ชอบมองเมือง                                         เพราะได้เห็นสิ่งสิ้นเปลืองในเมืองบ้า

            ตึกซ้อนตึกองอาจประหลาดตา                               ราวสวรรค์ชั้นฟ้าดาวดึงส์

            มีกระจกวิบวับประดับตึก                                        สูงพิลึกกว่าจะเหินเดินไปถึง

            ข้างข้างกันคั่นรั้วเสียงรัวกึง                                    คาดป้ายขึงตึกใหม่ใกล้เปิดจอง

            มีสระน้ำบนชั้นดาดฟ้า                                            มีบาร์ให้ดื่มเหล้าเมาฉลอง

            อีกนิดคงคว้าดาวเอามาครอง                                  เป็นเจ้าของดอกฟ้าได้ง่ายดาย

            มีตึกให้รถจอด                                                         มีทางลอดทอดเลี้ยวคดเคี้ยวหลาย

            ทุกถนนสรรพห้างวางเรียงราย                               เทวดามากมายเดินเหยียบกัน

            ใช้จ่ายผ่านบัตรแข็งแข็ง                                         เติมเต็มเว้าแหว่งแห่งความฝัน

            อยากมีอย่างนี้อย่างนั้น                                           หวังเทียมเทียบชั้นพระอินทร์

            มองเมืองเฟื่องฟูกูสลด                                             รันทดจนอยากย้อนเมือนอนถิ่น

            เมืองแมนหรูกูเคยสุขขลุกแต่ดิน                              มาเมืองกรุงหวังหากินอาจสิ้นลาย

            มองเมืองเฟื่องฟูกูต้องรอด                                       สูดหายใจใส่ปอดตาสอดส่าย

            หาหนทางย่างเดินเผชิญดีร้าย                                 แม้นไม่ตายคงหลุดพ้นความจนเจียม

                   สิบปีผ่านไป                                                       มองเมืองอันหลามไหลในเล่ห์เหลี่ยม

            ด้วยดวงตารานร้าวและกร้าวเกรียม                         ประสบการณ์ปรี่เปี่ยมเต็มอุ้งมือ

            มองเมืองจากดาดฟ้าชั้นสิบเอ็ด                                ตกแต่งเสร็จคอนโดอวดโอ้ชื่อ

            คิดในใจใคร่ติดต่อขอเช่าซื้อ                                    ก่อนเก็บสีเพดานขื่อรื้อนั่งร้าน