เมื่อกลับสู่ฐานะขององค์หญิงเซียงอี๋ นางต้องรับมือกับการต่อสู้ในราชสำนัก ความทรงจำที่ยังไม่ฟื้นคืน และผู้คนรอบกายที่ไม่แน่ชัดว่าใครจริงใจใครหลอกลวง ไม่ว่าจะเป็นอดีตชายคนรักที่บัดนี้เย็นชาห่างเหิน ซื่อจื่อจวนโหว 'เนี่ยหราน' ไท่จื่อผู้เป็นน้องชาย หรือแม้แต่ ราชบุตรเขย 'ซ่งหลางเซิง' สามีที่ทั้งรักทั้งชังนาง

ชื่อเรื่องแปลเองแบบงูๆปลาๆก็คือ ... มือหนึ่งปิดฟ้า อีกมือสยบดิน...คิดว่าน่าจะหมายถึงคนรอบตัวนางเอกหรือเปล่านะ ปิดหูปิดตาคนอ่านเสียมิดชิด การอ่านเรื่องนี้รู้สึกเหมือนคลำทางในที่มืด อะไรที่เหมือนจะใช่ สุดท้ายก็ไม่ใช่ พอเริ่มจะเชื่อใจตัวละครไหนสักตัว อยู่ๆก็พลิกกลับมาให้สงสัยอีกว่า เอ๊ะ หรือจะร้ายกันแน่นะ นางเอกเหมือนจะไม่สามารถเชื่อใจใครได้เลย คนที่วางยาให้นางเอกเสียความทรงจำคือใครกับแน่

ทั้งเรื่องเหมือนเล่นโรลเลอร์โคสเตอร์อยู่เลย มีฉากน่ารักๆและไม่กี่หน้าถัดมาก็พลิกจนต้องร้องเห้ แต่ถึงโครงเรื่องจะหักมุมไปมา ซ้อนแล้วซ้อนอีก แต่คนเขียนก็ยังใส่มุกตลกแดรกจุดมาให้คนอ่านคลายเครียด(?) อยู่เป็นระยะๆ

ถ้าให้สรุปสั้นๆก็คือเป็นนิยายที่อ่านแล้วสนุกไหมบอกไม่ถูก แต่อ่านแล้วเหนื่อยมาก พลิกตลอดเวลา ถ้าถึงจุดที่คิดว่าเชี่ยแล้ว มันยังพีคได้มากกว่านั้นอีก แต่ผูกพันกับตัวละคร ทำให้ก็ยังอยากอ่านจนจบ อยากรู้บทสรุปของเรื่องนี้จริงๆ เล่มสามโปรดมาไวๆ

และที่แน่ๆนะหว่างผู้ชายสองคน ดิชั้นลงเรือท่านราชบุตรเขยที่องค์หญิงไปวางแผนรวบรัดเอามาแต่งงานกับตัวเองโดยที่เค้าไม่เต็มใจ เวลาเค้าเถียงกันมันน่ารักมากๆ สัมผัสได้ถึงความกวนทีนของผู้ชายคนนี้ นอกจากนี้ก็เป็นคนตรงเป็นไม้บรรทัดนั่นแหละ ทื่อๆ แต่ถึงเจ้าตัวจะบอกว่าทั้งรักทั้งชังองค์หญิง แต่ก็สัมผัสได้ว่าเขาห่วงและหึงนางจริงๆ แต่ในนั้นก็ยังมีความรู้สึกผิดปนอยู่ด้วย คือมันต้องมีอะไรเกิดขึ้นในอดีตแน่ละ แต่ละเรื่องที่เผยออกมาก็พีคขึ้นไปเรื่อยๆ

ตัวอย่างความน่ารักของท่านราชบุตรเขย
เมื่อตอนทะเลาะกันแล้วจบที่องค์หญิงบอกให้ไปเขียนหนังสือหย่ามาให้จบๆ แต่สิ่งที่ได้มาก็คืออออ

'หนังสือหย่า

(เว้นว่างสามบรรทัด)

ข้าไม่มีทางเขียน องค์หญิงรีบตัดใจโดยเร็วเถอะ 

ราชบุตรเขยซ่งหลางเซิง'

อักษรคำว่า "ราชบุตรเขย" นั้นเน้นชัดเป็นพิเศษ

ส่วนนี้คิดว่าสปอยล์
.
.
.
.
.
เอาจริงๆอรุณก็เฉลยในคำนำแล้วว่าราชบุตรเขยเป็นพระเอก ซึ่งไม่น่าเลย เพราะถ้าไม่รู้มาก่อนเราจะคล้อยตามเนี่ยหรานได้มากกว่านี้ แต่ต่อให้รู้ก็ยังมีโมเม้นต์ที่โดนชักจูงอยู่ดี

เท่าที่อ่านจนจบเล่มสอง สงสารองค์หญิงจริงๆ นางรักราชบุตรเขยของนางมากจริงๆ แต่มันจะต้องมีอุปสรรคอะไรขนาดนั้น ทั้งชาติกำเนิดของฮี ขุมกำลังราชวงศ์เก่า การแย่งอำนาจในราชสำนัก องค์หญิงก็แค่หลงรักพี่ชายใหญ่คนนั้นของชีมาเจ็ดปีแค่นั้นเอง จริงๆก็ไม่ได้อยากบังคับใจเขาให้มาแต่งงานด้วย แต่ที่ยอมวางแผนบีบบังคับเขาจนเขาเกลียดตัวเองก็เพื่อปกป้องชีวิตเขา 

แต่คนเขียนก็ใจร้ายมาก ทั้งที่ราชบุตรเขยก็รักองค์หญิงเหมือนกัน แต่ก็วางพล็อตให้ฮีจำเป็นต้องทำร้ายจิตใจองค์หญิงบ่อยมาก แต่ฮีก็ทำทุกอย่างเพื่อองค์หญิงจริงๆ ปล่อยวางความแค้นก็ทำ เพื่อช่วยองค์หญิง โทษได้แค่ชะตาที่โคตรซวยของทั้งสองคนที่จะอยู่ด้วยกันสงบๆไม่ได้สักที

ที่ดีใจได้อย่างเดียวคือราชบุตรเขยเป็นพระเอกแน่ๆล่ะ แต่ตัวร้ายจะเป็นใคร ต่อไปจะปวดตับแค่ไหน รอเล่มสามจ้า
.
.
.
.
.