สิ่งที่ชอบอย่างหนึ่งใน Fireworks (ในที่นี้หมายถึงฉบับอนิเมชั่น) นี้ก็คือมันขยายคอนเซปท์และประเด็นของต้นฉบับไปได้ไกลและชัดเจนมากขึ่น คำว่า “สมมติว่า” หรือ “ถ้าหาก” เป็นอะไรที่สั่นคลอนใจผู้ชมได้เสมอ

เพราะว่ามันเป็นโลกที่เราไม่สามารถเอื้อมถึง เป็นได้แค่ความต้องการเพ้อฝันที่ไม่สามารถเป็นจริงได้ เราทุกคนล้วนต่างเจอผลลัพธ์ของความผิดพลาด ทำให้เราโหยหาอีกโลกที่มีผลลัพธ์แตกต่างกันไปทั้งนั้น

Fireworks คือการนำความรู้สึกนั้นมาเล่าอีกครั้ง ในมุมมองของเด็กธรรมดาที่โลกของเขามีอยู่ไม่กี่อย่าง ความรู้สึกที่บริสุทธิ์และแรงกล้า ดังนั้นนี่จึงเป็นเรื่องราวของเหล่าเด็กๆ ที่กำลังเติบโตและฤดูร้อนที่เป็นเหมือนสมุดบันทึกความทรงจำที่รอเรื่องราวมาเติมเต็ม

แต่ด้วยที่ความเป็นเด็กนั้น ใช่ว่าเราจะสามารถทำอะไรก็ได้ เราเป็นเพียงได้แค่เด็กที่ต้องเดินตามผู้ใหญ่และโลกนี้ไปเท่านั้น และนั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่ตัวเราต้องการจริงๆ แต่อย่างใด

ถ้ายึดตามความเป็นจริง โลกของเราจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตามมุมมองของเรา ทั้งประสบการณ์และเรื่องราวที่เคยเจอ ทั้งหมดนั้นก็จะก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่แตกต่างกันไป ใน Fireworks เองก็เล่าถึงโลกที่เปลี่ยนไปโดยใช้ดอกไม้ไฟเป็นสัญลักษณ์หลักนั่นเอง

ซึ่งที่เพิ่มเติมขึ้นมาอีกอย่าง คือการให้ตัวเอกเปนคนที่เปลี่ยนโลกด้วยตนเอง และเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ผลลัพธ์เกิดขึ้นจริง แต่ว่าถึงจะเปลี่ยนผลลัพธ์ให้ตัวเองพึงพอใจกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง มันก็ยังไม่ใช่ความจริงอยู่ดี

จนถึงสุดท้าย คนที่ดึงเด็กกลับสู่โลกแห่งความจริงนั้นก็ยังคงเป็นคนที่มีอำนาจเหนือกว่าเด็ก โดยไม่จำเป็นต้องเก่งกาจ หนำซ้ำยังไม่ได้เรื่องได้ราว หากโลกนี้เป็นของเรา ที่เราสามารถอิสระเลือกเดินได้จริงๆ เราคงสามารถมีทางเดินที่หลากหลายตามที่ตัวเองต้องการ และคงจะมีทางเลือกซักทางที่ไม่มีใครต้องเสียใจ