วันวาเลนไทน์
วันที่หนุ่มสาวจะเอาช็อคโกแล็ต ขนมหวาน หรือดอกไม้ ใดๆ ก็ตามที่เป็นสิ่งที่แสดงความรักให้แก่กัน ทั้งเมืองตอนนี้อบอวลไปด้วยบรรยากาศสีชมพูทั้งของตกแต่งรูปหัวใจทั้งคู่รักที่เดินควงแขนกันไปมา

"ไง อัลเฟรด" เสียงคุ้นหูดังขึ้นมาจากด้านหลังพร้อมท่าทางเลิกลั่กเหมือนซ่อนอะไรอยู่ด้านหลัง
"พ-พอดีฉันทำช็อคโกแล็ตเกินมาหน่อยน่ะ ว่าจะทำให้พวกแฟรี่กินแต่ดันเหลือซะงั้นเลยเอามาให้นายน่ะ เอาไปสิ!"

ยังไม่ทันจะได้กล่าวทักทายตอบถุงช็อคโกแล็ตที่ห่อด้วยถุงกระดาษผูกโบว์อย่างดีก็ถูกยื่นออกมาให้แทบจะห่างจากหน้าไม่เกิน 2 นิ้วด้วยซ้ำ

"นายทำมาให้ฉันก็บอกกันดีๆ ก็ได้นี่นา จะมัวปากไม่ตรงกับใจไปถึงเมื่อไหร่ เพราะแบบนี้ถึงไม่มีเพื่อนสักทีน่ะสิ"
"เงียบไปเลยน่า!"

ช็อคโกแล็ตรูปร่างพิลึกพิลั่นดูไม่น่าไว้ใจในห่อถูกหยิบออกมาเข้าปากคนรับอย่างรวดเร็ว ถ้าไม่ใช่อัลเฟรดก็ไม่มีใครที่จะกล้าหยิบเข้าปากแล้วด้วยซ้ำ

"..หวาน"
"แหงล่ะ ช็อคโกแล็ตก็ต้องหวานสิ"
"หวาน แต่ไม่หวานเท่านายเมื่อคืนวันก่อนเลยนะ อาร์เธอร์"