วันที่ 29 : ขนมถ้วยฟู Special VII (สิธานxพารักษ์)

“ทำไมคนถึงกลัวนายนัก”

เสียงใสดังขึ้นทำให้คนแกะห่อขนมชะงักเล็กน้อย เรือนผมสีเงินพริ้วไหวตามการขยับตัว ใบหน้าคมสันส่งยิ้มให้คนตั้งคำถาม

“ผมแค่… เป็นคนจริงจังไงครับ” เสียงทุ้มต่ำตอบกลับ แต่นั่นไม่ทำให้พารักษ์กระจ่างนัก ใบหน้าเรียวสีแทนเอียงน้อยพร้อมขมวดคิ้วมุ่น

“จริงจังแล้วต้องกลัวเหรอ”

“ทำไมอยู่ๆ รักษ์ก็อยากรู้ล่ะครับ” สิธานถามกลับ

“ก็… ตอนไปร้านคุณทศทีไร นายทำบรรยากาศวังเวงทุกที…”

“รักษ์… ไม่อยากให้ผมไปด้วยเหรอครับ” ใบหูสุนัขสีเทาลู่ลง หางนุ่มตกลงบนพื้นไม่ร่าเริงเช่นเดิม พารักษ์รีบส่ายหน้า

“เปล่านะ! ก็แค่… สงสัยน่ะ…” พารักษ์ยู่ปาก คนตัวใหญ่เหลือบมองก่อนหลุบตาลงเช่นเดิม สิธานเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ๆ พารักษ์ก่อนเอาศีรษะวางตุบลงบนตักคนตัวเล็กกว่า

“อะ… เอ๊ะ… นาย….” พารักษ์ตะกุกตะกัก ใบหน้าสีแทนสวยขึ้นสีน้อยๆ แต่ก็ไม่ขยับลุกไปไหน

“ผมเสียใจจังครับ” คนตัวใหญ่แกล้งทำเสียงออดอ้อน พารักษ์ทำตัวไม่ถูก อึกอักอยู่พักใหญ่ หมาตัวโตยิ่งได้ใจซุกตักคนกลิ่นหอมเข้าไปอีก

“พ… พอเลย มาเสียใจอะไร น… ไหนขอดูหน่อยสิ ซื้ออะไรมากินบ้าง” พารักษ์รีบดันหัวสิธานออกจากตักตน หลบใบหน้าร้อนไม่ให้อีกฝ่ายได้เห็น

ครึ่งปีแล้วตั้งแต่สิธานกลับมา พารักษ์ยังใช้ชีวิตเช่นปกติเพียงแต่มีหมาตัวใหญ่กลับมารอต้อนรับเขาดังเช่นที่เคยเป็นมาในอดีต แต่ตอนนี้ต่างกันเล็กน้อยเมื่อสิธานหอบข้าวของจำนวนมากเข้ามาในห้อง ซึ่งตอนนี้มันคับแคบลงถนัดตา

“ขนมไทยครับ ไปเจอรถที่เขาขายมา อยากลองกินดู”

“หืม?”

“ทองหยด เม็ดขนุน ขนมชั้น ขนมถ้วยฟู ขนมหม้อแกง…”

“เดี๋ยวๆๆๆ นี่นาย… เบาหวานถามหาแล้วนะเว้ย!!” พารักษ์แหวใส่ ขนมในถุงผ้าที่เจ้าตัวพกไว้ประจำล้วนเต็มไปด้วยขนมเน้นหวานเสียจนพารักษ์ย่นคอหนี เขาก็ชอบขนมหวานหรอกนะ แต่แบบนี้…

“รักษ์ไม่ชอบเหรอครับ…” เสียงทุ้มหงอยลง

หูลู่อีกแล้ว!!!

“ไอ้ชอบมันก็ชอบอยู่หรอกนะ แต่แบบนี้มันเลี่ยน”

“ไม่หมดก็เก็บใส่ตู้เย็นได้ครับ เดี๋ยวผมจัดการเอง” ใบหน้าคมยิ้มแย้มร่าเริงจนพารักษ์อดส่ายหัวไม่ได้

นัยน์ตาสีน้ำตาลมองคนตรงหน้าที่มุ่งมั่นกับการหาขนมหวานที่อยากกินเป็นชิ้นแรกแล้วยกยิ้ม มันก็เป็นความสัมพันธ์แปลกๆ ระหว่างพารักษ์กับสิธานที่จะเหมือนเเพื่อนก็ไม่ใช่ คนรู้จักรึก็ไม่เชิง แต่ก็เข้ามาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน เพียงแต่ความรู้สึกผูกพันมันมีมากขึ้นตามลำดับ พารักษ์มักถามตัวเอง แต่ก็ยังไม่ได้คำตอบเสียที

คงเป็น… เจ้านายกับหมาตัวใหญ่ละมั้ง…

แต่…

แต่เป็นหมาของเขาคนเดียว...

……………..