ชื่อเรื่อง: กุหลาบเลือดผู้เขียน: อิมะมุระ อายะ (Aya Imamura)ผู้แปล: ฉัตรขวัญ อดิศัยสำนักพิมพ์: ฮัมมิงบุ๊คส์ (Hummingbooks)ราคา: 265 บาท
คำโปรยจากปกหลัง:
"ยูคิโกะเป็นภรรยาสาวแสนสวยของโซโนดะ เจ้าของคฤหาสน์และสวนกุหลาบงดงาม เธอกระโดดจากหน้าต่างชั้นสองลงมาตายอย่างเป็นปริศนา
เมื่อโยชิเอะเข้ามาเป็นภรรยาคนใหม่ เธอได้รับจดหมายขู่เอาชีวิตจากคนในคฤหาสน์ว่าจะนำเธอไปเป็นเครื่องสังเวยแด่ยูคิโกะผู้ล่วงลับ จากนั้นไม่นานเธอก็กระโดดจากหน้าต่างชั้นสองลงมาตายเหมือนกับยูคิโกะ!
ต่อมาคารินได้แต่งงานกับโซโนดะและย้ายเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ เธอพบเบาะแสสำคัญที่โยงใยไปถึงการตายของอดีตภรรยาของโซโนดะ และแล้วเธอก็ได้รับจดหมายขู่เอาชีวิตเช่นเดียวกับโยชิเอะ
ทุกคนในคฤหาสน์ล้วนมีพฤติกรรมน่าสงสัยทั้งสิ้น คารินต้องการรู้ให้ได้ว่าใครกันแน่ที่เป็นผู้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์เลวร้ายทั้งหมด เธอต้องรีบค้นหาความจริงให้พบ ก่อนที่เธอจะกลายเป็นเครื่องสังเวยแด่ยูคิโกะเป็นรายต่อไป!"
ความเห็นส่วนตัวหลังอ่านจบ: ★★★★ (4/5คะแนน)
เรื่องนี้เป็นหนังสือจากปลายปากกาของอ.อิมามุระ อายะ ซึ่งเป็นนักเขียนหญิงที่ได้รับการยอมรับว่ามีความโดดเด่นในการผสมผสานความลึกลับบวกกับใช้บรรยากาศของความหลอนในสังคมชนบทแบบญี่ปุ่นได้อย่างลงตัว
ความจริงหนังสือเล่มนี้ที่ออกมาตั้งเเต่เมื่อปีที่แล้วโดยสำนักพิมพ์น้องใหม่ ชื่อ Hummingbooks
เราพุ่งตัวไปซื้อที่งานหนังสือตอนเดือนตุลาคมปีที่เเล้ว แต่เพิ่งจะมีโอกาส(?)ได้อ่านเมื่อคืนนี้เอง... ดองนานมาก 555555555555
ทั้ง ๆ ที่ชอบงานอ.มาก ๆ เลยนะ เเต่ไม่สบโอกาสที่จะนั่งอ่านนาน ๆ ยาวไปสักที
เเต่เรื่องนี้สั้นมาก มีความยาวแค่ 239 หน้าเอง แต่เราใช้เวลาในการอ่านน่าจะสักสองชม.นิด ๆ เพราะเราต้องละเลียดทุกบรรทัด ทุกย่อหน้าที่อ.เขียนเลยเเหละ
ยังขอย้ำคำเดิมว่าอ.อิมามุระเป็นอ.คนเดียว ที่เราอ่านผลงานทีไร แล้วไม่อยากจะไปเข้าห้องน้ำกลางดึก
เพราะเวลาบรรยากาศในเรื่อง คือจะหลอนประสาทมาก อ่านแล้วเหมือนโดนดึงดูดเข้าไปในที่นั้น ๆ ได้เลยทีเดียวเชียวเเหละ คือขนลุกหลังคอเป็นระยะ ๆ
เนื้อหาเรื่องนี้ไม่มีอะไรเเปลกใหม่นะ
เป็นงานเเนวถนัดของอ. แต่ถือว่าทำได้ไม่ดีนักเมื่อเทียบกับผลงานเรื่องอื่น ๆ เช่น ยักษ์, คดีฆาตกรรมตำนานเลือด, ฆาตกรในกระจกเงา หรือรูมเมท ปริศนาเพื่อนร่วมห้อง
เเต่ก็เข้าใจได้ เพราะเรื่องนี้อ.เขียนมาตั้งเเต่ปี 1990 เป็นยุคเเรก ๆ เลยก็ว่าได้
เเต่โดยรวมจัดว่าดี
ดีกว่านักเขียนอื่น ๆ หลายคน
เราลำเอียง เพราะเราถูกจริตกับงานเขียนของอ.มากจริง ๆ 5555
เรื่องนี้ดำเนินไปด้วยการเล่าเรื่องจากมุมมองของบุคคลที่ 1 (POV) ซึ่งนีบว่าเป็นสไตล์ทีอ.เเกถนัดอีกนั่นเเล...
จะสลับไประหว่างความคิดของฆาตกร นางเอกที่ชื่อคารินและมุมมองจากสมุดบันทึกของภรรยาคนที่สองชื่อโยชิเอะที่เสียชีวิตไปเเล้ว ก่อนจะปิดท้ายด้วยบทจบสุดพีค ตามซิกเนเจอร์ของอ.อีกตามเคย
พีคจริง ๆ เราอ่านจบนี่ต้องนั่งนิ่งอีกเเล้ว เหมือนงานเล่มก่อน ๆ ของอ.เลย
คือเรื่องจบ ความคิดของคนอ่านเเบบเรา ๆ มันไม่จบอะ
มันต้องคิดต่อ มันเเบบบรรยายไม่ได้จริง ๆ
ใครชอบเเนว ๆ นี้ขอให้ลอง
แต่... เรื่องสำคัญของนิยายสืบสวน... คือห้ามอ่านด้านหลังก่อนเด็ดขาด 5555555555555555555555
สรุปว่าชอบมาก คนเเปลเเปลดี อ่านเเล้วเข้าใจง่าย คำบรรยายสวยละเมียดละไมดีด้วย คือถ่ายทอดได้ดี อ่านเเล้วบางทีหลอนได้กลื่นกุหลาบตามไปอีกกกกกกก
หลอนมากเเค่ไหน ถามใจเธอว์ดูสิคะะะะะ
แต่พอได้อ่านงานอ.อายะเเล้วก็อยากอ่านเรื่องอื่น ๆ ของอ.อีก
นี่อาจจะเป็นเหตุผลที่เราเพิ่งหยิบมาอ่านก็ได้ เพราะว่าตอนนี้มีผลงานใหม่ของอ.อิมามุระออกกับสนพ.นี้อีก ชื่อเรื่อง ฆาตกรรมล้างตระกูล (金雀枝荘の殺人) สนใจก็ไปซื้อกันได้เน้อ
ไม่ได้ค่าคอมฯ เเค่อยากบอกต่อ เพราะว่าวรรณกรรมญี่ปุ่นช่วงนี้หายากยิ่งนักเเล ฮีอออออออออ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in