そろそろ さよなら (soro soro sayonara) เรามักจะใช้คำนี้เมื่อใกล้จะถึงเวลาต้อง Say good bye (เราในที่นี้ หมายถึง ข้าพเจ้า มิใช่ใครอื่น) เราไม่รู้ว่าคนอื่นจะใช้แบบเดียวกันมั้ย แต่เราชอบใช้คำนี้ในโอกาสแบบนี้มากเลย
เข้าสู่โค้งสุดท้าย ก่อนจะฝึกงานเสร็จ ก็อีกแค่สองอาทิตย์โดยประมาณเท่านั้น พอมามองย้อนคิดกลับไปแล้ว เวลาเดินเร็วอย่างไม่น่าเชื่อเลยนะว่ามั้ย?
ก่อนหน้านี้ยังคิดอยู่เลยว่าต้องใช้ชีวิตเป็นเด็กฝึกงานในกรุงเทพตั้งสามเดือน
พอรู้ตัวอีกที อ้าว เหลืออีกสองอาทิตย์
ขนาดสองเดือนยังผ่านไปไวขนาดนั้น
สองอาทิตย์จะเหลือแค่ไหน (วะ ) เนี่ย
แต่ก็นั่นแหละ เราห้ามเวลาไม่ให้เดินไม่ได้หรอก ก็เลยมานั่งย้อนคิด ว่าสองเดือนกว่าๆ ที่ผ่านมาได้อะไรมั่ง
เวลาเห็นเพื่อน เห็นน้องคนอื่นๆ บ่นๆ ถึงการฝึกงานว่าเหนื่อย งานเยอะ หรืออะไรต่างๆ แล้วทำให้รู้สึกได้ว่า
ไม่มีโมเม้นต์นั้นเลยว่ะ
งานเราไม่ได้ไม่มี แต่ ไม่รู้สิ เวลามาทำงานไม่มีช่วงไหนแบบว่า ไม่อยากม๊าาาา รีบๆ วันหยุดซะที๊!!
เราแฮปปี้มากเลยนะ เท่าที่จำได้ แฮปปี้กับที่ทำงาน อยากจะงอแงแค่ช่วงเวลาเดียวคือตอนตื่นนอน (หออยู่ใกล้ที่ทำงานไม่ต้องใช้เวลาเดินทางยังจะงอแงอีก)
ตอนทำงานก็ไม่ได้ความรู้แค่งานที่ทำ นั่งๆ ฟังพี่ๆ คุยๆ กันไปวันหนึงดันรู้สึกว่า ไปรู้เรื่องอะไรกับเข้าได้ยังไงวะเนี่ย
(ค่ะๆ ใช่ค่ะ)
จากที่ลงดอยมาแดนป่าคอนกรีตตัวคนเดียว บัดนี้ได้สมาคมเพื่อนที่ในกรุ๊ปไลน์เด้งทีไม่เป็นเรื่องผีก็ลีน่าจัง (มีคนอินเบอร์แรงมัก ๕๕) เรื่องผี เรื่องเล่า เรื่องสยองขวัญนี่ก็เด้งบ่อยเหลือเกิน
อย่างอื่น ไม่รู้จะอธิบายยังไงแล้วอะ คิดดูว่า ถ้าคุณต้องมาฝึกงานแบบเรา
- หออยู่ข้างออฟฟิศ เข้างานได้สาย (กว่าที่อื่นๆ)
- เจ้านายใจดีมาก (อย่าเรียกเจ้านายเลย เหมือนพี่ชายที่มีน้องๆ คอยตามดูแล เอ้ย ดูแลน้องๆมากกว่า)
- พี่ๆ ก็ใจดีมาก (มีขนมก็แบ่งกันกิน มีเรื่องสนุกก็ชวนกันดู)
- ห้องทำงานเหมือนอยู่ขั้วโลกเหนือ (เราต้องมีผ้าห่มให้ผู้ประสบภัยหนาวพร้อมหมอนหนุนอะ)
- เพื่อนร่วมงานคือดีจ์ ชวนกันหาของกินใหม่ๆ ใน 7-11 (บางเวลาเหมือนสนิทกันมาเป็นปีๆ คุยกันได้ฟุ้งเฟ้อมากก)
- งานก็เป็นงานที่เราชอบ (ได้ที่ฝึกงานที่อยากทำ)
- คิดงานไม่ออกบอกพี่ (พี่จะช่วยกระตุ่นจนกว่าเราจะคิดออก)
พอแล้วม้างงง ยังต้องให้อวดความโชคดีที่มากกว่านี้อีกเหรอ?
จริงๆ เรื่องเล่ายังมีอีกเยอะ แต่พอจะเขียนกลับคิดไม่ออก
เดี๋ยวเพื่อนก็จะฝึกเสร็จกันละ เหลือเราฝึกต่ออีกนิดหน่อย
นับถอยหลังไปอีกสองอาทิตย์ แล้วเราจะมาปิดบันทึกฝึกงานเล่มนี้ ในวันที่เพื่อนๆ กลับกันไปหมดแล้วละกันนะ
....อยู่ๆ ในใจก็โหวงๆ เฉยเลย =x=''
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in