มันไม่เป็นไปตามแผน..
ความขรุขระของการบินเดี่ยวรอบนี้มีปรากฎตั้งแต่เราลงจาก N'EX สู่สถานีโตเกียว
อยากอุทานว่าพระเจ้าช่วย แต่ดูกระแดะอะ เพราะความเป็นจริงตอนเงยหน้ามาจากใต้ดินคือ
ไอ้สัสสสสสสสสสสส บ้าไปแล้ววววววววว
เฮี้ยะ! เป็นสถานีแห่งความวุ่นวาย หรือเพระาตอนเราไปถึงมันช่วงที่เค้ากำลังเป็น rush hour พอดี
ซะลารี่มัง ( Salary Man) ชุดสูทดำเดินกันขวักไขว่
ตอนนั้นเรางงเป็นไก่ตาแตก จับทิศไม่ถูก เหมือนทางมีเป็นหกแฉก จะเดินไปไหนวะไอ้บ้า
แต่ที่แน่ๆคืออีก 20 นาทีเราจะตกชินคันเซ็นไป Aomori แน่นอน
ที่ต้องทำคือหา Tohoku Shinkansen จากจอบนหัวให้เจอก่อน
แต่ความฝันของชึ้นคือซื้อข้าวกล่องไปนั่งกินชิลลๆ์บนรถไฟนี่หว่า ผายมือไปที่ร้านขายข้าวกล่อง..
ร้านไหนวะ.. คือมันเยอะร้านไม่พอชนิดข้าวกล่องมันก็ยังเยอะมากๆ แล้วเราแม่งเป็นประเภทชอบดู ค่อยๆดูและพิจารณาโอ๊ะอันนี้ข้าวกล่องหอยลาย อันนี้เนื้อสับ อันนี้อูนิกับปลาไหล
โว้ย กุตกรถไฟแน่ๆ
คือชุ้นจะตกรถไฟไม่ได้ หยิบน้ำหยิบข้าวแล้วไปจ่ายตังค์ซะนังบ้า ก็ต้องสะกดจิตกันไปแบบนี้
ก็ขึ้นมาบนชานชาลาเนอะ คืองี้ ช่วงมอต้นเราก็ดูซีรีส์ญี่ปุ่นนะคะ
Gokusen นี่ชอบมากกก ก็มีภาพช่วง rush hour ของบ้านเขาอยู่บ้างแหละ
และเรามาทันตอนเปลี่ยนพนักงานในขบวน แม่มน่ารักมากๆๆๆๆๆ
อย่างกับในซีรีส์เลยอะคุณ เขาก็โค้งให้กัน พูดทีโค้งทีโดยมีเราพากย์ซับไทยอยู่ในใจ
คงจะประมาณ
- ฝากตัวด้วยนะคะรุ่นพี่ *โค้ง
- งานหนักหน่อยแต่ก็ช่วยตั้งใจทำงานด้วยะนะคะ *โค้ง
- เรามาตั้งใจทำงานกันเถอะจ้ะกิโกะจัง *ตาเป็นประกายแปดแฉก
สรุปคือชอบมาก
ตัดภาพมาที่ขึ้นมาบนชินคันเซ็นไม่ถึงชั่วโมง หลับค่ะ
หลับคากล่องข้าวไม่เหลือความเก๋ใดๆให้พูดถึง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in