แด่ ความรักของฉัน

แต่ฉันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ...

ฉันเคยพบกับสิ่งที่เรียกว่ารักนับครั้งได้ มันเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวก่อนที่ฉันจะรู้กับจักเธอ...มันคือรักครั้งแรก แน่นอนว่าฉันตั้งใจกับมันและทุ่มเทกับมันมากกว่าครั้งไหนๆ ก่อนมันจะพังไม่เป็นท่า ตามกาลเวลาและช่วงวัย ใครๆก็ว่ารักแรกย่อมไม่สมหวัง...มันท่าจะจริง ซึ่งในครั้งต่อๆมา แม้ฉันจะใช้เวลากับมันไปมากมาย แต่ตัวฉันเองก็ไม่เคยรู้สึกหรือสัมผัสได้ถึงคำนั้นจริงๆอีก จนกระทั่งได้มาเจอกับเธอ

คนที่ฉันกล้าจะใช้คำว่า "เลือกแล้ว" ทุกอย่างมันรวดเร็วไปหมด เราเข้ากันได้ดีและจริงจังกับความสัมพันธ์ จนกระทั่ง...ฉันเริ่มรู้สึกกลัว มันเกิดขึ้นในตอนที่ฉันคิดว่ามันอาจจบในแบบที่รักแรกเคยมี น่าแปลกที่ฉันบอกทุกคนว่ารักครั้งแรกฉันไม่มีทางจะลืมได้ และชื่อๆนั้นฉันไม่มีทางจะได้ยินมันได้อีกโดยปราศจากน้ำตา แต่แล้วเรื่องประหลาดก็เกิดขึ้น เธอทำให้ฉันลืมทุกสิ่งที่เกี่ยวกับรักครั้งแรกไปได้โดยที่เธอไม่ต้องร้องขอ มันไม่ใช่การแทนที่ แต่มันคือการเติมเต็ม

ความกลัวทำให้ฉันไม่กล้ายอมรับความรู้สึกนี้ไว้ทั้งหมด เพราะถ้าหากฉันรู้สึกหรือรักเธอไปมากกว่านี้ ในวันที่จากกัน...โลกของฉันคงพังไม่เป็นท่า ในตอนนั้นฉันคิดในทุกวันว่ามันอาจต้องจบลง และเฝ้าโทษตัวเองว่าเป็นความผิดของฉัน เพราะแค่ความคิดมันก็ทำให้ฉันร้องไห้ออกมาได้ไม่ยาก แต่แล้วฉันก็ทำเรื่องผิดพลาดไป โดยการดึงคนเก่าๆเข้ามาอยู่ในความสัมพันธ์ของเรา(การนอกใจ) เพียงเพราะฉันคิดว่ามันอาจจะช่วยได้ แต่แล้วฉันคิดผิด ทั้งหมดนั่นมันพังเพราะฉัน ความสัมพันธ์ของเรา ความรู้สึกของเธอ รวมถึงความเชื่อใจที่เคยมี

จนตอนนี้ฉันยังไม่รู้ตัวว่าได้รับโอกาสแล้วหรือยัง หรือเพียงแค่เพราะฉันยืนยันจะไม่ไปไหนเธอเลยยังให้ฉันอยู่ตรงนี้ 

ในวินาทีที่เสียเธอไป นั่นมันแย่มากจริงๆ มันเป็นไปตามที่ฉันคิด...โลกทั้งใบของฉันพังลง การเดิน การกิน การหายใจ ทุกอย่างมันยากไปหมด แต่นั่นไม่ใช่เพราะตัวฉันหรอกหรือ...

ในทุกวันฉันยังคงเฝ้าโทษตัวเอง และหวาดกลัวกับคำพูดที่เธอเคยบอก ฉันกลัวการตื่นขึ้นมาโดยไม่มีเธอ กลัวข้อความที่ไม่มีการอ่าน หรือตอบสนอง กลัวความว่างเปล่า นิ่งเงียบ หายไป รวมถึง...ฉันกลัวว่าอาจจะมีใครที่ดีกว่าฉัน เข้ามาทำให้เธอรู้สึก จนมันสามารถทดแทนส่วนที่ฉันทำเสียไปได้ นั่นคือสิ่งที่ฉันกลัวที่สุด แม้ฉันไม่นับถือพระเจ้าแต่ฉันก็ภาวนาต่อพระองค์ในแทบทุกวัน ว่าให้เธอเจอแต่สิ่งที่ดี

...

ซึ่งบางทีตัวฉันอาจไม่ใช่สิ่งนั้น เพราะสิ่งที่ทำลงไป

แต่ฉันจะพยายาม พยายามให้ทุกอย่างกลับมาคล้ายเดิมให้มากที่สุด แม้มันจะใช้เวลา ฉันรู้และมั่นใจว่ามันจะคุ้ม ถ้าทั้งหมดมันมีเธอเป็นเดิมพัน

มันคุ้มเสมอ ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เกี่ยวกับเธอ

ฉันอยากพูดว่าขอโทษทุกครั้งที่รู้สึกผิด สิ่งเหล่านี้มันไม่เคยออกจากความคิดฉันเลย การกระทำแย่ๆนั่น มันก็ดูสมเหตุสมผลดี กับความกลัวในแต่ละวันที่ต้องเผชิญ...แต่สิ่งสุดท้ายที่ฉันอยากบอก และมันจะยังเป็นความจริงเสมอ ไม่ว่าเธอจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม

ฉันขอโทษ

25/6/2020

Y.