เริ่มต้นเดือนใหม่ด้วยการไปทำบุญกับน้องเณรภาคฤดูร้อน มีถวายอาหารเพล ถวายน้ำปานะ แล้วก็ของใช้ส่วนตัวกับปัจจัยเล็กน้อย รู้สึกเหมือนปีนี้ เราทำบุญบ่อยมา ผิดวิสัยหมีสามาณ 55555 แต่ก็ดีแหละได้ทำบุญกับครอบครัว ไหนๆ วันพรุ่งนี้ก็เป็นวันเกิดของเธอ มะรืนเป็นวันเกิดของเธอ คนเคยใช้ชีวิตร่วมกันในห้วงเวลานึง ผลบุญดีๆ เรายกให้เธอมีความสุขใจ สุขกายนะคะ :_)

ไปหาหมอ คอนเซาท์ อาการปกติ บอกหมอว่าไม่ได้รู้สึกเศร้า แต่คนรอบข้างกลัวเราฆ่าตัวตาย ถามหมอว่า เราดูมีัลักษณะเหรอ หมอหัวเราะ คือ เราเคยคุยกันว่า เราเป็น perfectionism ที่ฮาอย่างนึง เป้าหมายของเราคือความสมบูรณ์แบบ เราไม่ตายง่ายๆหรอก ถ้าเป้าหมายเรามันยังไม่บรรลุ เพราะงั้น ไม่มีอะไรน่าห่วง แถมคอนเซาท์ไปฮาไป เรื่องงาน ( ก็แชร์กับหมอ เรื่องเพื่อนร่วมงาน เรื่องลูกค้า) ก็ถามหมอว่าแนวคิดของเราประมาณนี้ ไม่ลบไปใช่ไหม?? หมอว่าไม่ แต่ ถ้ารู้สึกสวิงไปที่อารมณ์ทำอะไรก็ไม่สำเร็จบ่อยๆ ก็ต้องบอกหมอ ช่วงนี้ ดูเราจัดการตัวเองตามเป้าหมายได้เกือบครบ คงไม่มีอะไรละ

ข้ามมาที่เรื่องไอ้ฉ่ำ จับนางได้คาหนังคาเขาว่าหนีเที่ยวกลางคืน ไอ้คนร้อนตัวมันก็ร้อนตัวไป นางถามว่าเราอยู่ในร้านเหรอ อยู่ไหนจะไปหา จะมาหาทำมะเขือเทศอะไร?? เพราะจริงๆเราไม่ได้อยู่ที่ร้าน แล้วก็เย็นพอจะบอกนางว่า อย่าดึกมากเพราะพรุ่งนี้นางมีทำงาน นางก็ตะแง้วๆจะคุยทางไลน์ แต่ กุไร้อารมณ์คุย ถามว่าเคืองนางเหรอ ไม่นะ ไม่ได้เคือง แค่รู้สึก นางทำไมปล่อยให้เราจับได้ จะโกหกก็โกหกไปเลย ไม่ใช่แถกันจนสุด แล้วมาลูบหลัง ทำเฉยๆ เหมือนการหนีเที่ยวของนางเป็นเรื่องปกติ ปล่อยนางไป ไม่ถามด้วยซ้ำว่านางไปกับใคร ชอบแบบนี้ ก็จะทำให้แบบนี้ ดีมะ?