เล่มนี้สำหรับเรา เราว่าเป็นเล่มที่สนุกและน่าตื่นตาตื่นใจอยู่พอสมควรค่ะ เนื่องด้วยคดีที่ถังฟั่นสืบในเล่มนี้เป็นคดีที่ค่อนข้างใหญ่ และเกี่ยวพันกับคนหลายคนมากๆ ทั้งลึกลับซับซ้อน นอกจากจะเกี่ยวพันกับกลุ่มอำนาจวั่นแล้ว ยังเกี่ยวโยงไปถึงลัทธิบัวขาวอีก รู้สึกปวดหัวแทนถังฟั่นจริงๆค่ะ

อย่าที่ได้กล่าวไปแล้วน่ะค่ะ เล่มนี้มีคดีใหญ่ๆ 2 คดีที่คอยดำเนินเรื่อง

คดีแรก : เป็นคดีที่ต่อเนื่องมาจากเล่มที่แล้ว เป็นคดีที่เกี่ยวกับข้อพิพาทของขุนนางทั้ง 3 คนที่เกี่ยวกับทรัพยากรในการดูแลผู้ประสบภัย จริงๆแล้วคดีนี้ไม่ได้ซับซ้อนอะไรเลย แต่ก็ยังคงยุ่งยาก ใช่ค่ะ เกี่ยวกับกลุ่มอำนาจวั่นอีกตามเคย

จำคนที่สำนักบูรพาส่งมาให้ถังฟั่นได้ไหมคะ? ใช่แล้วค่ะ นอกจากกลุ่มอำนาจวั่นแล้ว คดีนี้ยังเกี่ยวกับสำนักบูรพาอีกด้วย แต่ด้วยความฉลาดของถังฟั่นที่ซ้อนแผนพวกผู้ร้าย ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในสำนักบูรพาเลยทีเดียว กลุ่มอำนาจวั่นตอนนี้ถูกลดอำนาจลงมาไม่น้อย 

แถมยังต้องอกสั่นขวัญแขวนกับตอนสุดท้ายอีกด้วย ดีที่วังกงกงมาถึงได้ทันเวลาพอดี เซฟถังฟั่นได้หวุดหวิด

คดีสอง : ตอนแรกก็เป็นแค่การทุจริตการสอบธรรมดา แต่ไหงกลายเป็นคดีที่มีคนตายไปซะได้ คดีนี้ค่อนข้างซับซ้อนพอสมควรเลยค่ะ คนนึงก็ไม่ยอมให้ความร่วมมือ คอยปั่นป่วนถ่วงเวลา คนหนึ่งก็ถูกบังคับ ทำให้กว่าจะสืบคดีได้ คนสำคัญก็ตายไปไม่น้อยเลยทีเดียว

ลัทธิบัวขาวถูกกวาดล้างไปแล้วค่ะ ไปแบบง่ายๆ ง่ายแบบง่ายเกินไป อยู่มาตั้งนาน มาจบเอาง่ายๆแบบนี้จริงๆหรอ ถึงจะบอกว่าง่าย แต่ก็ทำให้ถังฟั่นเจ็บตัวอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียวค่ะ

อ่านเล่มนี้ไปก็ขำไป พี่สุยหึงน้องค่ะทุกคน เพราะคดีแรกนี่แหละค่ะ ทำให้ถึงฟั่นต้องไปใกล้ชิดกับสาวงาม พี่สุยถึงกับขนาดลงทุนปลอมตัวมาเป็นก้างขวางคอ คิดว่าน้องรู้ไหมคะ? รู้แน่นอนค่ะ อีกอย่าง นอกจากจะหึงแม่นางน้อยแล้ว หึงอี้ชิงอีกด้วย 

เล่มนี้ถังฟั่นได้เลื่อนตำเป็นเสนาบดีกรมอาญาแล้วนะคะ อย่างที่บอกทุกครั้ง ตำแหน่งขุนนางนี่ ไม่แน่นอนจริงๆ เบื่อจักพรรดิเฉิงฮว่ามากๆค่ะ อ่านแล้วก็หงุดหงิด

วังจื๋อตลกมากค่ะ คอยมาแหย่พี่สุย มากวนใจพี่สุยให้หึงหวงน้องถังเล่นๆ อ่านไปก็ขำไม่หยุด