ทุกอย่างเรื่องนี้เริ่มต้นที่แมวหาย

แค่แมวหาย จะทำให้หนังสือหนาจำนวน 760 หน้าเลยหรอ ใช่ค่ะ ระหว่างที่อ่านก็คิดในใจ แค่แมวหายมันจะออกทะเลไปไกลขนาดนี้เลยเหรอวะ เนื้อเรื่องเนิบนาบแต่ก็ไม่อยากวาง เหมือนเป็นขนมไม่ได้ดีมากแต่ก็อยากกินต่อเรื่อยๆ  มีช่วงอืดไม่อยากกิน แต่ผ่านไปสักพักก็หยิบเข้าปากต่อ

อืม

คาแร็คเตอร์ตัวละครแต่ละตัวค่อนข้างประหลาด งุนงง มีความแปลก แม้แต่ตัวเอกที่คนเขียนอธิบายว่าเป็นคนง่ายๆ ก็ยังแปลกอยู่ดี คนว่างงานที่ไม่ยอมหางานทำมาตามหาแมว นั่งมองหน้าคนที่ใต้สถานีรถไฟ  ทุกอย่างในเรื่องมันเชื่อมกันไปหมด 

เหมือนกับว่ายน้ำไปกลางทะเลแล้วหลงทาง แต่ก็มีเรือคันอื่นมาช่วย แต่ไปส่งเกาะอื่นที่ไม่ใช่เกาะเดิม อ่านจบแล้วรู้สึกโหวงในใจ แต่ก็ชอบนะคะ 

(8/10)