ชื่อเรื่อง: Freaks: หลอนวิปลาส (フリークス)
ผู้แต่ง: Yukito Ayatsuji
ผู้แปล: Draconia
สำนักพิมพ์: BUN SHOU
จำนวนหน้า: 248 หน้า
ราคา: 279 บาท
คำโปรยปกหลัง:
"เมื่อเศษเสี้ยวของความทรงจำอันเลือนรางกำลังตามหลอกหลอนให้ใจคลุ้มคลั่ง...
รวมสามเรื่องสั้นลึกลับของอายะซึจิ ยูกิโตะ นักเขียนชั้นเซียนที่เคยเขย่าหัวใจคุณมาแล้วจาก ‘ซีรีส์เสียงกระซิบ’ และ ‘Another’
อุ้งมือแห่งมารฝัน ผู้ป่วยห้องสามหนึ่งสามทาดาชิ เด็กหนุ่มวัยยี่สิบเอ็ดปี ผู้ผิดหวังจากการสอบเข้ามหาวิทยาลัยถึงสามครั้ง หนำซ้ำมารดาผู้คลุ้มคลั่งยังลงมือสังหารบิดาและทำร้ายเขา วันหนึ่งทาดาชิพบกล่องปริศนาในบ้าน เขาจึงเดินทางมาพบมารดาในแผนกจิตเวชของโรงพยาบาล เพื่อค้นหาความจริงบางอย่าง...
ผู้ป่วยห้องสี่ศูนย์เก้าหญิงสาวคนหนึ่งลืมตาตื่นขึ้นในโรงพยาบาล และพบว่าตัวเองบาดเจ็บสาหัสสูญเสียสองขารวมถึงความทรงจำ อีกทั้งใบหน้ายังเต็มไปด้วยผ้าพันแผล เบาะแสบ่งชี้ถึงตัวเองมีเพียงรูปถ่ายหนึ่งใบกับชื่อ ‘เซริซาวะ โซโนโกะ’ แต่เธอจะใช่ ‘โซโนโกะ’ จริงหรือไม่? หรือแท้จริงแล้วเป็นใครอื่น?
freaks ผู้ป่วยห้องห้าหกสี่J.M นักวิทยาศาสตร์จิตวิปริตบิดเบี้ยว ผู้นำเด็กห้าคนมาผ่าตัดเปลี่ยนร่างเป็น ‘ตัวประหลาด’ ทั้งยังทำทารุณกรรม แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็กลายเป็นศพน่าอนาถในสภาพร่างถูกหั่นแยกเป็นชิ้นๆ ในบ้านพักที่ไม่ต่างกับห้องปิดตาย! คนร้ายคือหนึ่งในเด็กทั้งห้า ...แต่ว่าใครกันเป็นคนฆ่า J.M?"
ความเห็นหลังอ่านจบ: 3/5 คะแนน
ตอนเเรกที่เห็นงานของอ.อายะสึจิกลับมาในวงการหนังสือเเปลญี่ปุ่นอีกครั้งคือดีใจมาก ๆๆๆๆ
คือกะจะพรีออร์เดอร์ไปกับสนพ.ด้วยนะ เเต่คือลืม...
ใช่จ้ะ... ลืมไปสนิทเลย 55555555555
ก็เลยมาตามซื้อทีหลังตอนที่ออกมาวางตามหน้าร้านหนังสือแล้ว 555555
ขอยืดอกยอมรับว่าตอนก่อนจะอ่านคือตั้งความหวังไว้ค่อนข้างสูงมากพอควร
เพราะติดใจอ.มาก ๆ จากซีรี่ส์เรื่องเสียงกระซิบ (ชอบมาก ๆ ทั้งสามมเล่มที่มีเเปลไทยออกมาตั้งนานแล้ว)
ทีนี้พอมาอ่านเล่มนี้... แล้วเลยรู้สึกสนุกน้อยกว่าที่คาด
เเละหลาย ๆ อย่างในเรื่องเราเดาได้ตั้งเเต่เริ่ม ๆ หรือกลาง ๆ เรื่องด้วย
อาจจะเพราะชินกับสไตล์การเขียนของอ.เเละอ.โอตสึ อิจิ (จอมหักมุมแบบสุดลิ่มทิ่มประตู ตกใจทุกทีที่อ่าน เหวอทุกครั้งที่อ่านงานยุคเเรก ๆ ของเเก /ขอขายหน่อย งานดีจริงจัง 555)
เพราะงั้นพออ่านจนถึงตรงช่วงที่น่าจะพีคมาก ๆ ไคลเเมกซ์ของเรื่อง...
เราดันเฉย ๆ แบบ "อืม... กะเเล้ว" หรือ "อ๋อเหรอ" แค่นี้เองงงงงงงงงงงงง
เเต่ถามว่าชอบไหม มันก็คือไม่เเย่นะ อ่านได้ในระดับที่เรียกว่าเพลิน ๆ น่ะนะ
เเละพอมาอ่านบทส่งท้าย... อ.เเกบอกว่า เป็นเรื่องเเรกที่เขียนประมาณนี้นะ จำไม่ได้เเม่น ๆ เพราะอ่านมาพักใหญ่เเล้ว ก่อนจะมาลงมือเขียนรีวิวนี้
นั่นเเหละ ก็เลยไม่เเปลกใจ ถ้านี่เป็นงานเเรก (หรืองานยุคเเรก ๆ ) อาจจะยังเขียนเเล้วขาดลีลาเเละเสน่ห์ไปนิด ๆ หน่อย ๆ
เเต่ตอนอ่านซีรี่ส์กระซิบคือชอบมาก ๆ เอาไปสิบ สิบ สิบ! เลยนาจา 5555555
ถ้าให้เรียงลำดับเรื่องที่ชอบในเล่มนี้นะ
เรื่องที่ 2 ผู้ป่วยห้องสี่ศูนย์เก้า
เรื่องที่ 3 freaks ผู้ป่วยห้องห้าหกสี่
เรื่องที่ 1 อุ้งมือแห่งมารฝัน ผู้ป่วยห้องสามหนึ่งสาม
เเนะนำให้อ่านเรียงตามลำดับในเล่มนะ ถ้าอ่านโดดไปมา มีสปอยล์จากเรื่องก่อนหน้านะ
เเล้วก็ขอชมที่เเบบในเเต่ละเรื่องมีจุดเล็ก ๆ น้อย ๆ ร้อยเรียงเชื่อมโยงกันไป อันนี้คือดี ชอบ
สรุปคืออ่านได้เพลิน ๆ นะ
เเต่ถ้าใครเป็นเเฟนจากซีรี่ส์อื่นของอ. เเนะนำให้ลดความคาดหวังต่อเล่มนี้ลงนิดนึง จะรู้สึกสนุกมากขึ้น 5555555555555555555555
ปล. อยากอ่านอีกซีีรี่ส์ของอ.มาก ๆ ที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับคฤหาสน์
จะมีสนพ.ไหนซื้อเเอลซีมาเเปลไหมหนอออออ อยากอ่านจริง ๆ จัง ๆ ฮืออออออ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in