สิ่งที่สุญหายไปจากเราตอนนี้นั้นคือความรู้สึกดี ๆ และความไว้วางใจ ...
จริง ๆ มันอาจจะมีสัญญาณเตือนภัยมาตั้งแต่วันแรกที่เรามาทำความรู้จักกับคนกลุ่มนี้ ...
กลุ่มคนที่เราไม่ควรเรียกว่า มิตร ตั้งแต่เรียก ...
อ่าน ๆ ไปแล้วอาจจะรู้สึกว่ามันหม่นหมองจัง
ใช่ ความรู้สึกของเราตอนนี้มันยิ่งกว่าสีเทา
ความรู้สึกที่ทั้งแค้น ทั้งเกลียด
ความเกลียดชังวนวายอยู่ในความรู้สึกเราเต็มไปหมด
ยิ่งไปกว่านั้น เรายังวางมันไม่ได้ ...
แต่ก็ใช่ว่าเราจะไม่พยายามที่จะปล่อยนะ
แค่มันต้องใช้เวลาเท่านั้น
แต่มันต้องใช้เวลาเท่าไหร่ล่ะ ?
ที่เราจะต้องไม่ทรมานทางด้านสุขภาพจิตขนาดนี้
กลุ่มคนที่ทำร้ายเรากำลังมีความสุข
แต่ในขณะที่เรากำลังทุกข์ทรมาน
เราได้เรียนรู้และสัมผัสความเจ็บปวดทางด้านความรู้สึกอย่างมากมาย
ไม่ว่าใครจะคิดกับเรายังไง มันก็ไม่เท่าหับการที่เรานิยามตัวเองว่าอย่างไร
เราไม่ได้เป็นคนเข้มแข็ง ...
แต่เราจำเป็นต้องเข้มแข็งเพื่อตัวเอง
เพื่อคนที่เขารักเรา
เพื่อคนที่เขาหวังดีกับเรา
วันหนึ่งมันจะดีขึ้น วันหนึ่งเราจะหายดี ...
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in