ส่วนนี่ก็เป็น local train อีกแบบนึง  น่ารักมุมิดีจัง

เลขมันหายไปไหนวะ  ช่างมัน 55555

นี่คือภายใน local train เช่นกัน  แม้จะไม่หรูหราเท่าขบวนที่นั่งมาแต่ก็ดีกว่ารถไฟบ้านเรา (อีกแล้ว)

พอมาถึงสถานี Ruifang เมฆเยอะกว่าที่ Houtong อีก  ฝนก็ลงเม็ดหนักขึ้น  จากตรงนี้เราดูวิธีไปขึ้นรถบัสจากคุณเมอฤดีเลย  ช่วยได้เยอะ  คือเดินข้ามเลนรถจอดหน้าสถานี  ตรงที่แท็กซี่เหลือง ๆ จอดอยู่นั่นแหละ  แล้วก็เดินตรงไปข้ามถนน  มองไปท้ายซ้ายมือจะมีสี่แยก  หัวมุมมีร้านเหลือง ๆ อยู่ 

รูปนี้แถม  อันถ่ายมา  ส่งให้พร้อมแคปชั่น yellow by coldplay (ไรของนาง) 555555

เลี้ยวซ้ายโลด  หลังจากนั้นก็เดินตรงไปเรื่อย ๆ จนถึงสถานีตำรวจ  ป้ายรถเมล์จะอยู่แถวนั้น  เราลองกดจาก google map ระยะทางจากสถานี Ruifang จนถึงสถานีตำรวจประมาณ 230 เมตร  ไม่ไกลเท่าไหร่นะ  จากสยามไปเซ็นทรัลเวิลน่าจะไกลกว่านี้อีก

ระหว่างทางก็ผ่านร้านเค้ก  แวะดู เฮ้ย ทำไมถูก

เหมือนคนไต้หวันจะชอบหมี  เห็นทำอะไรหมี ๆ เยอะ

ตอนเราเดินใกล้ถึงป้ายรถเมล์ รถบัสสาย 1062 ก็มาพอดี  เลยวิ่งไปขึ้นรถเลย  ไม่ถ่ายรูปอะไรทั้งนั้น เรานั่งมองข้างทาง  อืม...  มองอะไรไม่ค่อยเห็นเลย  เส้นทางที่จะไป Jiufen นี่มันขึ้นเขา  แล้วรถวิ่งค่อนข้างเร็ว  เสียวหน่อย ๆ  ฝนก็ตกอีก  และเราลงกันผิดป้ายด้วยล่ะ  ลงเร็วไปป้ายนึง  คือเราลงตามชาวบ้านแต่เขาพักที่นี่ไงเลยลงก่อนถึงตลาด 5555555  เราเลยต้องรอรถบัสอีกคันซึ่งก็รอไม่นานเท่าไหร่นะ  พอถึงที่หมายเราก็จะเจอคนเต็มไปหมด  ดูไม่ยากเลย  ตอนนั้นฝนยังคงตกอยู่เลยเข้าไปหลบฝนในแฟมิลี่มาร์ทเพื่อตั้งสติว่าจะเอายังไง  ไปกันเลยดีไหม  อีกนานป่าวกว่าจะมืด  เพราะอยากได้ภาพกลางคืน  ไปตอนนี้เร็วเกินไหม  จะหาของกินก็ยังไม่ค่อยหิว  แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจว่าเดิน ๆ ไปเหอะ  เดี๋ยวก็มืด 

ระหว่างนั้นก็สำรวจแฟมิลี่มาร์ท มี Easy Card น่ารัก ๆ อีกแล้ว  อิจฉา...

(โฟกัสทิชชูทำไมก็มิอาจทราบได้)

เราแวะมาดูตรงที่เขายืนหลบฝนกัน  มองไปทางไหนก็มีแต่หมอกกกก ใครเผาป่าป่ะ หรือนี่ฉันอยู่เบปปุ

ตอนเดินในตลาดให้ความรู้สึกเหมือนเดินในสำเพ็งไรงี้  ฝนก็ตกตลอดเลยไม่ค่อยมีอารมณ์ถ่ายรูป  คนเยอะมาก  นี่ขนาดวันธรรมดานะ  เท่าที่เห็นเราว่าถ้าไม่นับคนจีน คนญี่ปุ่นเยอะสุด  รองลงมาก็เกาหลี  คนไทยนี่เจอบ้าง

ความตั้งใจที่มาที่นี่ก็เพราะ Spirited Away  แต่พอมาถึงจริง ๆ ไม่ได้นึกถึงหนังเลย  ฝนตก เฉอะแฉะ น้ำจากร่มคนอื่นก็หยดลงหัว ความสวยงามอยู่ไหนนะ 55555555  สินค้าหลายอย่างก็เป็นภาพจาก Spirited Away ซึ่งคาดเดาเอาว่า เมดอินไชน่า อะไรแบบนี้แหละ

แม็กเน็ตแก้วชานม  จ้ะ รู้แล้วว่าของขึ้นชื่อ

ตอนเดินนี่รู้สึกว่าเมื่อไหร่จะถึงปลายทาง  เมื่อไหร่จะมืด  จะได้เก็บภาพโคมแดง ๆ จะได้กลับ  น่าจะเป็นเพราะเหนื่อย  แต่พอหลบมาตรงที่ไม่ค่อยมีคนก็รู้สึกว่า  เออ...  ที่นี่มันก็ดีนะ  ถ้ามาตอนฝนไม่ตกคงจะดีกว่านี้

 

ขากลับก็แวะถ่ายรูปตรงจุดชมวิวหน่อย  คนเยอะมาก  แสงน้อย  ฝนตก  ถ่ายรูปยาก  เราพยายามแล้วได้แค่นี้จริง ๆ 

เรากับอันเริ่มรู้สึกหิวเลยแวะกินไก่ทอด  มีชานมด้วย  ราคาสูง  แต่แก้วใหญ่มาก  เลยสั่งมาอย่างละ 1 กินด้วยกันนี่แหละ  ไก่อร่อยมาก  และชานมอร่อยมากกกกกกก  พอจบทริปมันกลายเป็นชานมที่อร่อยที่สุดในทริปไปเลย (ไม่รู้เพราะหิวหรือเปล่า 55555) พอมาลองหาข้อมูลดูมันคือชานม HANLIN Tea House  มีสาขาที่สถานี Nangang  สถานี Taipei 101 และสถานี Songshan  ซึ่งตอนอยู่ไทเปเราพยายามจะหาร้านนี้  อยากกินอีก  แต่หาไม่เจอ  ชื่อร้านก็ไม่รู้  ลำบากลำบนเหลือเกิน 

ความเหนื่อยทำให้ขี้เกียจถ่ายรูปจริง ๆ  กดสองที แล้วก็ก้มหน้าก้มตากิน 55555

หลังจากนั้นก็ไหลไปตามฝูงชนเรื่อย ๆ  ปรากฏว่าหลงด้วยล่ะ  เหมือนเราเดินออกไปอีกด้านเพราะเห็นคนเดินไป  สันนิษฐานว่าเป็นถนนเส้นคู่ขนานกับตลาด  เส้นนี้แทบไม่มีคนเลย  มีแค่กลุ่มเราและนักท่องเที่ยวญี่ปุ่นซึ่งน่าจะหลงเหมือนกัน  ได้ยินบ่นกันว่าน่ากลัว 55555  แต่พอเดินไปเรื่อย ๆ เราก้ไปทะลุตรงถนนเส้นหลัก  แต่เราต้องเดินย้อนกลับไปตรงทางเข้าตลาดเพื่อไปเดินหาป้ายรถเมล์กลับไปยังสถานี Ruifang

เดินมาเจอร้านขายของที่มีตู้ปั๊มเหรียญก็จัดการหน่อย

ร้านนี้ก็มีโปสการ์ดขายนะ  แต่ดูแล้วสถานที่ไม่ค่อยเอื้อให้เขียนเท่าไหร่  เลยรู้สึกว่าคิดถูกที่ส่งโปสการ์ดจากหมู่บ้าน Houtong แล้ว  อากาศไม่ดีนี่ก็พาลให้ไม่อยากทำอะไรหลาย ๆ อย่าง

ขากลับก็นั่งบัสสายเดิมมาลงสถานี Ruifang  รถมาจอดหน้าสถานีเลย  ดูง่ายกว่าขาไปเยอะ รถไฟเข้าไทเปเนี่ยมีคนเยอะพอสมควรเลย  เห็นนักท่องเที่ยวลากกระเป๋ากันเยอะ  คงมาพักที่นี่กันด้วย แต่โชคดียังมีที่นั่งเหลือให้เรา

พอกลับมาถึงแถวที่พักก็เริ่มหิว  ตามแพลนนี่คิดว่าคงจะไปฟาดอาหารที่ Jiufen แต่กลับไม่ค่อยได้กินอะไรเท่าไหร่  เราขี้เกียจหาร้าน  เลยแวะที่แฟมิลี่มาร์ท  ดีกว่าบ้านเราตรงมีที่นั่งให้กินและสะอาดด้วย (เราเคยนั่งตรง lawson อุดมสุข มันไม่สะอาดเลยอะ) พอลองเดินสำรวจดูแล้ว  บะหมี่เนื้อน่าสนใจเลยเอามาลอง  อร่อยดีอ่ะ

รู้สึกไม่อิ่ม  เลยไปหยิบนี่มาลอง  มันเป็นนมจับคู่กับซีเรียล  อร่อยดี  แต่คอนเฟลคน้อยไปหน่อย

ช้อนยังจะน่ารัก  เกลียดจริง ๆ

และไม่ลืมที่จะหยิบสินค้าโอทอปมากิน  อร่อย

เสร็จแล้วก็แวะ Tomod's  ร้านขายยาแถว ๆ ที่พัก  สำรวจราคาเครื่องสำอาง

เจออันนี้ด้วย  กะจะซื้อ  สุดท้ายก็ลืม

จบวันที่ 2  เหนื่อยแต่ยังมีแรงอยู่