เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
OCMADDOG X
first page.
  • " ไม่แน่จริงนี่หว่า " 


    เพื่อนสนิทในกลุ่มของผมส่ายหน้าไปมาพร้อมเพรียงด้วยความผิดหวัง เมื่อได้ยินเรื่องราวที่ผมเพิ่งเล่าจบไป


    " นึกว่าจะแน่ เห็นห่าม ๆ ... ไม่เข้าไปจีบก่อนระวังนะ ..สวย ๆ แบบนั้นโดนคาบไปกินก่อนแน่" 


    ... มันก็จริงล่ะนะ


    ใช่แล้วล่ะครับ ผมคือ โจชัว เดอ ซานโทส คนขี้คลาดในสายตากลุ่มเพื่อนตอนนี้
    เพราะผมไม่กล้าเข้าไปคุย หรือ เข้าไปเริ่มทำอะไรซักอย่างกับผู้หญิงที่ผมชอบ


    ในหัวของผมคิดว่า ถ้ารีบร้อนไปอาจจะไม่ดี เธออาจจะอึดอัดและเกลียดผมแทน แต่ในสายเพื่อน ๆ ของผม ผมก็ยังเป็นโจชัวคนปอดแหกซะนี่


    ผมเชื่อว่า เบลล่า บอยด์ ..เด็กสาวที่อยู่บ้านสลิธีริน จะต้องชอบผู้ชายที่มีพร้อมทุกอย่างแน่ ๆ เพราะเธอดูดีและมีความพร้อมในทุก ๆ อย่าง


    .. แน่ล่ะ ไม่ใช่ผมหรอก ผู้ชายคนนั้น 


    ทำไมผมต้องเสี่ยง ทำให้เธอลำบากใจกับผมด้วยล่ะ?​


    การเป็นเพื่อน... เพื่อนห่าง ๆ ก็น่าจะดีกว่า


    อย่างน้อยตอนปี 1 ก็ได้คุยกันนิด ๆ หน่อย ๆ ตอนเธอได้รับบาดเจ็บที่ขาล่ะนะ 


    แต่นี่ก็ปี 3 แล้ว .. อายุ 13 เองแท้ ๆ มันใช่เวลาจะมาคิดเรื่องนี้หรอ โจชัว ? 


    อืม...

    ผมคิดว่า ผมยังไม่รีบร้อนจะดีกว่า...




    ----


    และดูเหมือนว่าผมจะใจเย็นเกินไป ..


    ตอนนี้ก็ ปี 6 แล้ว... ตอนนี้รอบตัวผม ..เพื่อนสนิทของผมต่างก็มีแฟน ควงสาว ๆ ต่างบ้าน หรือเพื่อนที่เพิ่งรู้ใจกันให้เต็มไปหมด.. เหมือนบนโลกนี้มีผมคนเดียวที่ไม่มีแฟนกับเขาซะที


    .. ก็เพราะผมยังมองคนเดิม ๆ อยู่ 


    คนที่ตอนนี้ภายนอกดูเปลี่ยนไป แทบจะเป็นโจทย์ที่ยากกว่าเดิมซะอีก 


    ลึก ๆ แล้วผมคิดว่าเธอก็เป็น เบลล่า บอยด์ คนเดิม 



    ที่เธอเปลี่ยนแปลงตัวเองนั่นอาจจะเป็นเพราะเธอมีแฟนแล้วก็ได้นะ ??




    ---


    " เฮ้ ๆ นั่นไง .. คนสวยของนาย.." เพื่อนสนิทปากพล่อยของผมเข้ามากอดคอพร้อมกับพูดออกมาเสียงดัง หลังจากนั้นผมก็เงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือการ์ตูน ก็สบตาเข้ากับ 'คนสวยของนาย' เข้า..

    คนที่กำลังเดินสวนมา ...


    เบลล่า ...


    งานเข้าผมเต็ม ๆ ..



    "......"  ผมตั้งใจจะเอ่ยปากทัก แต่ดวงตาสีเทาอ่อนที่สบเข้ามา ก็ทำให้ผมกลืนคำทักโง่ ๆ ของผมไป..


    เพื่อนของผมหัวเราะคิกคัก สนุกที่ได้แกล้งให้ผมเอ๋อต่อหน้าผู้หญิงที่ผมชอบ 


    ผมทำได้แค่อมยิ้มออกไปนิด ๆ ก่อนจะก้มหน้าลงมองหนังสือการ์ตูนตัวเองต่อ


    ผมแค่ภาวนาให้เธอเดินจากไปโดยไม่ติดใจอะไร.. ให้คิดว่าเป็นแค่เรื่องล้อเล่นงี่เง่า
    ถึงมันจะจริงก็เถอะ แต่อย่าเก็บเอามันไปใส่ใจเลย...



    ห่างออกไปอีกก้าวแล้ว ..


    ในอกผมมันชานิด ๆ ..


    ..



    ถ้าผมยังรอต่อไป.. ผมอาจจะไม่มีเวลาให้รอแล้วก็ได้..? 






Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in