              ประธานฝ่ายวิชาการ สโมสรนิสิตคณะxxxxศาสตร์ 

อื้มมม...

แล้วพี่ก็ทักมาใหม่อีกครั้ง

                 " เอ้อนี่ เดี๋ยวอาทิตย์หน้ามีรายงานตัวน้องปี 1 รุ่นที่เพิ่งเข้ามานะ แล้วมีงานพาน้องลงทะเบียนเรียน พาน้องสอบ ลงทะเบียน แรกเข้า ละยังมี!@#$%^&*( เดี๋ยวฝากเราตามด้วยน้าา แต๊งกิ้วเด้อออ "

เด้อพ่อง ไหนบอกงานไม่เยอะ นี่ยังไม่เปิดเทอมเลยมะ

                 " โอเคค่า เดี๋ยวจัดการให้นะค้าบบบ " มีคำตอบเดียวที่จะตอบได้

ขอรวบรัดตัดจบกลบงานทั้งมวลที่ได้กล่าวมา เพราะนั่นมันแค่น้ำจิ้มในตำแหน่ง ฉันกำลังเจองานที่ใหญ่กว่างานพาน้องสอบ แนะนำน้องน่ารัก ๆ นั่น

ณ ประชุมสโม และนายกสโมฯ คนเดิม

                 " เดี๋ยวเราต้องเลือกวันที่จะทำค่ายแนะแนวน้องม.ปลายกันนะ (เรียกชื่อฉัน)เอาวันไหนอะ ให้ประธานค่ายเลือกเลย "

ป...ประธาน...ประธานค่า...ค่ายย หรอ ??????

เอาอีกละ เซอร์ไพรส์มากไหมนั่น ตอนทาบทามไม่บอกกุสักคำว่าต้องทำงานนี้ !!

                 " เอ่ออ งั้นเดี๋ยวขอไปหาวันก่อนนะคะ แล้วเดี๋ยวจะหาคนแต่ละตำแหน่งในค่ายและน้องมาช่วยทำงานค่ะ " เป็นไง คำตอบโคตรโปร (ในใจเอาล่ะ ชิบหายละโว้ยยยยย)

                 " เครรร งั้นเดี๋ยวพี่ช่วยดูให้นะ สู้ ๆ จ้า " เย้ ช่วยหนูด้วย น่ารัก (ไปฆ่า) มาก ๆ เลยย

ขอรวบรัดตัดตอนอีกครั้ง มายังเวลาที่ฉันได้ดำรงตำแหน่งประธานค่ายนี้ ยังดีที่มีเพื่อนคู่คิดมิตรคู่บ้านอีกคนที่เรียนอยู่ด้วยกัน มาช่วยคิดช่วยทำงาน ไม่งั้นฉันแย่แน่ ๆ 

และแล้วการเป็นประธานค่ายเงอะงะของฉันก็ได้เริ่มต้นขึ้น...

เห็นลางความวุ่นวายมาแต่ไกล

บ้านก็ไกล แถมยังไปกลับ น้องปี 2 ก็ไม่ค่อยรู้จัก แล้วจะไปทาบทามมาให้ทำงานได้ไงวะ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เออ ได้งานมาก็ต้องทำได้สิวะ

ไปค่ะ ไปเริ่มงานกันเลยค่ะ

โอ้สสสส !!