หมายเหตุ : นี่เป็นการบันทึกแบบไม่รู้ไม่ชี้ โปรดอย่าเรียกรีวิวเลย ไม่แน่ใจว่ามันคืออะไรเหมือนกัน
ชื่อเรื่อง : อุ่นไอในใจเธอ (Put Your Head O My Shoulder)
เขียนโดย : จ้าวเฉียนเฉียน — แปลโดย : พันมัย
สำนักพิมพ์ : อรุณ
อุ่นไอในใจเธอ เป็นผลงานเรื่องแรกจากผู้เขียนเดียวกับเรื่อง A Love So Beautiful (ที่ถูกนำไปสร้างเป็นซีรี่ส์โด่งดังจากไต้หวัน) ซึ่งกำลังจะออนแอร์เป็นซีรี่ส์อีกแล้ว! (แอบแปะหน้าตานักแสดงไว้ที่ cover เห็นว่าทางแอป WeTV กำลังจะเอามาฉายด้วยล่ะ) สำหรับเรื่องนี้เป็นแนว slice of life ที่อบอุ่นเหมาะกับคนที่ไม่ชอบเรื่องราวดราม่า ไม่หวานจนเลี่ยนแต่ก็อบอุ่นพอที่จะทำให้หัวใจรู้สึกคันยุบยิบ!
เล่าเรื่องย่อ ๆ
ซือถูมั่วรู้จักกับกู้เว่ยอี้รู้จักกันผ่านฟู่เพ่ย โดยเธอเป็นเพื่อนสนิทของฟู่เพ่ย ส่วนกู้เว่ยอี้เป็นรูมเมทของฟู่เพ่ยอีกทีหนึ่ง ในครั้งแรกทั้งคู่ดูเหมือนไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไรนัก แต่แล้วก็มีเหตุให้ได้ย้ายมาเป็นรูมเมทในอพาร์ทเมนต์เดียวกัน แน่นอนว่าเมื่ออยู่นาน ๆ กันไปแล้วความสัมพันธ์ก็เริ่มจะดีขึ้นจนพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว แต่แล้วความสัมพันธ์ก็มีอันต้องสั่นคลอนเล็ก ๆ เมื่อกู้เว่ยอี้ต้องไปเรียนต่อโทที่อเมริกา ส่วนซือถู่มั่วเมื่อเรียนจบแล้วก็ทำงานรอเขา ฟังดูแล้วเหมือนจะมีปัญหากันเพียงเพราะรักระยะไกล? แต่ไม่เลย... ในเมื่อคนหนึ่งเป็นถึงหนุ่มหล่อสุดสมาร์ท อีกคนก็เป็นสาวสวยแสนอินดี้ เพราะแบบนี้เองจึงมีตัวละครที่เป็นอุปสรรคในความรักค่อย ๆ โผล่มาทีละคนให้ได้ลุ้น
วันที่แปดในอเมริกา เป็นตัวเลขมงคลอย่างยิ่ง
มั่วมั่วกับกู้เว่ยอี้ไปอ่านหนังสือด้วยกันที่ห้องสมุด
เขาอ่านตำราวิชาการของเขา เธออ่านนิตยสารของเธอ
นี่น่าจะเป็นยามบ่ายอันแสนรื่นรมย์
— จ้าวเฉียนเฉียน
. . . . .
(Non-spoilers)
ไม่เคยเจอเรื่องไหนที่อ่านแล้วสบายใจขนาดนี้มาก่อนเลย เอาจริง ๆ แล้วถ้าตามพล็อตที่เล่าไว้ในเรื่องย่อมันฟังดูดราม่า(ไหนจะปมเรื่องรักระยะไกล เรื่องตัวละครลับ) แต่ผู้เขียนมีวิธีการเล่าที่ทำให้เรื่องไม่ดราม่าเลยสักนิด เรียกได้ว่าคงเป็นสเน่ห์หลักของนิยายเลย รวมไปถึงวิธีการดำเนินเรื่องที่ค่อยเป็นค่อยไปเหมือนได้อ่านไดอารี่ ขณะอ่านไปได้ระยะหนึ่งเราจะไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าทั้งคู่ค่อย ๆ เติบโตและพัฒนาความสัมพันธ์กันไปตามกาลเวลาตั้งแต่เมื่อไร ประมาณว่ารู้ตัวอีกทีพวกเขาก็รักกันมากแล้ว!
แต่ก็มีจุดที่แตกต่างจากนิยายทั่วไปตรงที่ว่า ฉากเซอร์วิสเล่าเพียงแค่ผิว ๆ เหมือนให้รู้ว่าเขาทำอะไรกันไปบ้างแต่เพียงเท่านั้น(ผิวที่ว่านี่ผิวมากจริง ๆ นะ... ไม่ขอเล่าเดี๋ยวจะเป็นการสปอยล์จุดบางจุดไป) ซึ่งเรามองกว่ามันไม่ได้ทำให้เนื้อเรื่องดร็อปลงตรงไหนเลยสักนิด เพราะอย่างที่บอกไปว่าสเน่ห์ของเขาคือวิธีการเล่าเรื่องค่อยเป็นค่อยไป เราจึงโฟกัสที่ความสัมพันธ์ของพระเอกนางเอกมากกว่า
อีกอย่างที่ต้องพูดถึง วิธีการเขียนส่วนมากเน้นที่บทสนทนา อาจจะดูห้วนหรือรวบกระชับเกินไปสำหรับคนที่ติดการอ่านแบบบทบรรยาย/พรรณาเยอะ ๆ เพื่อเอาอรรถรส แต่สำหรับเราที่ชอบอ่านบทบรรยายมากก็ยังถือว่าไม่ติดขัด
สามารถทดลองอ่านเองในเว็บเด็กดีได้สิบห้าตอน!
คลิก
สรุป
- พระเอกชวนฝัน (100/10 คะแนน หล่อรวยสมาร์ทไม่งี่เง่ามีมุมงอนกวนตีนหึงหวง ครบ!)
- ความหวานที่ไม่เลี่ยนและปราศจากดราม่า
- การเรียบเรียงและการแปลดี
- นางเอกนิสัยธรรมดา ๆ เหมือนคนทั่วไป (ทำให้อินได้ไม่ยาก)
ไม่เหมาะกับ : คนที่ชอบเนื้อเรื่องที่มีจุดพีค ความตื่นเต้น อารมณ์เร้าใจ ฉากเซอร์วิส
ถ้าให้เปรียบเทียบเนื้อเรื่องเป็นกราฟ ก็คงเป็นกราฟที่เป็นแอมพลิจูดไม่สูง และความยาวคลื่นสม่ำเสมอ
แต่ที่แน่นอนก็คือ อ่านจบแล้วจะพบว่าหนุ่มวิทยาศาสตร์เนี่ย ก็น่าสนใจดีเหมือนกันนะ!
end.
#ไม่รู้ไม่ชี้
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in