.

.

คือพ่อเนี่ยเค้าก็ติดนิสัยผู้บัญชาการบ้าน ตามองไม่ค่อยเห็นหรอก แต่ต้องทำตามคำสั่งการท่าน แล้วท่านก็ใจร้อน แม่ก็ช่วยบอกทาง เราก็ระมัดระวังทุกทาง เพราะหน้าเทศกาลอะ แต่ก็ไม่ได้ดั่งใจเค้า ขนาดทำตามที่บอก ยังเถียงมาว่า " รู้ว่าขับไม่ถูกแล้วขับตามทำไม?? " เอาซี้!!!!! แล้วแกก็ด่าลมด่าฟ้าไปอีกหลายประโยค แม่ก็บอกระวัง ระวัง ระวัง (นึกบรรยากาศที่โคตรมาคุไปด้วย)
.
จนหลุดจากที่ชุมชนแกก็ด่าสอนมาอีกเรื่อยๆ เราก็เลยถามว่า น้ำตาลขึ้นเหรอ พ่อตอบกลับมาน่ารัก " กวนตีน!!!" ปกติหมีจะขำ แต่วันนี้มันเหนื่อยเกินจะเค้น เลยถามว่า กวนตรงไหน ถามเรียบที่สุดละ  แกก็ด่ามาอีกว่า ถ้าแกตาดี แกขับแล้ว ขับแค่นี้นึกว่าเก่งหรือไง ชิดข้างทางแล้วบอกมาขับเหอะ .... เหว๋อกันสิ แล้วนึกว่าพ่อจะยอมแพ้ บร้าาาาาาาาา  ข้ามฝั่งมาขับทั้งตามองไม่เห็นจ้าาาา ด่ากุเข้าไปอี๊กกก

555555555 เอ้า เต็มที่ ขับเลย จะเลี้ยวไหน ความเร็วเท่าไหร่ ตีซ้ายตีขวา ขับค่ะคุณพ่อ  สาใจละนะ

.

กลับถึงบ้านเกือบสามทุ่ม ต้องเข้าออฟฟิตต่อ แม่เข้ามากอด แล้วบอกว่าวันนี้เราใจร้อนมาก ปกติเราไม่ทำแบบนี้ ตอบกลับแม่ไปว่า หาที่เย็นกว่านี้มาสู้สามีแม่เหอะ แม่ถามทำไมยั้วะ ก็ตอนแกพูด ทำแบบนี้จะไป อยู่กับใครเค้าได้ คือ ก็อยู่มาน่ะนะ อยากรู้ว่า ทำแบบพ่อนี่นอกจากลูกหลาน ใครจะทนค่ะคู๊ณณณ แล้วพูดได้ไหม?? พูดแล้วเดี๋ยวแกก็ร้องไห้อี๊กกก ทำพ่อร้องไห้ บาป กุเนี่ย ตัวบาปแท้ๆ 555555  เฮ้อๅ!

.

กลับเข้าออฟฟิต งานเข้า เคลียร์งาน เสร็จเอาเมื่อเกือบตีหนึ่ง และ ยังต้องตามแก้งานจากเดือนที่ไร้แรงบันดาลใจในการทำงาน พรุ่งนี้บัญชีคงด่าเละ พรุ่งนี้ คงวุ่นวายสุดๆ ไมเกรนขึ้น หยอดยาหมอลงกระเพาะ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นฮีโร่ของครอบครัวฉิบหาย ถึงเค้าจะไม่เห็นว่าเราเป็นเลยก็เหอะ จะไปหาใครมาเนรมิตที่อยากไป อยากได้ให้เท่าลูกค่ะ คุณพ่อ คุณแม่ แยกร่างไว้ให้รับใช้ได้ ก็คงแยกละคะ 

.

ไปละ 

ที่จริง มีเรื่องการเรียงลำดับความสำคัญในชีวิตอยากเขียนไว้ แต่ เอาเหอะ มันจะเป็นบันทึกที่ยาวเกินไป โชคดีจังที่มีที่นี้ให้เขียน ทำให้เหมือนมีที่เทน้ำออกจากชีวิตอีกรอบ จุ๊ฟ

.

.

.

.

.

.

.

ไม่เคยมีชีวิตไหนง่ายนะ*

.

.

.

.

.

.

.

หรือไง???

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

การมีเด็กผู้ชายที่ตัวโตขึ้นในแต่ละปีมาคอยจูงมือพาเที่ยวนี่ ดีจังเลยน้าาาา