☆.｡.:*･ﾟ☆.｡.:*･ﾟ☆.｡.:*･ﾟ☆.｡.:*･ﾟ☆.｡.:*･ﾟ☆.｡.:*･ﾟ☆.｡.:*･ﾟ☆

          ดองไว้นานมาก ในที่สุดก็ได้ฤกษ์หยิบออกมาเริ่มอ่านเพราะเห็นว่าเล่มจบ หรือก็คือเล่มที่ 10 ใกล้จะวางแผงแล้ว สาเหตุที่ดองไว้ก็เพราะส่วนตัวรู้สึกสนใจเรื่องนี้เป็นทุนเดิม แต่ด้วยจำนวนเล่มที่มันเยอะไป จากใจคนที่ตามนิยายหลายเล่มจบมาก่อนก็จะรู้ได้ว่าถ้าไม่อยากค้างก็หยิบมาอ่านทีเดียวพร้อมกันเถอะ

          ซึ่งก็เป็นแบบนั้นจริง ตอนอ่านรู้สึกได้เลยว่าโชคดีนะที่ในมือเรามีดองไว้หลายเล่ม

          ออกจากจวนมาไขคดี เป็นนิยายยาวจำนวน 10 เล่มจบ แต่ละเล่มหนามาก 450-500 หน้า เรามีในมืออยู่ 7 เล่ม แต่คิดไปคิดมาก็เลือกหยิบมารีวิวแค่ 5 เล่มก่อนดีกว่า ถือเป็นครึ่งแรก

          นิยายเรื่องนี้พอฟังชื่อและอ่านเรื่องย่อจะคิดว่านี่มันเจ้าหนูยอดนักสืบโคนันหรือเปล่า แรกๆ ก็เหมือนจะเป็นอย่างนั้น แต่อ่านไปอ่านมาเรารู้สึกว่านี่มันหนังสือที่ empowering women ชัดๆ

          ก่อนจะไปถึงจุดนั้นขอเล่าย่อๆ ก่อน เฉินอิ๋ง นางเอกของเรื่องอายุ 13 ย่าง 14 เป็นคุณหนูบ้านรองจวนกั๋วกงที่อยู่อย่างเงียบๆ ไร้ชื่อเสียงไร้ผู้คนสนใจมาโดยตลอด วันหนึ่งได้ก้าวออกมา ‘ไขปริศนาแรก’ ชื่อเสียงของนางถึงได้กลายเป็นที่รู้จัก

          เฉินอิ๋งคนนี้มีความทรงจำที่แปลกประหลาดทั้งหมดรวมสามชาติ
          >> คุณนักสืบ ชายสวมสูท ปัญญาเฉียบแหลม น้ำเสียงน่าฟังจากในยุคปัจจุบัน
          >> สาววังหลัง ที่ทุ่มเทสติทุกอย่างและผ่านการแก่งแย่งในเรือนหลัง
          >> กับตัวนางเอกในตอนนี้ที่เป็นบุตรบ้านรองจวนกั๋วกง

          ดังนั้นเพราะมีความทรงจำเหล่านี้ ทำให้เฉินอิ๋งสามารถรับมือกับเล่ห์เหลี่ยมต่างๆ ทั้งจากคดียุคปัจจุบันและการแก่งแย่งชิงดีแบบผู้หญิงยุคเก่าได้

          คดีแรกที่คลี่คลายคือคดีของพี่สาวบ้านใหญ่ที่ถูก กัวย่วน บุตรสาวองค์หญิงนิสัยไม่ดีกลั่นแกล้งรังแก หลังจากนั้นก็ยังได้ไปไขคดีเรื่องราวของฝ่ายใน จับพลัดจับผลูได้ช่วยเหลือฮ่องเต้ สุดท้ายก็ได้ป้ายทองอนุญาตให้สืบคดีมาอยู่ในมือ

          เมื่อมีป้ายทองแบบนี้จะสืบคดีอะไรก็ทำได้ง่ายฉลุย ยังมีคดีประหลาดตามมาอีกและทำให้เฉินอิ๋งได้รู้จักกับ เผยซู่ ท่านโหวน้อยที่เพิ่งเข้ามาประจำในเมืองหลวงและดูแลคดีเหล่านี้อยู่เหมือนกัน สองคนเดิมทีเหมือนไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ แอบจิกกัดกันบ่อยๆ แต่หลังจากนั้นเมื่อได้ร่วมงานกันบ่อยเข้าก็เริ่มมีใจให้กัน บวกกับคดีประหลาดทั้งหลายรอบตัวที่พัวพันไปถึงเหตุการณ์กบฏในอดีตและกลุ่มคนลึกลับที่อยู่ใกล้ตัวเกินคาด!

          สิ่งที่อยากพูดคือ น่าแปลกใจที่หนังสือเล่มหนามาก แต่อ่านได้ไวมาก เราอ่านเองยังตกใจว่ามันสามารถอ่านได้ไวขนาดนี้เลยเหรอ ส่วนหนึ่งอาจเพราะมันสนุกและไม่มีจุดให้รู้สึกรำคาญอะไรเท่าไหร่ แน่นอนว่ามันมีพล็อต hole แทรกอยู่บ้าง แต่ก็หักลบกลบหนี้กันได้กับเนื้อหาหลักอื่นๆ

          ต้องบอกว่าชอบพระนางเรื่องนี้มาก เฉินอิ๋งจะเป็นผู้หญิงที่เบื่อแล้วจะแก่งแย่งชิงดีกับใคร เวลาสาวๆ คนไหนจะเข้ามาตีฝีปากด้วยก็จะแบบพูดตัดจบส่งๆ ไป ไม่เอาละ ไม่อยากคุยด้วย ไปนะบ๊ายบาย อะไรทำนองนี้ ติดจะนิสัยทื่อๆ ตรงเผง ชอบยกยิ้มประหลาด เรียกได้ว่าไม่ค่อยเป็นที่รักเท่าไหร่

          ส่วนพระเอกก็ไม่น้อยหน้า เป็นท่านโหวน้อยที่มีดีคือน้ำเสียงชวนลุ่มหลง ฟังแล้วเคลิ้มมึนเมา แต่ตัวใหญ่กำยำ ผิวคล้ำ ตาก็ไม่โต (ในนิยายย้ำบ่อยมากๆ ว่าเผยซู่ตาไม่โต ตาตี่แบบตี่ หลุบตาลงแล้วมองแทบไม่เห็น) ใบหน้าพาลพาโลเหมือนพวกชอบดักจับคนมาซ้อมอะไรทำนองนั้น เรียกได้ว่าก็ไม่ค่อยจะเป็นที่รักอีกเหมือนกัน

          แต่เราจะเห็นว่าสองคนนี้มันดูเข้ากันมาก คนนึงประหลาด อีกคนก็ประหลาด ซึ่งเรารู้สึกชอบตรงนี้ นิยายส่วนใหญ่จะพรรณาว่านางเอกเป็นโฉมสะคราญ พระเอกหล่อเหมือนเทพบุตร ต่างๆ นานา แต่เรื่องนี้เน้นเรียล นางเอกไม่สวยแต่ว่าดูสะอาดสอ้าน พระเอกไม่หล่อ แต่ว่าดูแข็งแกร่งมีเสน่ห์ และสองคนนี้ชอบยิ้มประหลาดเหมือนกัน ชอบวิ่งไปสืบคดีเหมือนกัน คู่สร้างคู่สมใดๆ

          ตอนแรกเหมือนจะตีกัน นางเอกชอบตอบคำถามทื่อๆ พระเอกเลยจะตึงๆ หน่อย แต่หลังจากนั้นก็เริ่มชอบกัน ช่วงประมาณเล่ม 5 ความรู้สึกทั้งคู่จะเริ่มชัด พระเอกเริ่มแปลงตัวเองเป็นมนุษย์ทึ่ม หลงนางเอก กลายร่างเป็นแฮมสเตอร์ยักษ์ที่ชอบเก็บสะสมผ้าเช็ดหน้านางเอกแทน นางเอกก็รู้ ก็ให้นะ ข้าพกมาสองผืน ท่านเอาไปเลย 5555

          แต่สิ่งที่ต้องบอกคือนิยายไม่เน้นเรื่องรักๆ เท่าไหร่ เล่มแรกพระเอกออกแค่ซีนเดียวเองมั้ง ช่วงท้ายเล่ม หลังจากนั้นก็โผล่มาทีละนิดทีละหน่อย (แต่มาทีไรก็เหมือนมาขายขำ) เนื้อหาเน้นไปที่เรื่องคดีและการค่อยๆ ปรับปรุงวิถีวัฒนธรรม ขนบธรรมเนียมและความคิดของคนจีนในยุคสมัยนั้นมากกว่า

          เพราะนางเอกมีหัวสมัยใหม่ตามคุณนักสืบ บวกกับชีวิตลำบากในเรือนหลัง ชาตินี้เลยเห็นใจผู้หญิงที่ต้องถูกกดขี่ นางเอกพยายามสนับสนุนคุณภาพชีวิตของเด็กหญิงกำพร้า สตรีที่ถูกหย่า คณิกาแก่เป็นโรคอะไรพวกนี้ สร้างสำนักศึกษาสำหรับสตรีด้อยโอกาส สร้างศูนย์สุขภาพสำหรับสตรีและเด็ก ตอนแรกเราคิดว่าจะจับประเด็นนี้แค่เล็กน้อย ที่ไหนได้เล่นยาวมาตลอดจนเป็นธีมรองของเรื่องเลย อ่านแล้วรู้สึกว่ามันช่วย empowering women ในแง่หนึ่งมากๆ สุดท้ายเราก็มานึกได้ว่าปกนิยายเรื่องนี้มีแต่ผู้หญิงนะ บางปกน่าจะเป็นตัวละครหญิงตัวอื่นด้วยซ้ำ ไม่มีผู้ชายเลย พระเอกยังเป็นได้แค่จิบลิแทรกในเล่ม (5555) เลยรู้สึกว่าเออ ชอบดีเทลอะไรพวกนี้จัง

          ส่วนการสืบคดีตอนแรกคิดว่าจะแบบโคนัน ไปที่ไหนมีคนตายที่นั่น แรกๆ คล้ายจะเป็นงั้น อ่านไปอ่านมาเอ๊ะไม่ใช่ มันก็มีสืบหลายๆ เรื่องไม่ใช่แค่คนตาย แต่สุดท้ายไอ้คดีทั้งหลายในเรื่องที่นางเอกมีส่วนเกี่ยวข้องเนี่ยมันแทบจะเชื่อมโยงไปยังจุดๆ เดียวกันทั้งนั้นเลยคือกบฎคังอ๋องในอดีต กับกลุ่มคนลึกลับที่เหมือนว่าพ่อของนางเอกก็คล้ายจะมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย!?

          ในเล่ม 5 พูดถึงบิดาของเฉินอิ๋งที่หายตัวไปนานหลายปี จู่ๆ ก็กลับมาพร้อมปริศนาลึกลับบางอย่างในตัว รวมไปถึงคดีฆาตกรรมสะเทือนขวัญที่เกิดขึ้นในจวนกั๋วกง แถมผู้ต้องสงสัยยังเป็นคนใกล้ตัวเฉินอิ๋งอีก ถือเป็นเล่มที่มีเรื่องปวดหัวมาให้นางเอกเยอะมาก และแน่นอนว่าเป็นคดีที่โยงใยไปยังจุดๆ เดียวอีกแล้ว

          แต่นี่ก็เป็นจุดด้อยเหมือนกัน ความที่นิยายมันยาวหลายเล่มจบ เวลาเล่นอะไรแบบนี้ปัญหาที่ตามมาคือคนอ่านจะงงว่ามันเคยมีอะไรแบบนี้ใช่มั้ยนะเพราะลืมไปแล้ว ที่สำคัญตัวละครเยอะ เคยโผล่ในเล่ม 2 ผ่านไปมาโผล่อีกทีในเล่ม 5 เราก็จะเริ่มลืมละว่าเค้าเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้กันนะ เพราะงั้นเลยรู้สึกว่าหยิบมาอ่านทีเดียวจะสนุกกว่า

          ถือเป็นนิยายเรื่องยาวที่รู้สึกได้อยู่แล้วล่ะว่าต้องสนุกแน่ แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะสนุกและ fast paced to read ขนาดนี้ นี่ก็อดใจไม่ไหวอยากอ่านเล่มที่เหลือต่อแล้ว อยากรู้บทสรุปว่ามันจะลงเอยยังไง อยากเห็นโมเม้นต์หวานๆ ของพระนางด้วยเพราะค่อนข้างแห้งแล้ง แต่มาทีเราก็เป็นเอ็นดูพ่อหมาตัวใหญ่อย่างพระเอกเหมือนกัน 💞👌

☆.｡.:*･ﾟ☆.｡.:*･ﾟ☆.｡.:*･ﾟ☆.｡.:*･ﾟ☆.｡.:*･ﾟ☆.｡.:*･ﾟ☆.｡.:*･ﾟ☆