เมื่อเงยหน้าขึ้นมองกระจก ไอลินเห็นตัวเองตาบวมเป่ง 

โอ้ย ๆ ๆ ไอ้ลิน ทำไมปล่อยให้ตัวเองร้องไห้ตาบวมได้ขนาดนี้ เร็วเลย รีบแต่งหน้าเลย โอ้ยยยยยย รวย ๆ ๆ โชคดีที่วันนี้เป็นวันอาทิตย์ 

เมื่ออาบน้ำเสร็จ เธอก็มานั่งแต่งหน้าที่หน้ากระจก แต่งหน้าได้สวยแซ่บสมใจแล้ว ไอลินยิ้มให้ตัวเอง 

"สวยแซ่บอย่างฉัน ให้มันรู้ไปว่าจะไม่มีใครมาตกหลุมรัก" แล้วเธอก็ต้องหยุดชะงักเมื่อคิดถึงความฝันเมื่อคืน ห้ามมีแฟน 1 ปี ! 

ไอลินนั่งทบทวนถึงความฝันเมื่อคืน เรื่องราวในความฝันวนกลับมาอีกครั้ง เหมือนไม่ใช่ความฝัน พลางยื่นมือไปหยิบสมุดบันทึกมาดู แล้วก็ต้องตกใจ มันคือลายมือของเธอเอง เธอจำได้ เธอเขียนอะไรลงไปเนี้ย เมื่อเธอตั้งสติได้ "คุณแม่นางฟ้า" ! นี่มันความฝัน หรือฉันละเมอ หรือมันคือความจริง 

ไอลินเริ่มอ่านถึงสิ่งที่เธอจดไว้เมื่อคืนนี้ 

365 Days of Self love

1 จงทำดีกับตัวเอง

2 จงทำดีกับคนอื่น

3 จงทำดีกับทุกสรรพสิ่งบนโลกใบนี้ 

และข้ออื่น ๆ ยาวเต็มหน้ากระดาษ

เมื่ออ่านจบ แม้จะยังมีความงุนงง ไม่ค่อยแน่ใจว่ามันคือความฝัน หรือความจริง แต่ไอลินก็ตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองครั้งใหญ่โดยการทำตามคำสัญญาในความฝัน ไม่ว่ามันจะเป็นความฝัน ความจริง หรือแค่เพราะเธอคิดมากจนเก็บไปนอนละเมอ เธอจะทำ เพราะเธอก็อยากพิสูจน์ตัวเอง อยากรู้เหมือนกัน ถ้าเธอทำได้ตามนั้น เธอจะพบรักแท้ของเธอจริงไหม 

"เอาว่ะ อย่างน้อยก็ถือเป็นการพักใจก็แล้วกัน"

 ไอลินบอกกับตัวเอง แล้วเก็บสมุดบันทึกไว้บนโต๊ะเขียนหนังสือ 

ไอลิน : วันนี้ถือเป็นวันแรกของภารกิจ แล้วเราจะทำอะไรดีละ ทำดีกับตัวเองเหรอ บอกรักตัวเองเหรอ ก็ทำเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วไหม ใคร ๆ ก็รักตัวเอง คนดี เราก็ดีอยู่แล้ว ดีกับคนอื่น ก็ทำอยู่แล้ว มีอะไรอีกละ ที่ยังไม่ได้ทำ ยิ่งในวันที่โคตรเศร้าแบบนี้นะ ในวันที่ถูกทิ้ง คนที่เราคิดจริงจังด้วยบอกเลิกนี่นะ ทำอะไรดี คิดสิลิน

 "เธอต้องฟื้นตัวให้ไวที่สุด ลุกขึ้นมาสิลิน เธอคือนักสู้ อย่ายอมแพ้ เธอทำได้" 

เสียงในหัวตอบกลับมา 

ไอลินคิดแล้วก็หยิบหนังสือเล่มหนึ่งที่อยู่บนกองหนังสือที่เพื่อน ๆ พากันเอามาให้เธอ 

แล้วเริ่มเปิดอ่านไปทีละหน้าอย่างช้า ๆ เธออ่านไปเรื่อย ๆ โดยไม่ได้คิดอะไร ปล่อยให้ใจหลงเข้าไปในจินตนาการของเรื่องราวในหนังสือ จนเวลาผ่านไปนานเท่าไรแล้วก็ไม่รู้ เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมาก็เป็นเวลาบ่ายคล้อยไปแล้ว 

"การอกหักก็มีข้อดีเหมือนกันนะเนี้ย จะได้ไม่ต้องมีใครให้คิดถึง ไม่ต้องแต่งตัวรอใคร อ่านหนังสือต่อดีกว่า" 

ในขณะที่เธอหยิบหนังสือเล่มต่อไปมาถือพลิกกลับไปกลับมาดูที่หน้าปกและหลังปก ว่ามีหัวข้ออะไรน่าสนใจบ้าง พลันเสียงท้องร้องจ๊อก ๆ ก็ดังมาเตือนว่า เลยเวลาอาหารแล้ว 

"โอ้ย อ่านหนังสือเพลินจนลืมกินข้าวเลยเรา หาอะไรกินก่อนดีกว่า" 

ไอลินเดินเข้าไปในครัวและจัดแจงทำอาหารกลางวันให้ตัวเอง "กะเพราไก่ไข่ดาวราดข้าวนี่แหละเด็ดสุดแล้ว" 

เธอยิ้มให้กับจานข้าวผัดกะเพราในมือของตัวเอง "และอืม บ่าย ๆ อย่างนี้ขอกาแฟอีกสักแก้วก็แล้วกัน อ่ะนี่ขนมเค้กแสนอร่อย แค่นี้นะไอลิน" 

ตอนนี้เหมือนเธอจะติดใจการอ่านหนังสือเข้าให้แล้ว เธอนั่งอ่านหนังสือไป กินข้าวไปด้วยอย่างเพลิดเพลิน พอกินข้าวเสร็จ เก็บถ้วยจานมาล้างเรียบร้อย เธอก็ไปนั่งอ่านหนังสือที่โต๊ะทำงาน และเริ่มจดบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ตามที่ได้สัญญาไว้ในฝัน

 บันทึกวันที่ 1 ของการทำดีกับตัวเอง โดย ไอลิน

ฉันเลือกการอ่านหนังสือเพื่อเป็นการเติมเต็มความรู้ให้กับตัวเอง 

ในตอนที่อ่านหนังสือนั้น ฉันพบโลกอีกใบที่ฉันไม่เคยรู้จักมาก่อน

ฉันตื่นเต้นกับเรื่องราวในนั้น มันช่างน่าอัศจรรย์ใจ 

บางเรื่องตรงกับชีวิตของฉันในตอนนี้ 

บางเรื่องให้กำลังใจ ให้แรงบันดาลใจ ให้ไอเดียในการทำงาน  

บางเรื่องราวสนุกสนานจนฉันลืมเวลากินอาหารไปเลย

ในวันนี้หนังสือคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน พวกเขาช่วยปลอบประโลมหัวใจที่บอบช้ำ แถมยังทำให้ฉันได้คิดถึงตัวเองมากขึ้น เข้าใจคนอื่นมากขึ้นด้วย 

ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลยกับคนขี้เกียจอ่านหนังสืออย่างฉัน ถ้าอลันไม่ทิ้งฉันไป ป่านนี้เราคงออกไปเที่ยวด้วยกัน นั่งกินอาหารในร้านคาเฟ่สวย ๆ ที่ไหนสักที่ หรืออาจจะออกไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน 

แต่วันนี้วันที่ฉันต้องอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง เมื่อมีหนังสือเป็นเพื่อน วันนี้ก็เป็นวันดี ๆ ได้เหมือนกัน 

ไอลินหยุดเขียนบันทึก แล้วปล่อยใจให้คิดถึงอลันคนรักเก่า ที่เพิ่งบอกเลิกกันไป แล้วเธอก็ร้องไห้ออกมาอย่างเหงา ๆ 

เธอปล่อยให้ตัวเองดำดิ่ง อยู่กับภาพความทรงจำเก่า ๆ ความรู้สึกที่ยังคงแคร์เขา ยังคงมีอยู่ในหัวใจ 

เธอปาดน้ำตา แล้วหยิบมือถือขึ้นมา พิมพ์ข้อความแชทหาอลัน 

ไอลิน : Hi …

ก่อนที่เธอจะกดส่งออกไป เธอทำมือถือร่วงหลุดมือ และเมื่อหยิบมือถือขึ้นมาข้อความนั้นก็ถูกลบไปแล้ว 

ไอลิน : ก็ดีเหมือนกัน ถ้าเขาตอบกลับมา ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันแหละ ว่าจะคุยอะไรกัน เมื่อเราตัดสินใจว่าจบ ต่อไปก็เป็นแค่คนเคยรู้จัก หรือเป็นแค่คนแปลกหน้าต่อกัน ไม่ใช่แฟนแล้วจะคุยอะไรกับคนแปลกหน้าละลิน" 

เธอพยายามปลอบใจตัวเองทั้งน้ำตา แล้วลุกไปล้างหน้าในห้องน้ำ