เรื่องนี้เป็นสปินออฟออกมาจากกลกุณฑี
เผื่อใครสงสัย จบแฮปปี้ดีนะคะ แต่ก่อนจะถึงตรงนั้นก็ขมๆ หน่อย
อย่างที่เคยเขียนไปในพาร์ตกลกุณฑีว่าคุณเขาชอบเขียนอารมณ์พีกครึ่ง อ่อนครึ่ง แต่เล่มนี้ดี อ่านแล้วประทับใจ เป็นเรื่องแรกที่คุณคุ่นคุ่นรักษาโทนเรื่องไปได้จนจบ จนตอนแรกตกใจ อ้าว จบแบบนี้เหรอ ตอนพิเศษก็เลือกเส้นทางที่ดีนะ มันลงตัวกับชีวิตของทั้งคู่ดี
ร้องไห้ออกมาตอนช่วงคุณหมอสวีมา...ตอนเฉลยถึง "ความฝัน" ของหลินเจียรุ่ย
ไม่ได้ร้องโฮ แต่ร้องแบบน้ำตาคลอ ตรงช่วงนั้นทำดี โดยเฉพาะตอนเฉลย "วันที่ 12" เราเป็นหลินอี้ (พระเอก) นี่เหมือนโดนต่อยซ้ายขวาแล้วอัปเปอร์คัตเสย ตายห่านไปเลย
คือชอบดราม่าเลเวลนี้ ไม่ฟูมฟาย ไม่กรีดร้อง ดราม่าแบบเงียบๆ มันนิ่ง แต่เจ็บลึกๆ
คอมโบกับชอบนายเอกสไตล์นี้ บวกเจอพระเอกคลั่งรักบิดเบี้ยว โคตรรรรคลิกจุดเหมิงของตู คือเราไม่ชอบคนที่เจอเรื่องเจ็บปวดแล้วโทษทุกคนรอบตัว ฟูมฟายด่าทอ
เราชอบคนที่ฮึบไว้ แล้วพยายามใช้ชีวิตต่อ
อ่านแล้วได้ยินเสียงกรีดร้องของเสี่ยวรุ่ยเป็นระยะๆ ด้วย เหมือนข้างนอกนิ่ง แต่ข้างในอยากจะแผดเสียงร้องออกมาทำได้ดี ดีใจที่เป็นคุณเฟื่องแปลด้วย คำมันถึงได้นิ่มๆ แต่ซึมลึก
แต่เราเป็นสายสุขนิยม ฮา ตอนที่อ่านซ้ำๆ กลับเป็นตอนพิเศษ 1 และ 2
คือแบบ เออ เราชอบวิธีลงแบบนี้มาก ลงได้ดี ไม่ใช่จู่ๆ หักมุมความเจ็บปวดมันใช้เวลาในการเยียวยานะ และใช้ชีวิตถึงจุดหนึ่งเราจะรู้สึกว่าเออ ชีวิตมันสั้น...สั้นมากเสียจนเหลือเวลาไม่มากพอจะจมอยู่แต่กับอดีตอันเจ็บปวด
ชอบตอนปิดท้ายเรื่องหลักด้วย วกกลับมาที่ชื่อเรื่อง
เปรียบเทียบการจากลา แล้วพูดว่าไอ้การจะได้เจอกัน ใช้ชีวิตแสนสุขร่วมกันมันก็มีแค่ในฝัน
...เป็นห้วงฝันในวันวาน
These old dreams เหมือนชื่อเรื่องจริงๆ
สรุป เป็นเรื่องที่แนะนำให้อ่านค่ะ ชอบ
อนึ่ง มันมีตอนพิเศษสุดท้ายที่มีคุณกู้และสาของนางโผล่มา เห็นคนบ่น แต่เราชอบ 555555+ คิดถึงนางทั้งคู่ โผล่มาก็เออ ดี
ปอลอ ปกฉบับนี้ก็โอเค ฉากร่ม แต่ชอบที่เอามาทำโปสการ์ด เข้าใจว่าปกจีน คือชอบที่เป็นใต้ทะเล มันสื่อถึงคนทั้งคู่ได้ดี
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in