ทั้งหมดนี้คือตัวของแกเร็ธ มัลลอรี่ สิ่งที่ตัวของเขานั้นมีอยู่ และเขาก็ภูมิใจ

14 มีนาคม

วันนี้เป็นวันสบายๆที่มัลลอรี่จะเดินตัวปลิวในลอนดอน ไม่ร้อนมากเกินไปขนาดที่ทำให้เขาต้องถอดเสื้อคาดิแกนตัวเก่งของเขาออกมา เจ้าเสื้อคาดิแกนสีครามที่เข้ากับเสื้อเชิ้ตและกางเกงยีนส์ มันลงตัวไปหมดแทบทุกอย่าง 

มัลลอรี่สะพายกล้อง Canon EOS 450D ถึงมันจะดูหนักหน่วงก็ตาม เมื่อใครที่เดินผ่านเห็นมัน แต่สำหรับมัลลอรี่ มันคือสาวน้อยคนโปรดของเขา

มัลลอรี่นั่งอยู่ที่คาเฟ่ริมถนน มองผู้คนที่เดินผ่านไปมาอย่างเร่งรีบ มันทำให้เขานึกถึงตัวเองเมื่อก่อนที่ต้องรีบตื่นแต่เช้า กาแฟและขนมปังปิ้ง สูท เนคไท กระเป๋า เอกสาร ต้องรีบและถึงที่ทำงานให้ตรงเวลา 

แต่ทุกวันนี้เขาไม่รีบอะไรอยู่แล้ว เขามีเงิน มีแผนการ มีพลังงาน สภาพร่างกายและจิตใจของเขานั้นพร้อมทุกอย่าง ลาก่อนชีวิตที่เหมือนตกนรกทั้งเป็นนั้นได้เลย

เอิร์ลเกรย์ส่งกลิ่นหอมละมุนมาเตะจมูกของมัลลอรี่อย่างทันที เขาหันไปมองพนักงานเสิร์ฟสาวก่อนจะส่งยิ้มให้แทนคำขอบคุณ มัลลอรี่ยกแก้วขึ้นจิบ 

'หมดเวลาน้ำชา เตรียมตัวเดินทางต่อ' มัลลอรี่จดโน้ตลงไปพร้อมยกกล้องปรับโฟกัสและถ่ายมัน เขาวางเงินลงตามราคาของมันอย่างพอดีก่อนจะเดินจากไป

"ผมขอไปด้วยได้มั้ยครับ?" เสียงของเด็กชายที่ถามมัลลอรี่ มือของเด็กคนนี้กำลังกำชายเสื้อคาดิแกนของมัลลอรี่อยู่ เด็กชายที่สวมแว่นกรอบหนาเตอะ เรือนผมสีดำที่ดูยุ่งเหยิง สเวตเตอร์สีเลือดหมูและกางเกงขาสั้น สีผิวที่เหมือนไม่ได้โดนแสงตะวันมานานจนเกือบซีด รองเท้าที่ขัดมันวาวจนสะท้อนให้เห็นตัวเองแทบ 100%

"เธอหลงทางมาใช่หรือเปล่า? แล้วพ่อแม่เธอล่ะ?" มัลลอรี่นั่งยองๆเพื่อที่จะได้คุยกับอีกฝ่ายได้อย่างถนัดตา 

"ผมหนีมา" เด็กชายตอบ

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

คิว เด็กชายผมสีดำและยุ่งเหยิง ที่มาพร้อมกับแว่นตาที่หนาเตอะ แต่ใครจะไปรู้ว่าเด็กคนนี้เป็น 'เด็กอัจฉริยะคนหนึ่ง' ที่ได้รับการชื่นชมและรางวัลต่างๆมากมาย

เด็กคนนี้ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้ตามอิสระแบบเด็กคนอื่นๆทั่วไป ด้วยความที่เขานั้นฉลาดกว่าเด็กทั่วๆไป พ่อแม่ที่มองคิวเหมือนตัวแทนความฝันของพวกเขาเอง พ่อแม่ของเขามักจะพาคิวไปแข่งขันทางวิชาการต่างๆ และคิวก็จะชนะเสมอมา และบางทีก็พาเขาไปออกงานบ้าง แสดงศักยภาพอัจฉริยะตัวน้อย

คิวหนีออกมาจากที่บ้าน เพราะตัวเขาเองนั้นเริ่มทนไม่ไหวกับชีวิตที่เหมือนเกิดมาแล้วไม่ได้ใช้ความเป็น 'เด็ก' เลย

แต่เขาดันไปเจอคนแปลกหน้าคนหนึ่ง ไม่ใช่ญาติ ไม่ใช่ลุง ป้า น้า อา คนไหนในครอบครัวของเขาเลย 

'มัลลอรี่'