ชื่อเรื่อง: Tokyo Ghoul - ช่องว่าง (เล่ม 2)ผู้เขียน: Shin Towadaผู้แปล: อิศรา อุดมพาณิชย์สำนักพิมพ์: สยามอินเตอร์คอมิกไลท์ราคา: 230 บาท
เรื่องย่อจากในเว็บ:
"คาเนกิ เคน นักศึกษามหาลัยผู้ซึ่งสงสัยในตัวตนของเหล่ากลูได้พบกับ ริเสะ นางเอก(?)ผู้ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันในคาเฟ่ร้านประจำ ทั้งสองคนเข้ากันได้ดีมากจนกระทั่งคืนหนึ่ง เขาก็ต้องเผชิญกับสิ่งที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตเขาไปตลอดกาล"
ความเห็นส่วนตัวของเราหลังอ่านจบ: ★★★★★ (5/5คะแนน)
ซื้อมาตั้งเเต่วันเเรกที่วางขาย (หลังจากเกาะติดตามเพจจนรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นสตอล์กเกอร์หน่อย ๆ แล้วล่ะ 5555)
ว่าจะอ่าน จะอ่าน แล้วก็มีเหตุขัดทำให้ไม่ได้อ่านสักที
เพิ่งจะอ่านจบเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
อ๊ะ แต่สิ่งที่น่าหงุดหงิดที่สุดคืออีเรื่องย่อที่เว็บต่าง ๆ เอาไปเป็นคำโปรย/คำโปรโมทนี่เเหละนะ
ไม่น่าอ่าน ไม่ชวนให้อ่าน ไม่ดึงดูดใจอะไรเลยยยยยยยข่าาา
นี่อ่านเเล้วขอกลอกตาเเรง ๆ สิบที
อันตัวข้าพเจ้านั้นถือเป็นเเฟนเดนตายของเรื่องนี้ไง ไม่ว่าเรื่องย่อหรือหน้าปกจะเป็นอะไร อุบาทว์เเค่ไหน ยังไงก็ซื้ออ่านอะ
เเต่เเบบลองมองในมุมของคนอ่านคนอืน ๆ ที่ไม่ได้เป็นเเฟนการ์ตูนมาก่อนสิ
เเบบเผื่อเค้าอยากลองอ่านด้วยความสนใจใคร่รู้งี้...
พอมาอ่านเรื่องย่อที่ลงเเบบนี้... ใครมันจะไปอยากอ่านฟะะะะะ ว๊ากกกกก
เข้าเรื่องกันเถอะ บ่นมาเยอะเเล้ว 555555
เล่มนี้เเบ่งเรื่องสั้นออกเป็นตอน ๆ เหมือนเล่มเเรกเลยเเหละ
จะมีห้าเรื่องด้วยกัน และใช่... เหมือนเดิม คือทั้งห้าเรื่องดูเป็นเอกเทศต่อกันเวลาอ่านรอบเเรก พออ่านไปจนจบจะพบว่าทุกเรื่องเชื่อมโยงกันหมดเลย
มี link ต่อกันเป็นสายใยบาง ๆ เหมือนเดิม ซึ่งขอนับถือคนเขียนจากใจเลยอะ คือเก่งมาก
อ้อ... เล่มนี้เชื่อมกับนิยายเล่มเเรกด้วย
มีน้องหนูกูลบ้านนอกใจดีที่ฝันอยากเป็นนักดนตรีออกมามีบทบาทสำคัญในตอนของโฮริจิเอะกับตานักชิมทสึกิยามะ ชอบหนูนะ ลูก หนูเป็นกูลที่น่าเอ็นดูมาก ๆ 5555
เรื่องสั้นทั้ง 5 เรื่องประกอบไปด้วย
1. เปลวร้อน
2. เย็บปัก
3. ถ่ายรูป
4. ชื่อแผล
5. มิซาโตะ
เรื่องเปลวร้อนกับเรื่องมิซาโตะนี่เน้นไปที่อามอนคุงเลย เสน่ห์เเรงสุด ๆ 555
เรื่องเเรกลึกซึ้งกว่าหน่อยทั้งในเนื้อหาเเละบรรยากาศ
เเต่เรื่องสุดท้ายนี่เน้นโปกฮาอย่างเดียวเลยก็ว่าได้ แต่อ่านเเล้วขำนะ ไม่เเป้กอะ ตลกมาก ๆ 5555
ไทม์ไลน์เรื่องเเรกกับเรื่องสุดท้ายจะเกิดขึ้นเเทบพร้อม ๆ กัน
เเต่เล่าโดยคนละคนกันนะ เจ๋งดี เราชอบ :)
ส่วนตัวเราชอบเรื่องเย็บปักมากที่สุดในเล่มนี้ เพราะอ่านแล้วรู้สึกเอ็นดูกูลสาวที่ชื่ออาสะ ที่สำคัญคือคุณอุตะออกตอนนี้ด้วย ชอบคุณอุตะ เพราะเท่อะ เป็นกูลที่มีสไตล์และเเนวมาก ชอบบบบบบบบบบ
คุณยายในเรื่องก็เจ๋งดี อ่านแล้วน้ำตาจะไหล TwT
เรื่องชื่อเเผลนี่กลับเฉย ๆ เเต่ก็ดีที่ว่าได้รู้มากขึ้นว่าทำไมฮินามิถึงตัดสินใจเเยกตัวออกมาจากการดูแลของโทกะจัง แล้วไปช่วยคาเนกิในตอนนั้น เพราะในมังงะไม่มีอธิบายบอกเหตุผลตรงนี้เอาไว้
สุดท้ายเรื่องถ่ายรูป... เราชอบนักชิมทสึกิยามะเป็นการส่วนตัวอะ
คือฮีตลกกกกกกกกกกกกกกกกกก ฮีเป็นสีสันของเรื่องนี้เลยก็ว่าได้นะ
นางเป็นตัวละครคลั่งรักคาเนกิ เคนมาก ๆ 555555555555555
ถ้าเปรียบเป็นเพลงเนี่ย นางคงอยากร้องเพลงนี้ให้คาเนกิอะ
"โอ๊ย โอ๊ย อยากจะกินกลืนเธอทั้งตัว ไม่อยากเหลือไว้ให้ใครได้กลิ่น~~~"
ก๊ากกกกกกกกกกก
ชอบเวลานางมาปรากฏตัวจะต้องมีภาษาที่สองที่สามโผล่เเทรกมาตลอด
จะหยิบจะจับทำอะไรที ต้องเล่นใหญ่รัชดาลัย 555555555555
เเถมตอนไพ่ตายของโฮริจิเอะงัดมาใช้ต่อรองนี่เเบบ... เราหัวเราะเเรงไหล่สั่นอะ
สมเเล้วที่เป็นโฮริจิเอะ จับจุดอ่อนนักชิมอยู่หมัดเลย 55555555
สรุปว่าชอบมาก ๆ
ใครไม่ดูอะนิเมะหรือมังงะเรื่องนี้อาจจะถือว่าพลาดความสนุกบางอย่างในชีวิตไปนะ อิอิ
#ไซโคหนักมาก
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in