Title: Time to say goodbye [One Last Kiss]

Author: DiaryOfMyboys

Warning: One Shot

เมื่อมีความรักคุณจะรู้ว่าการต้องเอ่ยคำลาเป็นเรื่องน่าเศร้า

เมื่อมีคนรักคุณจะอยากเกาะกุมมือของเค้าเอาไว้ไม่ปล่อยให้ห่างกาย

เมื่อคุณเคยได้จุมพิตแสนหวานคุณจะไม่อยากให้มันเป็นครั้งสุดท้าย

แต่เมื่อมีพบก็ต้องมีจาก มือที่เกาะกุมกันไว้ถึงเวลาก็ต้องปล่อย

จุมพิตแม้จะอยากให้ยาวนานแค่ไหนแต่มันก็ต้องสิ้นสุดลง

อยากจะกรีดร้องด่าทอโชคชะตาที่ทำให้คนสองคนที่รักกันมั่งคงต้องพลัดพราก แม้รู้มานานแล้วว่าเวลานี้จะต้องมาถึง แต่ก็อดที่จะตัดพ้อต่อโชคชะตาไม่ได้ ทำไมถึงเป็นเรา ทำไมถึงต้องเป็นผมที่ต้องทนทรมานในการก้าวเดินต่อไป

“เจโน่ครับ”

“...”

“รู้ใช่มั้ยว่าพี่รักเจโน่”

“...”

“พี่ก็รู้ว่าเจโน่รักพี่มากเหมือนกัน”

“...”

“ต่อให้พรุ่งนี้พี่จะไม่ได้เห็นหน้าเจโน่อีก”

“...”

“แต่คนที่จะอยู่ในหัวใจของพี่ก็จะเป็นเจโน่เสมอ”

“...”

“ขอบคุณที่เกิดมาเป็นคนรักของพี่”

“...”

“ถ้าชาติหน้ามีจริง ก็ขอให้พี่หาเจโน่เจอและได้รักกันอีก”

“...”

“พี่จะคิดถึงยิ้มหวาน ๆ”

“...”

“จะคิดถึงกับข้าวฝีมือเจโน่”

“...”

“จะคิดถึงจูบนุ่มนวลของน้องเสมอ”

“...”

“ตอนนี้คงต้องบอกลากันแล้วนะที่รัก...”

“...”

“พี่มาร์คขอจูบลาเจโน่เป็นครั้งสุดท้ายนะคนดี”

.

.

.

.

.

.

.

เพี๊ยะ!!!!!!!เสียงฟาดจากฝ่ามือลงบนหน้าซีกขวาเต็ม ๆรัก

ฮรึกกก ใจร้ายยยย

“เป็นบ้ารึไง !ไอ้พี่มาร์ค! คร่ำครวญอยู่ได้ตั้งนาน”

“ฮึกก..”

“จะไปสัมมนาแค่สองสามวันเนี่ย ทำอย่างกับเจโน่จะตาย พร่ำเพ้อเพ้อเจ้ออยู่ตั้งนานสองนาน นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วห๊ะ เดี๋ยวก็ไปไม่ทันรถ ยิ่งโดนเจ้านายเพ่งเล็งอยู่ด้วยโดนไล่ออกขึ้นมาจะเอาอะไรกิน บอกไว้ก่อนเลยนะถ้าตกงานล่ะก็เชิญอยู่คนเดียวไปเลย จะไปหาผัวใหม่ที่มันได้เรื่องกว่านี้ เอาที่มันไม่โง่เง่าบ้าบอเวิ่นเว้อแบบพี่เนี่ย แล้วยังจะยืนทื่ออยู่อีกอยากโดนไล่ออกจริง ๆรึไง ไปได้แล้ว !”

ฮือออมาเป็นชุดเลยเมียจ๋า พี่หาจังหวะแทรกไม่ได้เลยยืนมึนให้มึงด่าอยู่เนี่ย คนจะออดอ้อนออเซาะก่อนไปทำงานต่างจังหวัดตั้งสามวันซะหน่อย ไม่เห็นใจคนรักเมียคนนี้บ้างเลยTT^TT   นั่น ๆ ด่าจบเดินหนีเข้าบ้านไปเฉย

“เจโน่จ๋า จูบลาก่อนไปทำงานล่ะค้าบ ขอพี่มาร์คจูบลาก่อนนนน”

“จูบกับไอ้บงชิกไปนู่น !”ตะโกนตอบกลับมาอย่างไม่ใยดีผัวเลย กระซิก ๆ

นั่งลงคว้าไอ้แมวอ้วนที่พันแข้งพันขาขึ้นมาอย่างจำใจ

“ฮืออ บงชิกจูบลาพ่อจ๋าแทนแม่จ๋าหน่อยเร็ว”

“แง๊วววววว”

โอ๊ยยยไอ้แมวผีไม่จูบก็ไม่จูบสิทำไมต้องข่วนหน้าพ่อมึงด้วย

ฮือๆๆๆๆๆๆๆ ทำไมไม่มีใครอ่อนโยนกับมาร์คลีเลย  TT^TT

- THE END-

#diaryficmn

ป.ล.ผัวเมียคู่เดิมจากตอน DAY - 14 Your man is low onmemory [Amnesia] นะคะ