ชื่อเริื่อง: เรียน เล่น เป็นศพ (Last to Die)
ผู้เขียน: Tess Gerritsen
ผู้เเปล: อาสยา ฐกัดกุล
สำนักพิมพ์: น้ำพุสำนักพิมพ์
ราคา: 250 บาท
คำโปรยหลังปก:
"ที่เกาะอันเงียบสงบกลางทะเลแคริบเบียน เกิดเหตุฆ่ายกครัวขึ้นบนเรือยอช์ตส่วนตัว ทุกคนถูกยิงเสียชีวิตอย่างโหดเหี้ยม มีเพียง เท็ดดี้ เด็กชายวัยสิบสองคนเดียวที่รอดชีวิต
สองปีต่อมา เท็ดดี้ย้ายไปอยู่กับครอบครัวใหม่ที่บอสตัน เขารู้สึกเหมือนตายแล้วเกิดใหม่เพราะได้อยู่กับพ่อแม่บุญธรรมที่รักเขา ฝันร้ายกำลังจะผ่านพ้นไปแล้ว...
แต่จู่ ๆ กลับมีคนร้ายบุกขึ้นบ้านกลางดึกและยิงพ่อแม่บุญธรรมกับเด็กทุกคนในบ้านเสียชีวิต เหลือรอดแค่เท็ดดี้เพียงคนเดียว
นักสืบเจน ริซโซลี เข้ามาสืบคดี และตัดสินใจส่งเท็ดดี้ไปอยู่โรงเรียนประจำที่มีมาตรการรักษาความปลอดภัยสูงสุด แต่เท็ดดี้ก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าเพื่อนใหม่สองคนของเขาต่างก็รอดตายจากเหตุฆ่ายกครัวสองครั้งซ้อนเหมือนกัน
แต่แล้วเด็ก ๆ ที่ควรจะได้เรียนและเล่นอย่างมีความสุขกลับถูกครอบงำด้วยความหวาดผวา เมื่อมีซากไก่ถูกผ่าควักไส้ทิ้งไว้อย่างน่าสยดสยอง ตุ๊กตาเปื้อนเลือดถูกห้อยแขวนคอบนต้นไม้ และมีคนทยอยเสียชีวิตในโรงเรียนอย่างเป็นปริศนาทีละคน
เมื่อสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดกลายเป็นสถานที่สุดอันตราย ริซโซลีจึงต้องไขคดีให้ได้เร็วที่สุดโดยมีชีวิตของเด็กทั้งโรงเรียนเป็นเดิมพัน...
หารู้ไม่ว่าจริง ๆ แล้วเธอก็เป็นเพียงหมากตัวหนึ่งบนกระดานเท่านั้น เกมแมวไล่จับหนูที่ได้เริ่มต้นไว้เมื่อหลายปีก่อนกำลังใกล้จะจบลง...เพราะลูกหนูทั้งหมดถูกต้อนมารวมในที่เดียวกันแล้ว!"
ความเห็นหลังอ่านจบ: ⭐️⭐️ (2/5 คะเเนน) เล่มนี้เอาคะแนนไปเเค่นี้พอ
ไหน ๆ ก็ไหน ๆ อ่านจบติดกันสองเล่มเลยจะขอรีวิวสั้น ๆ หน่อยละกันนะ /ขี้เกียจก็บอก 5555
นี่คือซีรี่ส์เดิมของเจ้าป้า Tess Gerritsen ที่ชื่อ Rizzoli & Isles
เล่มที่ 10 ชื่อ เรียน เล่น เป็นศพ (Last to Die)
เเละเล่มที่ 11 ชื่อ ขอโอกาสตายเป็นครั้งที่สอง (Die Again)
เรียน เล่น เป็นศพ (Last to Die)
เล่มนี้นี่ใช้เวลาอ่านนานมากกกกกกกกกกกก
น่าเบื่อมาก รำคาญทุกตัวละครเลย
คือกว่าจะขุดให้ตัวเองอ่านจบเล่มนี้ได้ใช้เวลาไปตั้งเดือนกว่า ๆ เเหน่ะ (เอาเวลาไปอ่านสยบฟ้า 12 เล่มแทน 555555) เพราะเรื่องราวในเล่มนี้คือไม่น่าติดตาม ไม่สนุกเเละเนือยมาก
ขนาดอ่านจนไปถึงตอนพีคยังเเบบ... หาว
เเละสงสัยว่า นี่มันอะไรกันวะ ไม่สมเหตุสมผลเลย
คดีโคตรไม่สนุก ไม่พีค ไม่เมคเซนส์
ตอนเฉลย+ตอนจบเล่ม นี่คิดว่า เเบบนี้ก็ได้เหรอ!?
สิ่งเดียวที่ดีคือการได้อ่านความสัมพันธ์ของมอร่ากับตัวละครอีกตัวหนึ่ง (เล่าไม่ได้จะสปอยล์เนื้อหาของสองเล่มก่อนหน้า แต่ไม่ใช่คนรักคนใหม่/เก่าของมอร่า) เป็นความสัมพันธ์ที่น่ารัก อบอุ่น เเถมคนอ่านอย่างเราเอาใจช่วยสองคนนี้ในหลาย ๆ ความหมายมาก
ส่วนครอบครัวของเจน ริซโซลี เอาจริง ๆ ไม่อยากรู้ อ่านละรำคาญครอบครัวนี้มาก พ่อ แม่ พี่ชาย ทุกคนเเบบโคตรน่ารำคาญ พ่อทิ้งเเม่ไปหาคุณตัว เเม่เจนจะเเต่งงานกับคอร์เเซ็ก พ่อกับพี่ชายไม่ยอม เดือดร้อนมาถึงเจนกับเกเบรียล อะไรไม่รู้ โคตรเสียเวลาอ่าน เปลืองกระดาษนะคะ
เพราะงั้นสิ่งที่เดียวที่ยื้อให้นี่อ่านจนจบได้คือมอร่าเเละความน่าสนใจในคดีของเล่มถัดไปจย้า!
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in