คิดว่าใน 1 ปีของเรามันก็ต้องมีวันโชคร้ายๆอยู่บ้าง แต่นี่เล่นมาเป็นเดือนเลยให้ทำใจยอมรับยังไงไหว

ก็คงต้องยอมรับว่าเราเกลียดอีเดือน 9 นี่จริงๆแหละนะ ไหนจะความฝนตกไม่ลืมหูลืมตาอีก ไม่ชอบเลย

กันยายนสำหรับเราที่ผ่านมามันเป็นเดือนที่ก้ำๆกึ่งๆมาตลอด เช่นเป็นเดือนเลขตัวเดียวเดือนสุดท้ายของปี เป็นเดือนแรกในคอลเลคชั่น -ber อะไรทำนองนี้ เรามีภาพจำกับมันอะไรประมาณนั้นแหละ 

เดือนกันยายนของปีนี้ก็เป็นปีที่ต้องมานั่งทบทวนอะไรหลายๆอย่างกับตัวเองเยอะมาก ผสมกับความหวาดระแวงด้วยประสบการณ์จากปีก่อนๆ ยิ่งรู้สึกเหมือนเดินอยู่ในทุ่งระเบิด ต้องพยายามหลบและมีสติให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้ว่าสุดท้ายแล้วระยะทางที่จะผ่านมันไปได้ก็เท่าเดิมก็เถอะ แต่มันกลับรู้สึกเหมือนยาวนานไม่มีที่สิ้นสุดเลย

เริ่มด้วยเป็นเดือนที่ดีเพรสที่สุดในรอบปี ร้องไห้เยอะมาก ทุกอาทิตย์ เอาจริงๆเราคิดว่าเราเป็นคนที่ healthy มากในด้านสุขภาพจิต คือเป็นคนรู้เสมอว่าต้องจัดการตัวเองยังไง'คนเดียว' แตกต่างกันที่คราวนี้บางทีมันก็ไม่ใช่ปัญหาที่จะจัดการด้วยตัวคนเดียวได้ ไม่สามารถแก้ปัญหาแบบเดิมที่เราทำมาได้อีกต่อไปแล้ว เราโตขึ้น ความรับผิดชอบมากขึ้น เลยคิดมากขึ้นล่ะมั้ง ซึ่งทำให้ใช้ชีวิตยากขึ้นกว่าเดิมมากๆเลย

แอบคิดว่าถ้าเป็นเมื่อก่อนแล้วเจอสถานการณ์แบบนี้ก็คงจะเป็นแบบ เกลียดมันหรอ เลิกคบสิ ไม่ชอบเหรอ เลิกคุยกันสิ ไม่อยากทำหรอ เทสิ อะไรทำนองนี้ไปเลย ก็อาจจะใช้ชีวิตยากขึ้นนิดนึงแหละ

ไม่รู้เหมือนกัน เราก็ไม่สามารถเปรียบเทียบได้ว่าปีไหนมันแย่กว่ากัน เพราะเราก็ลืมความรู้สึกของปีก่อนๆไปหมดแล้วแหละ รู้แค่ว่ากันยายนเป็นเดือนที่ต้อง struggle ให้ผ่านไปได้เสมอมา ปีนี้ก็เช่นกัน อย่างน้อยก็จะได้สบายใจว่า อีก 3 เดือนที่เหลือคงไม่แย่ไปกว่านี้แล้ว ขอบคุณ :)