มณีจันทร์ เป็นแมว แมวสีดำที่ไม่ได้ขาวผ่องเหมือนชื่อของเจ้าตัว เจ้าของคนแรกตั้งชื่อให้เธอไว้ คนเดียวกับที่ทิ้งเธอไว้ให้เป็นแมวจรจัด เดินเตร่ดเตร่ไปทั่ว
"พวกมนุษย์น่ะ เข้าใจยาก วันดีคืนดีก็ร้องไห้ กรีดร้อง สิ้นหวัง มีฉันเพื่ออยากมีสิ่งให้ดูแล ให้อาหาร ยึดเหนี่ยวตัวเองไม่ให้จากไปจากโลกนี้ แต่สุดท้ายก็จากไปอยู่ดี"
"หรือในทางตรงกันข้าม ถ้าฉันจากไปก่อนล่ะ เขาจะอยู่อย่างไร จะหาแมวตัวใหม่มาแทนฉันไหม แมวมีเก้าชีวิตก็จริง แต่ไม่ได้แปลว่าอยากจะใช้ให้ครบเก้าชีวิตนี่"
มณีจันทร์ถูกรับเลี้ยงหลายต่อหลายครั้ง ทั้งจากสถานรับเลี้ยง และการไปจับจองที่ด้วยตัวเอง แต่ทุกครั้งก็จบที่การกลับมาเป็นแมวจรเหมือนเดิม
บางครั้งเจ้าของก็ทนไม่ได้กับพฤติกรรมร้ายๆของมัน บางครั้งมันก็หนีไปเองเพราะความรักที่มากไป
"ฉันเป็นแมวนี่ ฉันควรเป็นอิสระ และปลอกคอที่เขาใส่ให้มันรัดคอฉันเหลือทน ใครจะทนใส่ไปได้ พวกมนุษย์โง่เง่า"