วันเสาร์นี้มีลูกค้าเยอะเป็นพิเศษ เธอตัดสินใจกลับเข้าครัวในช่วงใกล้เที่ยงเพื่อทำขนมง่ายๆ เพิ่มอีกสักอย่าง แอปเปิ้ลในตู้เย็นเก็บมานานพอสมควรแล้ว แอปเปิ้ลครัมเบิ้ลก็น่าจะดี ถามความเห็นผีเฝ้าร้าน ได้รับการพยักหน้าหงึกๆ มาเป็นคำตอบ

เธอหั่นแอปเปิ้ลเป็นชิ้นเล็กๆ ก่อนจะเทลงในถาดอบ ใส่น้ำตาลทรายแดงและผงอบเชยตามลงไป คลุกเคล้าให้เข้ากัน หลังจากนั้นเทแป้งลงในชาม นำเนยออกมาจากตู้เย็นหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ เทลงในแป้งก่อนจะบิให้เข้ากันจนเป็นเม็ดร่วนๆ แล้วนำเข้าเตาอบ รอเวลาราวๆครึ่งชั่วโมงเท่านั้นเอง ระหว่างรอ เธอหันไปทำซอสวานิลลา

ขณะกำลังตั้งเตาอุ่นซอสอยู่ นัทเดินเข้ามาในครัว สีหน้าไม่สู้ดี เธอหันไปบอกให้เขาช่วยดูซอสก่อนจะรีบเดินไปหา

“แก ‘เขา’ มา” เพื่อนของเธอบอก เธอนิ่งงัน “มากับแฟนปัจจุบัน”

เธอไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร กว่าสี่ปีแล้วที่เดินออกจากวงโคจรของกันและกัน เธอตัดสัมพันธ์ทุกทาง ปิดกั้นสื่อทุกอย่างที่จะเตือนความทรงจำให้คิดถึงเขา ไม่ต้องการรับรู้ความเป็นไปอีก เธอคนนี้จะเป็นผู้หญิงคนนั้นที่ก้าวเข้ามาแทนที่เธอในตอนนั้นหรือเปล่านะ

“แก ไหวมั้ย” นัทถาม มือจับแขนเขย่า เสียงนาฬิกาจับเวลาเตือนบอกว่าถึงเวลาเอาขนมออกจากเตาแล้ว กลิ่นหวานๆของอบเชยโชยผสมกับกลิ่นวานิลลาจากซอสในหม้อ ลูกมือชั่วคราวของเธอกำลังละล้าละลังว่าจะไปเอาขนมออกจากเตาก่อนดี หรือจะเอาหม้อซอสลงจากเตาก่อนดี เธอหลุดจากภวังค์ เดินไปดูซอส บอกให้เขาปิดเตาได้ ก่อนจะเดินไปเอาขนมออกจากเตา เพื่อนของเธอพูดต่อ “หรือวันนี้ให้ฉันอยู่ข้างหน้าคนเดียวพอ”       

“ไม่เป็นไร” เธอตอบ ยืดตัวตรง สูดหายใจลึก “เรื่องเก่านานแล้ว ก็แค่คนเคยรู้จักแค่นั้นเอง” หันไปมองหน้าเพื่อน “ร้านคนเยอะจนต้องทำขนมเพิ่ม ช่วยกันสองคนก็ดีแล้ว”

เธอออกไปหน้าร้านพร้อมถาดขนมในมือ สายตาจับจ้องถาดราวกับเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในโลก วางถาดลงก่อนจะเงยหน้าขึ้นเหลือบมองรอบร้าน โชคไม่ดีที่มุมที่เธออยู่ทำให้เงยหน้าขึ้นมองเห็น‘เขา’ ได้พอดี เธอสูดหายใจเข้าลึก กำมือแน่น จะไม่เรียกชื่อ เลี่ยงไปเรียกเพียง’เขา’ หรือแม้จะพยายามไม่มอง แต่เธอก็รู้ดีว่าแม้จะหลีกเลี่ยงอย่างไรเธอก็หนีความจริงที่ว่าเขาคือแฟนเก่าของเธอไปไม่พ้น

ผู้หญิงที่นั่งอยู่กับเขาไม่ใช่เธอคนนั้น เธอระบายลมหายใจออก เกิดอะไรขึ้นระหว่างนั้นนะ

ความทรงจำเก่าๆ ผุดพราย เธอกับเขาพัฒนาความสัมพันธ์มาจากเพื่อนร่วมงานต่างแผนก ช่วงนั้นโลกเต็มไปด้วยความสดใสอ่อนหวาน เธอเชื่อใจเขา มากพอๆกับที่เขาบอกว่าเขาเชื่อใจเธอ เธอเชื่อในความรักที่ไม่ก้าวก่าย เชื่อมั่นมากพอจนกล้าปล่อยมือให้อีกฝ่ายมีอิสระเคลื่อนไหว และเป็นเขาเองที่ปล่อยมือจากเธอไปตลอดกาลเพื่อไปจับมือกับคนใหม่

เขาดูไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมากนัก ส่วนหญิงสาวที่มาด้วยกันก็สวยน่ารัก มือเกาะกุมกันอยู่ตลอดเวลา สมัยที่ยังคบกันเธอไม่เคยชอบให้เขาคอยกุมมือเธออยู่ตลอดเวลา เวลาไปกินข้าวเธอมักจะออกค่าข้าวครึ่งหนึ่งเสมอ แม้เขาจะทำหน้าไม่ชอบใจและหาทางจ่ายให้ทุกครั้งเมื่อมีโอกาส เวลาไปดูหนังรสนิยมของเธอและเขาต่างกันสิ้นเชิง สุดท้ายเธอมักยอมให้เขาเลือกเรื่องตามใจชอบและหาโอกาสไปดูเรื่องที่อยากดูเองในภายหลัง ซึ่งเมื่อเขารู้ก็จะบ่นเป็นเชิงน้อยใจอยู่ตลอด

เธอมัวแต่คิดเพลิน ก่อนจะสะดุ้งเพราะเขาเดินเข้ามาที่เคาน์เตอร์ นัทรีบลุกไปรับ “มีอะไรหรือเปล่าคะ”

“คือผมอยากจะเซอร์ไพรส์ขอแต่งงานแฟน” เขาดูอึกอักขัดเขิน“อยากจะขอรบกวนสั่งขนม แต่ผมจะยกไปให้เองพร้อมกับแหวนและการ์ด” “ได้สิคะ รับเป็นอะไรดี” เขาชี้เลือกเค้กช็อกโกแลต นัทรีบหยิบให้ระหว่างเพื่อนของเธอหันไปหยิบขนม เขามองเลยมาเห็นเธอเพียงแวบหนึ่ง เขาเลิกคิ้ว เธอยิ้มให้บางเบา พอดีกับที่เพื่อนของเธอหยิบเค้กมาให้ เขาหันไปสนใจกับเค้กตรงหน้า จัดวางการ์ดและแหวนด้วยมือสั่นน้อยๆ ก่อนจะยกกลับไปให้ที่โต๊ะ ผลลัพธ์ง่ายดายจนไม่ต้องคาดเดา เสียงอุทานแสดงความดีใจดังขึ้น ลูกค้าโต๊ะอื่นๆร่วมแสดงความยินดีด้วย นัทออกไปช่วยถ่ายรูปให้กับคู่รัก ใช้เวลาครู่ใหญ่กว่าเหตุการณ์ทุกอย่างจะสงบลง ลูกค้าบางส่วนออกจากร้าน เธอกับเพื่อนวุ่นวายคิดเงิน นัทกำลังคิดเงินให้กับลูกค้ากลุ่มใหญ่อีกโต๊ะอยู่ตอนที่เขาและเธอเดินเข้ามาจ่ายเงิน

เธออ่านรายการขนม คิดเงิน แจ้งตัวเลขด้วยน้ำเสียงแจ่มใส คู่รักหน้าตาเปี่ยมสุข เขาหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมาจ่ายเงิน หญิงสาวเกาะแขนอยู่ไม่ห่างกาย เธอทอนเงิน เอ่ยคำสุดท้าย “ยินดีด้วยนะคะ” ทั้งคู่ยิ้มรับ ก่อนจะออกจากร้านไป

กว่านัทจะจัดการคิดเงินลูกค้าโต๊ะใหญ่เสร็จ คู่รักก็ออกจากร้านไปนานแล้ว เพื่อนของเธอหันไปมองโต๊ะว่างเปล่า ทำหน้าตกใจ“เมื่อกี้คิดเงินไปแล้วเหรอ”     

“อืม จบแล้วล่ะ” เธอหันไปยิ้ม นัทตบไหล่เบาๆก่อนจะหันไปหาลูกค้าที่กำลังยืนอยู่หน้าตู้เค้ก

หลังจากถึงเวลาปิดร้าน เก็บกวาดร้านเสร็จ ทั้งคู่กลับเข้าไปนั่งเหยียดแข้งขากันอย่างหมดแรงแต่ใบหน้ายิ้มแย้ม  ผีหนุ่มเดินเข้ามาแตะไหล่เธอ “คุณเข้มแข็งมาก”

“ความทรงจำสวยงามเสมอน่ะ” เธอตอบ

บางที ลองหยิบ The corpse bride มาดูอีกทีก็น่าจะดีเหมือนกัน