ปั่น(ป่วน)หู ที่งาน"คันหู" - เที่ยวไปเรื่อย

สวัสดีทุกคนนน พบกันอีกแล้วกับรีวิวไปเที่ยวแบบเอ๋อๆ ของคนเด๋อๆ
วันนี้เรามากันที่งาน คันหู ครั้งที่ 4 ตอน ระเบิดหู บึ้มมมมม!!!
ด้วยความที่มีเลือดสีเขียวเวอร์ริเดียนไหลเวียนอยู่ในตัวอย่างเข้มข้น วันนี้เราเลยไม่พลาดมาเด๋ออย่างต่อเนื่องในงานคันหู ที่จัดโดยคณะดุริยางคศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร มอชิคๆของเราเอง

งาน "คันหู" ครั้งนี้ก็จัดเป็นครั้งที่ 4 แล้ว ในชื่อตอน ระเบิดหู เป็นนิทรรศการการแสดงผลงานศิลปนิพนธ์ของนักศึกษาสาขาดนตรีเชิงพาณิชย์ คณะดุริยางคศาสตร์ มี 3 หัวข้อคือ
- การประพันธ์เพลง (Song Writing)
- การประพันธ์ดนตรีประกอบภาพยนตร์ (Motion Picture Scoring)
- การประพันธ์ดนตรีและออกแบบเสียงเพื่อใช้ในกิจกรรมการตลาด (Music Campaign)
งานมี 2 วัน คือ 8 กับ 9 กรกฎา ที่ ศูนย์มานุษยสิริธร ชั้น 4 ตลิ่งชัน

Credit ขอบคุณข้อมูลบางส่วนจากงานกิจกรรมคันหู #4 ระเบิดหู
เราไปงานวันที่ 8 เริ่มทริปโดยการไปตั้งหลักที่เซนปิ่น ถามรถเมล์กี่คันก็บอกไม่ผ่าน ต้องรีบไปลงทะเบียนตอนเที่ยงด้วย โงยยย
เลยลองโบกรถกะป๊อบอกลุงไปศูนย์มานุษสิรินธร นั่งชิลๆแป๊บนึงรวมลุงแวะเติมน้ำมันก็ถึงป้ายใหญ่ๆ ประตูรั้วสวยงาม วิทยาเขตอุบๆของศิลปากร
ลงทะเบียนเสร็จเราก็จะได้บัตรเข้างานหน้าตาโคตรเท่แบบนี้ มีเบอร์ด้วย เดาว่าไว้จับรางวัลแน่ๆ
โปรดอย่าโฟกัสสีเล็บถลอกๆของเรา

มีของว่างแจกสำหรับคนรีบจนอดข้าวอย่างเราด้วย
แต่ถามว่าอิ่มมั้ย ก็ไม่ 55555555
เริ่มกิจกรรมแรกตอนประมาณบ่ายโมงครึ่ง ตากล้องแถวนั้นบอกเข้าได้ก็ขึ้นลิฟต์ไปเลยจ้า ชั้น 4 ขึ้นไปนั่งรอนั่งเม้าท์ในห้องพักใหญ่ๆแป๊บนึง เหล่าเด็กดุ (เด็กคณะอื่นจะเรียกเด็กคณะดุริยางค์ฯ ว่าเด็กดุ) ก็นำไปห้องประชุมเล็ก
อากาศข้างในหนาวมากกกกกกกก ขนาดเราใส่แจ็กเก็ตยีนก็ยังไม่อาจต้านทานได้

มีอาจารย์มาพูดสัมมนาหัวข้อ เสียงประกอบภาพยนตร์
ก็มีเปิดภาพประกอบเสียงหลายแบบคล้ายตอนเรียนไฟซาวน์
มีเรื่องการทำ Foley คือเสียงประกอบแอคชันต่างๆที่เกิดขึ้นในหนัง เพื่อเพิ่มอรรถรสและความสมจริงแก่คนดู
การออกแบบใส่เลเยอร์เสียงของนักออกแบบเสียง

ก็ได้ความรู้ดีนะ ตื่นเต้นนิดหน่อยตอนที่อาจารย์เปิดหนังผีให้ดูตัวอย่างเสียง เพื่อนข้างๆนี่กลัวมาก น้องเด็กน้อยข้างหลังก็สนุกใหญ่
ต่อมาเป็นช่วงแสดงผลงานนักศึกษา หัวข้อ "Motion Picture Scoring" ในห้องประชุมใหญ่

เป็นการบันเลงดนตรีแบบสดๆ ประกอบหนังสั้น 5 เรื่อง 5 ผู้ประพันธ์
ส่วนตัวยอมรับเลยว่าช่วงแรกๆ ไม่ค่อยฟังดนตรีเท่าไร สนใจแต่เนื้อเรื่องหนัง แต่หนังก็ดีมากอะ เรื่องไปในธีมเดียวกันหมดเลย คือเป็นแนวปรัชญา ความตาย อนิจจัง การเสียสละ

เครื่องดนตรีที่เล่นสดส่วนใหญ่ก็เป็นเครื่องสาย มีกีตาร์ ไวโอลิน เชลโล ดับเบิลเบส บางเรื่องมีแค่กีตาร์กับไวโอลิน บางเรื่องที่มีช่วงที่ไม่ต้องเล่นนานๆ ก็แอบลุ้นตามนักดนตรี นับจังหวะตามไปด้วย ถ้าเข้าห้องผิดนี่แย่เลย แต่เขาก็เล่นดี เป๊ะทุกจังหวะ แหงล่ะต้องซ้อมกันเยอะแน่ๆ งานคุณภาพมากๆ
ช่วง 4 โมง เป็นเวลาของคอนเสิร์ต เปิดมาวงแรกด้วย Kanitha เป็นแนว contemporary jazz เออคอนเซ็ปต์วงเท่ดี นักร้องนำน่ารักด้วยอิอิ

Nap A Lean ได้ฟังแบบเต็มๆครั้งแรก พลังเสียงพี่โต้ดีมาก ขนาดบอกว่าป่วย บางเพลงที่ไม่เคยฟังก็น่ารักดี แต่ที่สุดของโชว์ต้องยกให้หยุดเลยอย่าร้อง เนื้อเพลงดีร้องสดแน่นเว่อร์
The Parkinson วงรุ่นพี่เด็กดุขวัญใจเด็กดุ ทั้งวาบหวิวทั้งสนุกครื้นเครงกันมาก

มาแล้ววว Telex Telexs วงรุ่นพี่ขวัญใจเราและน้องๆหน้าเวทีเช่นกัน สนุกมากเว่อร์ อยากไปแด๊นซ์หน้าเวทีเหมือนกันแต่ก็เขิน ๆ มากันแค่ 3 คน ละน้องเด็กดุเป็นโขยง
เกือบ 2 ทุ่มครึ่งก็ได้เวลากลับกันแล้ว หลังจากไปกรี๊ด ๆ ขอพี่ออมถ่ายรูป เราก็ข้ามสะพานลอยไปฝั่งตรงข้าม โบกรถกะป๊อเช่นเคย เลข 7 ในรูปนั่นคือค่าโดยสารนะ 7 บาทเท่านั้น ได้ซิ่งขึ้นทางยกระดับมีประสบการตื่นเต้นในราคาเบา ๆ แถมมีเวลาเหลือไปแวะช้อปห้างแถวนั้น ดึก ๆ ก็โบกรถเมล์ไปขึ้นรถตู้กลับนครปฐมแบบชิล ๆ เย่

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น