สายฝนปราดโปรยทั่วขอบฟ้า ในตอนตี 3 ของคืนที่มีแต่ความรู้สึกถาโถมแสงจันทร์และไฟสลัวสาดส่องผ่านเข้ามาในห้องนอนที่เย็นยะเยือกของผม มันทำให้ผมนึกถึงเรื่องราวเก่าๆที่ผ่านมาทั้งในสิ่งที่เคยเป็นและอาจจะเป็น

เสียงเพลงในหูฟังของผมเคล้าไปกับเสียงสายฝนที่สาดลงมาจากท้องนภา มันทำให้ผมผ่อนคลาย เนื้อร้องที่คุ้นเคยกับจังหวะที่ทำให้นึกถึงความทรงจำที่อยู่ใต้ขุมของแกนสมอง ทั้งเพื่อนเก่าที่จากไปและคนสนิทที่ยังคงอยู่ในชีวิตผม มันยังคงชัดเจนดังวันวานที่ผ่านไป แต่ในครั้งนี้แทนที่ผมจะเสียใจและเสียดายกับสิ่งที่ผ่านมา ผมกลับมีควา่มสุข มีความสุขกับสิ่งที่เคยทำกับผู้คนที่ลาจาก มีความสุขกับความทุกข์ที่ผ่านไป มีความสุขกับทุกเรื่องราวที่ยังคงดำเนินอยู่จนในถึงปัจจุบัน

เพียงชั่วพริบตาวันเวลาก็ผ่านไปแรมปี ตัวผมก็ยังคงอยู่จุดเดิมแต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือหัวใจที่เคยสั่นคลอนของผมตอนนี้มันกลับเต้นไปกับจังหวะของเวลาอีกครั้ง ผมเริ่มที่จะเข้มแข็งพอที่จะลุกและเดินไปต่อผมพร้อมที่จะทิ้งทุกอย่างที่เคยรั้งผมไว้ไป ผมพร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่และก้าวเดินต่อไป