ชื่อเรื่อง : 破云 พั่วอวิ๋น

ผู้แต่ง : 淮上 หฺวายซ่าง

สำนักพิมพ์ไทย : SENSE T Publishing (ประกาศวันที่ 3 กันยายน 2019)

หนุ่มในเครื่องแบบ สืบสวนอาชญากรรม เคะแก่กว่า

สวัสดีค่า วันนี้เราจะมาเล่าผลงานเซ็ตพั่วอวิ๋นของนักเขียนชาวจีนชื่อดัง หฺวายซ่าง ค่ะซึ่งสองเรื่องนี้เนี่ยเป็นแนวสืบสวนอาชญากรรม ขอบอกก่อนเนอะว่า 破云 พั่วอวิ๋น 1 เราอ่านจบตั้งแต่วันที่คุณนักเขียนลงตอนสุดท้าย ตามอ่านทีละตอนค่ะ ฮา และเขียนข้อความด้านล่างของเรื่องแรกไว้ตั้งแต่วันนั้นแต่ดองเค็มขี้เกียจลง5555 

ส่วน 破云2吞海  พึ่งมาเริ่มเขียนเมื่อวาน เรื่องนี้เปิดใหม่ได้ไม่นานเป็นจักรวาลเดียวกันและเป็นสืบสวนอาชญากรรมโดยที่มีตัวละครหลักเป็นตำรวจสืบสวนคดีเหมือนกันด้วย ตอนนี้คุณหวายซ่างเอาลงเว็บแค่ 20 ตอนเท่านั้น ยังไม่จบเลยจ้า แต่ถึงอย่างนั้นก็มีสัญญาดัดแปลงทำเป็นสื่อเยอะมาก ที่เล่าอาจจะใส่รายละเอียด สปอยล์ อารมณ์ลงไปนิดนึงนะคะ เป็นแค่ช่วงแรกพอรู้เรื่องราวที่มาเท่านั้นแหละ ไม่มีเฉลยปม เตือนก่อนเหมือนเดิม 

เพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาดของเจียงถิง นายเอกของเรื่อง ระหว่างการปราบปรามแก๊งค้ายาขนาดใหญ่ที่เมืองกงโจว ทำให้ลูกทีมกองปราบปรามยาเสพติดของเขาหลายนายโชคร้ายถูกระเบิดลูกโซ่โรงงานผลิตพลาสติกเข้า ตัวเจียงถิงเองนับว่ายังโชคดีที่ไม่เหลือแต่เถ้า เขากลายเป็นเจ้าชายนิทรานอนโคม่าอย่างสิ้นหวังอยู่สามปีกว่าก่อนที่จะกลับมาจากนรก เจียงถิงฟื้นคืนสติอย่างปาฏิหาริย์โดยที่คนส่วนใหญ่เข้าใจว่าเขาตายไปแล้วในเหตุการณ์ครั้งนั้น (แต่สถานะทางกฎหมายยังเป็นบุคคลสูญหาย) คืองี้นายเอกถูกนำตัวมารักษาตัวอย่างลับ ๆ ที่สถานพยาบาลแห่งหนึ่งในเจียงหนิงโดยมีหยางเม่ยหญิงสาวผมดัดสวมเดรสสีดำแต่งแต้มเล็บสีแดงและถือกระเป๋าเงินสีทองอร่าม นางเป็นคนที่เจียงถิงเคยช่วยเหลือมาก่อน คราวนี้เลยมาดูแลตลอดระยะเวลาที่นายเอกอยู่ในอาการโคม่าโดยที่เจ้าตัวอ้างกับสถานพยาบาลตอนนำผู้ป่วยมาส่งว่าเจียงถิงเป็นคู่หมั้น

หลังออกจากสถานพยาบาลหยางเม่ยก็พาเจียงถิงมา KTV (เป็นร้านคาราโอเกะ สถานบันเทิงค่ำคืน) ที่ตัวเองเป็นเจ้าของ เดือนกว่าแล้วที่เจียงถิงฟื้นจากโคม่าแต่เพราะนอนเป็นผักนานถึงสามปีทำให้กล้ามเนื้อยังกลับมาทำงานไม่เต็มที่ต้องค่อย ๆ เดิน ระหว่างทางเข้าหลังร้านนายเอกก็เห็นไอ้หนุ่มคนหนึ่งถือเป้สะพายหลังยืนอยู่ริมถนน ไม่ไกลจากประตูหลังของ KTV คล้ายกับรอใครซักคน พอสบสายตากันไอ้หนุ่มน้อยก็รีบหลบตา เดินหนีไปอีกทาง แต่นายเอกไม่ได้ติดใจอะไรมากแล้วหยางเม่ยก็พาเจียงถิงเดินไปชั้นสามซึ่งเป็นส่วนออฟฟิศและที่พักอาศัยส่วนตัว ก่อนให้เวลาส่วนตัวกับเจียงถิงหยางเม่ยก็พูดขึ้นว่า จีนเป็นประเทศใหญ่ ถ้าเราจะซ่อนตัวอยู่ในมุมใดของมณฑลกว่างซีหรือยูนนานแม้แต่ผีก็ไม่สามารถหาเราได้ นี่ก็เป็นอีกปมหนึ่งว่าทำไมต้องซ่อน บางอย่างที่จะตามล่าถ้ารู้ว่านายเอกยังมีชีวิตอยู่ แต่ด้วยจิตวิญญาณอันแรงกล้าของคนที่ฟื้นจากความตายนายเอกก็ปฏิเสธไป เมื่อไหร่ที่พักฟื้นร่างกายเสร็จก็จะกลับไปที่กงโจวเพื่อสะสางเรื่องราวทั้งหมด 

ตอนนี้ KTV เปิดให้บริการแล้วแสงสีเสียงต่าง ๆ ก็จัดเต็มตามประสาสถานบันเทิงยามราตรีจ้า หยางเม่ยถอนหายใจเดินลงมาจากชั้นสามมาดูความเรียบร้อย ระหว่างนั้นประตูห้องคาราโอเกะห้องหนึ่งก็ถูกเปิดออกพร้อมกับชายร่างสูงตรงดิ่งไปที่บาร์เครื่องดื่ม โยนถ้วยแก้วใส่บาร์เทนเดอร์โวยวายว่าพวกแกขายบ้าอะไรวะ! แล้วก็ถกเถียงกันถ้าจำไม่ผิดร้านก็แอบหลอกลวงผู้บริโภคอะ เราจำเหตุการณ์รวมๆ ไม่ค่อยได้ประมาณว่าใช้ชื่อค็อกเทลที่ฮิตกันทั่วโลกมาตั้งเป็นชื่อของชาดำทำให้คนเข้าใจผิดรวมถึงอิตาที่มาโวยด้วย พอรู้กลลวงแล้วตานี่ก็ยิ้มเหี้ยม เก็ทอุบายแล้วเลยพูดว่างั้นถ้าฉันสั่ง บลัด (blood เลือด) ดีแมรี (ค็อกเทลสูตรพิเศษ) แกจะกรีดข้อมือเอาเลือดมาให้ฉันหรือเปล่า พูดจบก็ควักมีดพับสวิสขึ้นมาเคาะเคาน์เตอร์ หยางเม่ยเห็นท่าจะไม่ดีเลยเข้ามารับหน้าแทนพนักงาน ชายคนนี้เหมือนจะอายุราว ๆ เกือบจะสามสิบเป็นคนที่ดูดีมากเมื่ออยู่ในรองเท้าบูทกระทั่งแสงนีออนหลากสีที่สาดไปมายังไม่กลบความหล่อเหลา5555555 ผมถูกเซ็ตขึ้น ส่วนสูงวัดจากสายตาราว ๆ 180 – 190 เซนติเมตร เสื้อยืดที่สวมใต้แจ็คเก็ตหนังมีร่องรอยซิกแพคแน่นปรากฏ นางเลยคิดไปว่าคงเป็นพวกนักเลง ไม่นานหลังจากนั้นจุดเริ่มต้นของคดีแรกก็เปิดฉาก

พ่อครัววิ่งหน้าซีดมาจากทางห้องครัวแจ้งกับชีว่ามีขโมยแอบเข้าไปในห้องแช่แข็งแล้วดูเหมือนจะติดอยู่ในนั้นจนแข็งตาย หยางเม่ยเลยวิ่งเข้าไปดูและเป็นอย่างที่พ่อครัวว่าระหว่างที่นางสำรวจศพ จู่ ๆ ก็มีคนจับมือเข้าหมับจนสาวเจ้าหวีดร้อง นายเอกนั่นแหละที่มา เจียงถิงส่งสัญญาณให้หยางเม่ยถอยออกไปแล้วสวมถุงมือยางย่อตัวลงไปเช็คที่ต้นคอว่ายังหายใจอยู่หรือเปล่าแทนหยางเม่ยที่กำลังจะทำเมื่อกี้ พอได้รับคำตอบนายเอกก็ส่ายหน้าทำเอาหยางเม่ยขวัญผวา เจียงถิงที่สติอยู่ครบไม่มีอาการตระหนกใด ๆ ก็สั่งให้โทรแจ้งตำรวจ 

มีสายหนึ่งโทรขึ้นมาขัดจังหวะของกลุ่มคนที่งุ่นง่านอยู่ในห้อง KTV ปลายสายบอกว่าสถานีย่อยฟู่หยางกำลังเดินทางไปจุดเกิดเหตุ ซึ่งกลุ่มคนพวกนี้ก็คือเจ้าหน้าตำรวจที่มาฉลองปิดคดีกันนั่นแหละค่ะ ดั๊นอยู่ที่เกิดเหตุพอดี  และเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจมาถึงจุดเกิดเหตุ หยางเม่ยก็ชะงักไป ที่แท้พ่อหนุ่มสุดฮอตที่เจ๊แกจัดลงกลุ่มนักเลงเมื่อตะกี้ก็เป็นเจ้าหน้าที่นี่เอง และใช่ค่ะ นี่คือพระเอกของเรื่องชื่อ เหยียนเสีย (´⌣`ʃƪ) เอาจริงปะชั้นน่ะเดาบทออกว่าเป็นพระเอกตั้งแต่ตอนร่ายสรรพคุณความหล่อความดูดีขนาดนั้นแล้ววววววว เหยียนเสียเป็นรองกัปตันกองสืบสวนอาชญากรรมภายใต้สำนักงานความมั่นคงสาธารณะเมืองเจียนหนิงและค่อนข้างเป็นคนดังเพราะว่าหลังเป็นตำรวจมานานกว่า 10 ปีพระเอกก็ได้รับรางวัลมามากมายพ่วงตำแหน่งผู้ที่เคยถูกโหวตอะไรซักอย่างน่าจะผู้มีอิทธิพลแห่งปีมั้งนะ

เจียงถิงกับหยางเม่ยก็ถูกเจ้าหน้าที่สอบปากคำเพราะอยู่ในที่เกิดเหตุ ระหว่างที่พระเอกกำลังสอบหยางเม่ยอยู่ สายตาก็ป๊ะกับนายเอกที่มีเส้นผมสีดำขลับตัดกับผิวซีด ๆ นั่งรถเข็นอยู่เข้า ♫ พรหมลิขิตบันดาลชักพา ดลให้มาพบกันทันใด∼  เหยียนเสียเลยชี้บุหรี่ถามว่านั่นใคร หยางเม่ยลังเลเล็กน้อยตอบว่า คู่หมั้น เหยียนเสียซักต่อตามนิสัยตำรวจว่าทำไมถึงนั่งรถเข็น ไปมายังไงถึงได้หมั้นกันถกประเด็นที่สงสัยไปเรื่อยก่อนจะลุกไปยืนฟังที่เจียงถิงให้การกับเจ้าหน้าที่อีกคน ซักพักเจ้าหน้าที่คนนั้นก็ออกไปทำอย่างอื่นเกิดความเงียบระหว่างรองกัปตันหนุ่มและชายที่นั่งติดรถเข็น เหยียนเสียเลยเป็นฝ่ายคุยขึ้นมาว่าเกิดอะไรขึ้นแบบไม่มีปี่ขลุ่ย เจียงถิงเข้าใจความหมายและตอบอย่างชาญฉลาด เป็นอุบัติเหตุทางรถยนต์ คุยกันไปเหยียนเสียก็ตบท้ายว่า ผมเคยเห็นคุณมาก่อนไหม (แน่นอนว่าเคยค่ะ คือเจียงถิงกับเหยียนเสียเคยร่วมงานกันครั้งหนึ่งเมื่อห้าปีที่แล้ว แต่นิสัยของเหยียนเสียเป็นพวกชอบเล่นนอกกฎบ้าบิ่นทำให้การพบเจอกันไม่ค่อยน่าประทับใจเท่าไหร่สำหรับคนที่สุขุมอย่างเจียงถิง) แต่เจียงถิงไม่ได้ตอบ เหยียนเสียเลยถามถึงชื่อและตามคาดเจียงถิงบอกชื่อปลอมตัวเองไป ซึ่งก่อนหน้านี้ยังให้หยางเม่ยเตรียมพวกไอดีต่าง ๆ โทรศัพท์มือถือและแล็ปท็อปให้ด้วย

ขอถัดเข้าช่วงพระนายบทแรก ๆ ของนิยายเป็นช่วงที่เหยียนเสียออกไปสืบคดีตามหน้าที่ปกติ ระหว่างที่สัญญาณจราจรเปลี่ยนสี ดูเหมือนรถบรรทุกด้านหน้าจะไม่ได้สังเกตเห็นคนเดินเท้าและเหยียบเต็มกำลัง ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน เหยียนเสียรีบเปลี่ยนเลนไปกันร่างคนคนนั้น (เหมือนเปลี่ยนทิศให้รถบรรทุกเห็นแล้วค่อยหักรถไปทางอื่นอธิบายไม่ถูก จำรายละเอียดส่วนนี้ไม่ได้ค่ะ เอาเป็นว่าพยายามเข้าไปช่วยน่ะแหละ) พระเอกก็กระโดดออกมาจากรถ สบถด่าถึงบรรพบุรุษ คนเดินเท้าที่กำลังข้ามที่เหยียนเสียช่วยไว้คือนายเอก เจียงถิงตอนนี้กำลังตกอยู่ในอาการช็อกจากเรื่องราวในอดีตเลยยืนนิ่งไม่ไหวติงตอนที่เหมือนจะวูบโชคดีที่มีแขนแข็งแกร่งสอดเข้าที่เอวประคองร่าง เหยียนเสียพาเจียงถิงไปยังม้านั่งข้างถนน แล้วพ่อพระเอกก็จับเข้าที่คางบังคับให้เงยหน้าขึ้นมองตัวเอง ถามว่าเกิดอะไรขึ้น คู่หมั้นคุณไปไหน ทำนองนี้ แต่นายเอกยังไม่ได้สติคือเหมือนเหม่อลอยจิตพะวงอยู่กับเรื่องร้ายที่เคยเกิดขึ้น เจียงถิงยกมือขึ้นมาจับมือเหยียนเสียที่ยังจับคางตัวเองอยู่ ปากสั่น ๆ เอ่ยขอโทษซ้ำไปซ้ำมา ฉากนี้คุณนักเขียนบรรยายมันกร๊าวใจมากค่ะ 

ขอตัดจบเลยแล้วกันนะคะเพราะอยากเล่าให้ถึงตอนที่พระนายปรากฏตัวพอ ที่เล่าให้ฟังเป็นไม่กี่ตอนจากช่วงแรก พระเอกยังคงทำคดีต่อไป (เดี๋ยวก็มีอย่างอื่นค่อย ๆ แทรกเข้ามาด้วย) และจะมีนายเอกที่ตอนแรกดูพรีเซ้นให้ตัวเองดูเป็นผู้ต้องสงสัยเหลือเกิ๊น คอยช่วยเหลือ ช่วยแบบตัวเองก็เคยเป็นตำรวจมาก่อนไม่ได้มีความรู้สึกรักใคร่ชอบพอ ให้หลักฐานสำคัญแล้วก็ชี้ทางอ้อมจุดประกายความคิด ว่าควรทำอะไร มีอะไรน่าสงสัย คือต้องย้ำก่อนว่าสถานะจริงของนายเอกช่วงแรกยังถูกระบุว่าเป็นคนสูญหายตั้งแต่ตอนที่เกิดระเบิดลูกโซ่สามปีก่อน ต่อให้ร่างกายถูกระเบิดก็ยังพิสูจน์ยืนยันได้อยู่ใช่มั้ยล่ะว่าศพไหนเป็นของเจ้าหน้าที่คนไหนพอรู้ว่าเป็นศพแล้วถึงจะระบุว่าตาย ยังระบุไม่ได้เพราะหาร่างหาเศษเนื้อไม่เจอ ไม่รู้กฎหมายไทยกับจีนจะเหมือนกันหรือเปล่าแต่ก็เป็นอย่างที่ว่ามาค่ะ ทางนิตินัยยังเป็นบุคคลสูญหายอยู่ 

นิยายยาวค่ะ เป็นปกติที่จะดำเนินเรื่องช้าค่อยๆ เปิดปม เรื่องนี้พล็อตเรื่องดีมีเรื่องราวให้ค้นหาอย่างอดีตของ “เจียงถิง” นายเอกผู้ฉลาดเฉียบแหลม ว่าเกิดเหตุอะไรขึ้นในอดีตที่ทำให้ชื่อเขาเป็นบุคคลที่เสียชีวิตแล้ว เขาเป็นตำรวจกังฉินอย่างที่ทุกคนเข้าใจหรือเปล่า 

การดำเนินเรื่องอ่านไปทำให้เห็นถึงความฉลาดในการไขคดีของตัวละคร บรรยากาศในเรื่องดีมาก ดำเนินเรื่องเร็วแต่ไม่ตัดฉับไปมาจนน่าเกลียด ไม่ว่าจะเป็นฝั่งของตำรวจหรือฝั่งผู้ร้าย ไม่มีใครกากด๋อยไปกว่ากันเลยทำให้ลุ้นระทึกตลอดเวลา ทั้งความกดดัน ลุ้นให้ตัวละครรอดตาย ข้อมูลที่เอามาประกอบสุดยอดเลยค่ะ ลงรายละเอียดการออกฤทธิ์ อาการ บรรยายให้คนอ่านเห็นภาพ เนื้อหาเข้มข้นแต่ก็ยังมีคอเมดี้มาแทรกคลายความตึงๆ โดยเฉพาะพระเอกนิสัยตลกโปกชวนฮา ห้าวๆ แต่หลุดมาด เด๋อบ่อย

ด้วยความที่ว่าทั้งคู่อายุสามสิบอัปกันแล้ว ทั้งประสบการณ์ทำงานเอย อะไรเอย ชั้นเชิงในการพูดคุยกันมันเลยดูเหนือชั้นไปหมด ไม่ค่อยชวนให้หงุดหงิดเท่าไหร่ พระนายช่วยกันไขคดี ยาวขนาดนี้มีออกทะเลมั้ย สำหรับเรามันก็มีบ้างนะคะแต่เราไม่ถือว่าเป็นจุดด้อยของนิยายคือมันได้อ่านโมเม้นพระนายอะ555555 เก้ทฟีลคนชอบคนอินคนอวยปะ นั่นแหละ 

เรากรี๊ดเรื่องนี้เป็นพิเศษในหมวดหมู่นิยายสืบสวน อนึ่งเฟติชผู้ชายในเครื่องแบบ5555555 อะสองนิยายวายสืบสวนอาชญากรรมวายที่ตรงจริตช่างมีน้อยเหลือเกิน ยกให้เป็นนิยายวายจีนแนวสืบสวนอาชญากรรมเรื่องโปรดตลอดกาลเลยค่ะ แต่หิ้งชั้นนนนนนนกำลังสั่นเพราะเมื่อวานก่อนนู้นอ่าน 破云2吞海 นิยายเรื่องใหม่ที่อยู่ในจักรวาลเดียวกันของคุณนักเขียนเขาที่พึ่งเปิดเรื่องไม่นานไปสองตอนแล้วติดหนึบตีสองยังปรือตาอ่านให้จบตอน ตอนนี้พึ่งลงถึงตอนที่ 20 เอง ยังไงก็มาแนะนำพร้อมกับเรื่องนี้เลยแล้วกัน ของดีต้องแนะนำ 

เดี๋ยวขออนุญาตลบพั่วอวิ๋น 2 ทุนไห่ออกก่อนค่ะ จะแยกเป็นบทความเฉพาะของเรื่องนั้นเลย

จะมาแก้ไขเนื้อความอีกที ตอนนี้ไม่มีเวลาว่างค่า เอาจริงๆ ไหนๆ ก็มีเล่มแปลไทยละ ขี้เกียจแก้แล้ว ไปลองหาอ่านจากตัวอย่างสนพเถอะค่ะ5555555