“My apartment is my stage, and my bedroom is my stage—they’re just not stages you’re allowed to see.”
— Lady Gaga
ว่ากันว่า เวลาอยากรู้จักใครสักคนให้ลองสังเกตเพลงที่เขาฟัง หนังที่เขาดู หนังสือที่เขาอ่าน อาหารที่เขาชอบกิน แต่ถ้าสนิทหรือคุ้นเคยกันมากกว่านั้น การเข้าไปนั่งสังเกตการณ์อยู่ในพื้นที่ส่วนตัวหรือห้องส่วนตัวของเขาก็น่าจะบอกอะไรเกี่ยวกับตัวคนคนนั้นได้มากขึ้น
แต่ถ้าไม่ได้สนิทสนมกันขนาดที่จะถูกเชิญเข้าไปนั่งในพื้นที่ส่วนตัวของเขา แต่ดันเกิดความสงสัยใคร่รู้ขึ้นมาว่า คนที่มีบุคลิก นิสัยใจคอ และความชอบแบบนี้ พื้นที่ส่วนตัวของเขาจริงๆ แล้วจะเป็นแบบไหน...
ลูกไม้ น่าจะเคยตกอยู่ในสถานการณ์นั้นมาก่อน ถึงได้เก็บความรู้สึกแบบนั้นออกมาทำเป็น Guess Room: บุคคล • ห้อง • สงสัย เล่มนี้ แต่ก็คงต้องบอกกันเสียหน่อยว่าภาพทั้งหมดที่ลูกไม้วาดออกมานั้น ล้วนเกิดจากความช่างสงสัยและเจ้าจินตนาการของลูกไม้ โดยที่เจ้าของห้องตัวจริงไม่ได้มีส่วนร่วมในการตัดสินใจอะไรด้วย นอกจากยอมเป็น (หรือเปล่า) บุคคลต้องสงสัยให้ลูกไม้ใช้จินตนาการคาดเดาอะไรต่างๆ ไปเอง จึงต้องขอขอบคุณทุกคนที่เป็นคนน่าสงสัยมา ณ ที่นี้
อ้อ แต่กว่าลูกไม้จะทำให้เราเข้าใจได้ว่าเธอกำลังจะทำ อะไรกับหนังสือเล่มนี้ของตัวเอง ก็ต้องใช้เวลาคุยให้พวกเราฟังกันอยู่นาน จนบางทีเราก็คิดว่า ถ้าเรายังไม่รีบเข้าใจลูกไม้ไวๆ เธออาจจะชวนพวกเราเข้าไปนั่งคุยในห้องของเธอก็ได้
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in