"ท่านแม่...ท่านแม่ขา!" หญิงสาวร่างเล็กเดินผลัดวิ่งไปหานางฟ้าแม่ทูนหัวที่ริมสระน้ำกลางสวนในพระราชวัง สีหน้าตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด
"ว่าอย่างไร ยัยอัปลักษณ์ ผู้ใดทำอะไรเจ้าหรือ วิ่งหน้าตื่นมาเชียว?" มาเลฟิเซนส์ดึงมือขึ้นมาจากสระน้ำพลางสะบัดมือเล็กน้อยเพื่อไล่หยดน้ำพราวที่เกาะกุมอยู่บนนิ้วเรียวออกไป
"ข้าหาเต่าราชานีอิงกริธไม่เจอ เมื่อเช้านางยังอยู่ในกล่องอยู่เลย" ออโรร่าทิ้งตัวนั่งลงข้างๆแม่ทูนหัวอันเป็นที่รัก
"ข้ารับปากกับฟิลลิปว่าจะดูแลนาง ข้า...." ริมฝีปากสวยของผู้เป็นลูกสาวขบเม้มเข้าด้วยกันพร้อมกับเบ้ปากนั้นน้อยๆ ใบหน้าสวยเอนซบลงบนตักของผู้เป็นแม่ทูนหัว
"เจ้าอย่าได้กังวลไปเลย นางมิได้หายไปไหนหรอก" มือเรียวลูบศีรษะของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกเลี้ยงแผ่วเบา ความเอ็นดูท่วมท้นออกมาจากจิตใจที่ครั้งหนึ่งเคยด้านชา
"ท่านรู้ว่านางอยู่ที่ใดงั้นหรือแม่ทูนหัว?" รอยยิ้มเล็กๆปรากฏบนบนใบหน้าสวยราวกับเทพสร้างของเด็กสาว
"แน่นอน ข้าย่อมรู้" มาเลฟิเซนส์ยกยิ้มอย่างมีเลศนัย
"ที่ใดกันหรือ?" สองมือเล็กเกาะกุมแขนแกร่งของคนผู้เป็นแม่
มาเลฟิเซนส์ชี้นิ้วไปยังผืนน้ำ สายตาของออโรร่ามองตามนิ้วมือไปยังผืนน้ำเบื้องหน้า คิ้วโก่งมุ่นเข้าด้วยความฉงนสนเท่ห์
ท่านแม่ทูนหัวต้องการจะสื่อสารอันใดกันหรือ?
"ข้ามิอาจเข้าใจได้ว่าท่านต้องการจะสื่อสารอะไร..."
"ก็นั่นไง" นางฟ้าแม่ทูนหัวพยักเพยิดไปในทิศทางเดิม
เมื่อออโรร่าเพ่งมองให้ดีเธอก็พบกับคำตอบ
เต่าราชินีอิงกริธไม่ได้หายไปไหน
แต่เธอถูกเปลี่ยนให้เป็นอย่างอื่นไปเสียแล้ว!
"ปลา?!"
มาเลฟิเซนส์พยักหน้าพลางอมยิ้มไร้เดียงสา
"ท่านแม่! ท่านจะเที่ยวเปลี่ยนนางให้เป็นสัตว์อื่นตามใจชอบไม่ได้นะ!"
"ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?"
"ก็-"
"ก็?"
"ก็..."
"ข้าก็เห็นนางดูมีความสุขดีที่ได้อยู่ในน้ำ"
"..."
ทั้งสองคนมองลงไปในน้ำ ปลาคาร์ฟสีขาวนวล(ซึ่งออโรร่าเดาว่านั่นคงเป็นราชินีอิงกริธ)แหวกว่ายผ่านสายชลไปมาด้วยความเกรี้ยวกราดเท่าที่ปลาตัวนึงจะทำได้
⤜ ☼ ⤛
❋ ข้าจักเนรมิตรเจ้าให้เป็นมัจฉา แหวกว่ายไปในสายชลที พานพบกับความสวยงามและความสงบเงียบ ที่เจ้ามิอาจสรรหาได้จากที่ใดบนโลกมนุษย์ ❋
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in