คำนำ
"นี่แกเดินเขา จนขากลายเป็นนักมวยแล้วนะ" นี่คือคำแรกที่แม่พูดผ่านโทรศัพท์ หลังจากเห็นฉันลงรูปใส่กางเกงขาสั้นยืนพ้อยท์เท้าในเฟซบุ๊ก
"เค้าเรียกพื้นฐานแข็งแรง โธ่!" ฉันประท้วงเล็กๆ
ตลอดเวลา 8 เดือนที่ฉันแบกเป้เดินทางคนเดียวอยู่ในทวีปอเมริกากลางและอเมริกาใต้ นอกจากความสนุกสนาน เสียงหัวเราะ และมิตรภาพจากผู้คน ความตื่นเต้นจากการผจญภัยทั้งดำน้ำ ตกเครื่องบิน ตกรถประจำทางแล้ว ฉันยังได้ค้นพบตัวเองในอีกด้านหนึ่งที่ไม่เคยคิดว่ามีอยู่ นั่นคือความรักที่มีต่อการเดินเขา
ฉันค้นพบว่าการเดินเขาไม่ใช่การเอาชนะธรรมชาติ และไม่ใช่แค่การเอาชนะตัวเอง ภูเขาแต่ละลูกที่ผ่านไปคือการเดินทางของชีวิตผ่านหยดเหงื่อที่ซึมเต็มหน้าผาก ผ่านน้ำตาเมื่อได้ยืนอยู่บนยอดเขา ผ่านกำลังใจที่ได้รับจากคนรอบข้าง ผ่านเสียงหัวเราะของความสำเร็จเมื่อแต่ละวันจบลง และผ่านบทสนทนาที่เรามีกับตัวเองตลอดการก้าวขาที่เมื่อยล้าจากการเดินนานหลายชั่วโมง
มาถึงวันนี้ วันที่เขียนหนังสือเล่มนี้จบลง ฉันได้ขึ้นเขามาหลายแห่งจนนับนิ้วมือนิ้วเท้ารวมกันไม่หมด แต่ความประทับใจถึงภูเขาลูกแรกๆ ที่ทำให้เกิดความรักในการเดินเขาก็ยังคงอยู่ และได้ถูกรวบรวมเอาไว้ในหนังสือเล่มนี้
ในหนังสือ I Roam Alone ตอน Trekking Through South America จะบอกเล่าเรื่องราวการผจญภัยของฉันบนภูเขา 6 ลูกใน 3 ประเทศที่ทวีปอเมริกาใต้ ทั้งความสำเร็จ ความเหน็ดเหนื่อย การเอาชนะตัวเอง ความพ่ายแพ้ มิตรภาพ ความรักและการสูญเสีย ทุกวินาที คือบทเรียนชีวิตที่ฉันได้เรียนรู้บนเส้นทางเดินในเทือกเขาแอนดีสแห่งนี้
หวังว่าผู้อ่านจะหอบเหนื่อย เหงื่อหยดติ๋งๆ ได้หัวเราะและร้องไห้ไปพร้อมๆ กันในการเดินเขาครั้งนี้นะคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in