เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Dear memoriesNot_at_All
MEx??? (1)
  • (1) 
    'คบกันไหม'
    'อือ'
    เขายิ้มด้วย มีความสุขงั้นเหรอ ...คนอย่างฉันนี่นะ

    แดดสีส้มอ่อน โรงจอดรถ จักรยาน 
    เขายืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับกุหลาบเล็กๆในมือ 

    'เลิกกันเนอะ'
    เขาเขวี้ยงกุหลาบทิ้งก่อนจะเดินจากไป

    ฉัน..
    รู้สึกผิดนิดหน่อยที่ระหว่างเรามันช่างปุบปับและรวดเร็วเหลือเกิน 
    วัยเด็กของฉัน กับฉันที่ไม่ได้เรื่อง และเริ่มหวาดกลัวครั้งต่อไป

    (2) ฉันว่าฉันชอบเขา เด็กผู้ชายที่ย้ายเข้ามาใหม่ 
    ด้วยความซนของเด็กในช่วงวัยนั้น การโดนแซวหรือยุยงอะไรขึ้นมาสักอย่าง
    ก็เหมือนจะทำให้เคลิ้มและคล้อยตามได้ง่ายเสียเหลือเกิน

    ฉันจำรอยยิ้มของเขาได้ จำเสียงหัวเราะ และจังหวะการวิ่งหลบอีกฝ่ายที่เข้าหาฉัน..เกินไป
    ฉันเด็กเกินกว่าที่จะรับมืออะไรแบบนี้ สุดท้ายก็โดนกักในอ้อมแขนที่มีกล้ามเนื้อมากกว่านั่น 
    ก่อนจะตาเบิกโพลงเมื่อโดนสัมผัสเร็วๆที่ข้างแก้มซ้าย
    สัมผัสนั่นทิ้งความรู้สึกวูบวาบและแผดเผาไว้บนนั้น หัวสมองฉันขาวโพลนชั่วขณะ

    เขามันฉวยโอกาส บ้าที่สุด 

    (3) ช่วงเวลานั้นฉันโตขึ้นแต่ก่อนพอสมควร อืม..อาจจะแค่อายุ 
    ส่วนสูงฉันยังด้อยกว่าเพื่อนร่วมห้องอยู่มากโข ถึงขั้นอยู่หน้าแถวเสมอๆ
    ในตอนที่เคารพธงชาติตอนเช้าแบบเรียงตามลำดับความสูงด้วยซ้ำ

    เขาเป็นเด็กที่พูดตรงไปตรงมามากๆ 
    การกระทำของเขาเองก็เปิดเผยมากๆเช่นกัน
    พอเขาบอกว่าชอบ เขาก็นั่งหันองศาเก้าอี้มาทางนี้แล้วส่งยิ้มให้ตลอดคาบ

    'สวยจัง'
    เขาเอ่ยปากชมกับเมคอัพเห่ยๆที่ฉันโดนแต่งแต้มในงานโรงเรียน 
    ดวงตาเขาเป็นประกาย ขนตาเขาขยับตามในตอนที่เขาเหลือบมองมาที่ฉัน
    เขายังคงตรงไปตรงมาเหมือนเดิม เขาน่ารักดีเนอะ

    ไม่มีการตอบรับหรือปฏิเสธ ไม่มีการสานต่อหรือพัฒนาความสัมพันธ์
    ฉันในตอนนี้อยากถามตัวเองในตอนนั้นเหลือเกิน 
    ทำไมถึงได้ละทิ้งช่วงเวลาอันหอมหวานของความรักในวัยนั้นกัน น่าเสียดาย
    นาฬิกาแห่งความรู้สึกของฉันมีปัญหาหรือเปล่านะ

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in