เมื่อวานตกลงไปทานข้าวกับฉ่ำ ก่อนลงจากรถ นางขอให้ตกลงกับนางก่อน เพราะร้านที่เข้าไป เป็นร้านที่ผู้คนต่างรู้จักเราดีทั้งคู่
" ตกลงกันก่อน ห้ามเมาเรื้อน ห้ามแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ห้ามหึง ห้ามงอแง"
มองเธอแล้วยิ้มน้อยๆ นึกประหลาดใจ เพราะเรามาร้านนี้กันก็หลายที ไม่เคยเห็นเธอต้องพูดกันแบบนี้เลย ฉันพยักหน้ารับคำสั่งเธอน้อยๆ ตกลงตามนั้นแหละ ฉันจะไปแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอได้ยังไงถ้าเธอไม่ต้องการ
ปรากฎ ก็มีเรื่องให้ฮาเสียก่อน น้องบริกรในร้านเปลี่ยนลุคจากสาวเปรี้ยวมาเป็นสาวเนิร์ด ฉ่ำที่รู้ดีว่าเราแพ้สาวแว่น ถึงกับเปลี่ยนจากการนั่งฝั่งตรงข้ามมานั่งข้างๆ เอออ ก็บอกเองว่าวันนี้ไม่มีเจ้าข้าวเจ้าของ นางก็ชะเง้อดูแฟนขับนางแหละ แต่ คงเป็นวันของฉัน เพราะคนในร้านเดินผ่านมาแวะทักทายบ้าง น้องๆลุกมาไหว้ที่โต๊ะบ้าง ก็นึกว่าเธอจะอึดอัด แต่ก็ดูชิล
เธอบ่นเรื่องระบบงานใหม่ เธอเปรยว่าเธอต้องไปเจออะไรบ้าง ฟังเธอพร้อมยกแก้วจิบ บอกเธอว่า อดทนกับงานหน่อย อายุขนาดเธอเริ่มงานใหม่บ่อยๆไม่ดีหรอก หางานหลัก แล้วอยากค้าขายเสริมก็ทำ เธอก็ยังบ่นต่ออีกหลายคำ
บอกเธอว่าอาทิตย์หน้าเข้ากรุงเทพนะ เธอถามว่าไปทำอะไร ก็ตอบไปว่าทำธุระ ดึกๆถึงได้เล่ารายละเอียด ว่ามีรุ่นน้องที่เหมือนเคยกิ๊กกันอยากเจอ อยากปรึกษา นัดกันก่อนบินกลับไฟท์วันอาทิตย์สามถึง สี่ชม. แต่มีเรื่องนึงอยากถาม จะได้วางตัวถูก ฉันกับรุ่นน้องเป็นเคยเป็น sex benefit แต่ห่างกันไปนาน แค่สมมุติ ระหว่างเราที่มันคลุมเครือแบบนี้ ฉันมีขอบเขตกับคนอื่นแค่ไหน?
"แค่ไหนคืออะไร?"
แค่ไหนคือถ้าเกิดมันไถลไปไกล อยากคุย อยากตกลงไว้ ไม่อยากให้กลายเป็นฉันคุยหรือตกลงกับเธอไม่รู้เรื่อง เกิดฉันเป็นคนดี แล้วค้นพบว่าเธอไม่ได้ขอให้เป็น เธอให้ฉันมีอิสระ กับชีวิตฉันเหมือนฉันโสด ฉันจะได้ไม่เข้าใจผิด ขอบเขตความคลุมเครือของฉันมันแค่ไหน? ตรงไหนที่จะไม่ทำให้เป็นความผิดระหว่างความสัมพันธ์แบบเรา?
"พี่ก็ต้องเลือก อะไรเหมาะ อะไรไม่เหมาะ หนูไม่คบคนที่ไปนอนกับคนอื่น แล้วตกลงธุระที่พี่ต้องบินนี่ คือบินไปนอนกับเค้า"
เยี่ยมมมมมมม
ไปๆมาๆทำไมมาจบลงที่ฉันตั้งใจแค่บินไปมี something กับบางคน ไม่ต้องเสียค่าตั๋วก็ได้มั้งง ที่ถามที่เล่า เพราะเราตกลงกันแล้วว่าจะเล่าทั้งหมด แล้วนี่ แปลว่าฉันห้ามมีใคร แต่เธอสามารถมีอิสระจะไม่บอกเรื่องเรากับใคร? เรื่องมันคุ้นๆเหมือนเมื่อปีก่อนเลยนะว่าไหม? คุ้นเหมือนที่เราใช้ชีวิตเดินด้วยกันมา เมื่อไหร่เธอจะกล้าให้ฉันมีตัวตน เมื่อไหร่?
ส่งเธอกลับบ้าน
แล้วส่งข้อความบอกเธอว่า เธออาจไม่ชอบการที่ฉันแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอ แต่...ฉันชอบเวลาเธอแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของฉัน ฉันชอบที่จะรู้ว่าเธอเคืองที่มีคนเข้าใกล้ฉัน ฉันชอบที่เธอจะหึงฉันบ้าง
แต่...เธอก็ไม่เคย
.
.
.
.
.
.
.
วนเวียนกันต่อไป*
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ไม่รู้ว่าควรดีใจหรือเสียใจ
กับคำนิยามของการคบกันของเรา
เอาเป็นจะบอกว่าเคารพการตัดสินใจละกันนะ
แต่ถ้าเป็นดูหนัง คงพูดว่า อะไรเนี่ยเลิกสร้างภาคต่อได้แล้วเรื่องนี้
ฮ่า ๆ ๆ ไหนว่าจะไม่คอมเม้นท์ไง
หรือมันจะดันทุรังกันทั้งคู่?
หรือไม่ ถ้าชัดกว่านี้ อาจเจ็บกว่านี้?