รัก , - me — 2 0 2 1

“We must love / ... / We must also love other people as much as we love ourselves. This is more important than all the gifts or / ... / that we could offer to God.’
‭‭Mark‬ ‭12:33‬ ‭

เราต่างถูกสอนให้รักผู้อื่นเสมอ
เห็นแก่ส่วนรวมก่อนตัวของตนเสมอ

ผู้คนคนแล้วคนเล่าเติบโตขึ้นอย่างกล้ำกลืน
เพราะจำต้องเลือกสิ่งที่ ‘เห็นแก่คนอื่น’
— เพราะคิดว่านั่น คือสิ่งที่เรียกว่า ‘รัก’

เหยื่อของบทบัญญัติรายแล้วรายเล่าถูกริดรอนเสรีภาพ
ทำให้ชีวิตทะลวงสู่ทิศทางตรงข้ามกับใจ
ดิ่งตรงไปสู่หนทางมืดมิดไร้ทางออก

โดดเดี่ยว
ไร้คนเข้าใจ

ก็จะมีได้อย่างไรเล่า
ในดินแดนรกร้าง
ที่เธอคิดว่าเดินไปเพื่อคนที่เธอรัก
แต่ทว่ากลับไม่ใช่ —

เธอปฏิเสธหนทางตัวเอง
เพื่อแสดงออกราวกับว่า ทำเพื่อคนที่รัก
แต่ทว่ากลับไม่ใช่ —

ที่นั่นไม่มีคนที่รักเธอ
ไม่มีคนที่เธอรัก
ไม่มีเลย —

•••

เธอหยุดเดิน
แล้วตะโกนร้องไห้ออกมาสุดเสียง
ว่างเปล่าเหลือเกิน
เหน็บหนาวเหลือเกิน
ฉันมีชีวิตแบบนี้ไปเพื่ออะไร
เธอตะโกนออกไปแบบนั้น

คำแล้วคำเล่า ที่เธอหามาเพื่ออธิบายให้ตัวเองฟัง
ว่ามาทำอะไรที่นี้ ;
เธองัดสารพัดเหตุผลขึ้นมาเป่าหูตัวเอง
จดมันลงบนหน้ากระดาษ
แล้วบอกให้ตัวเองเชื่อแบบนั้น
เหตุผลนั้นฟังดูดีมากทีเดียว
แต่ทำไมเธอจึงไม่พบสิ่งที่เรียกว่าความรักที่นี่
ทำไมหัวใจจึงไม่ถูกเติมเต็ม ?

ทั้งๆที่เธอคิดว่า — ทำมันเพื่อ ‘ความรัก’

ในวันที่นิ่งเงียบและมืดสนิท
ไร้เสียงฝีเท้าเพราะหมดแรงจะก้าวเดิน
เธอถามตัวเองอีกครั้ง
ไม่ใช่เรื่องที่ถามว่า ‘มาทำอะไรที่นี่’
แต่เธอว่า ‘อยากเดินต่อไปไหม’

คำตอบคือ ; ไม่
ต่อให้เหตุผลที่เธอเคยบอกเอาไว้
เป้าหมายที่มี มันจะดูดีมากขนาดไหน

** แต่มันไม่ใช่เหตุผลที่เธอต้องการ
สำหรับชีวิตของเธอ **

เธอไม่พบคนที่เธอรักอยู่ตรงนี้เลย
เธอทำเพื่อพวกเขา
แต่เหมือนยิ่งห่างไกลกันมากขึ้นทุกทีทุกที
และเธอห่างไกลจากตัวเองด้วย
เธอคิดว่าทุกคนต่างหล่นหายไปจากชีวิตเธอกันจนหมด
แต่กลับกลายเป็นเธอที่วิ่งตามหาบางสิ่ง
บางสิ่งซึ่งไม่มีจริง
บางสิ่งซึ่งอาจจะเป็น ‘การยอมรับ’
บางสิ่งซึ่งอาจจะเป็น ‘ความมั่นคง’
บางสิ่งซึ่งอาจจะเป็น ‘การถูกมองเห็น’
หรืออื่นๆ ที่ล้วนเป็นการเรียกร้อง
จากปัจจัยข้างนอกตัวเธอ

เธอหยุดเดินอีกครั้ง —
สูดลมหายใจลึกๆ
คำตอบคือไม่ใช่ว่าหนทางไหนดี
แต่หนทางนั้น เธออยากไปไหม?
เธอจะไม่เจอคนที่รักหรอก
ถ้าเธอไม่รักตัวเองก่อน
เธอจะมอบความรักให้คนอื่นได้อย่างไร
ถ้าเธอไม่เคยมอบอะไรให้ตัวเองเลย
เธอจะช่วยโลกให้ดีขึ้นได้อย่างไร
ถ้าโลกภายในของเธอแหลกสลายถึงเพียงนี้

— จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง
คำสอนในไบเบิ้ลข้อนี้ฟังดูดี และเป็นสิ่งที่เราต้องปฏิบัติตาม ; แต่หลายครั้งเราให้น้ำหนักกับคำว่า ‘เพื่อนบ้าน’ มากเกินกว่าคำว่า ‘เหมือนรักตนเอง’

ถ้าเรารักตัวเองได้มากเท่าไหร่
เราก็จะเรียนรู้ที่จะรักคนอื่นได้มากขึ้นเช่นกัน

self care na ✨

ชีวิตคนเราต่างต้องต่อสู้เนอะ
ดิ้นรน เหน็ดเหนื่อย
เราเดินมายังไม่ไกลมาก ถ้าเทียบกับอายุขัย
แต่ก็ไม่อยากเตลิดหลงไปไกลมากกว่านี้
หากจะต้องเหนื่อยหนักก็ขอเหนื่อยไปรักตัวเองไปด้วยแล้วกันนะ แง่มมม ~

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น