อัลบั้ม THE BOOK เป็นหนึ่งในอัลบั้มที่สร้างสรรค์และได้โชว์ความสามารถในการแต่งและเรียบเรียงเพลงของดูโอ้อย่าง YOASOBI ไว้อย่างยอดเยี่ยม กับการหยิบเรื่องราวจากหนังสือหรือมังงะมาขีดเขียนเป็นดนตรี และเพลง Gunjou (群青) ดัดแปลงมาจากเนื้อหาของมังงะของ Tsubasa Yamaguchi (山口飛翔) ที่เรารู้จักกันในนาม Blue Period มาเป็นเนื้อหาฉบับย่อในรูปแบบเพลงให้เราได้ฟังกันค่ะ

โดยเพลง Gunjou (群青) เป็นเพลงที่เล่าเนื้อหาของมังงะ Blue Period โดยเล่าถึงเส้นทางแห่งความฝันของเหล่านักวาด ที่ไม่ได้ถูกโรยด้วยกลีบกุหลาบ ระหว่างทางเผชิญกับความสิ้นหวังและแรงกดดัน เพื่อที่จะสร้างสรรค์ผลงานของตัวเองออกมาให้ได้ดีที่สุด

ก็เป็นอย่างเคย

ยังคงนั่งหาวปล่อยให้วันเวลาผันผ่านไป
さんざめく夜越え今日も

หากพ้นช่วงเวลาที่มีชีวิตชีวานี้
渋谷の街に朝が降る

จนกระทั่งรุ่งสางของเมืองชิบูย่าก้าวมาถึง
どこか虚しいような

เมืองแห่งนี้ก็ยังหลงเหลือความอ้างว้างเอาไว้อยู่ดี
そんな気持ち つまらないな

เป็นความรู้สึกที่น่าเบื่อหน่ายเหลือเกิน 
でもそれでいい そんなもんさ これでいい

แต่มันไม่เป็นไรหรอก มันก็เป็นซะอย่างงี้แหละ

[Refrain]
知らず知らず隠してた

สิ่งที่พวกเราต่างเก็บงำมันเอาไว้
本当の声を響かせてよほら

จะปลดปล่อยมันออกมาให้เห็นได้รึเปล่านะ 
見ないフリしていても

ถึงแม้ว่าเราจะเมินเฉยกับมันไป
確かにそこにある

ปลดปล่อยความรู้สึกไปตามเส้นที่วาดลงไป
自分で選んだその色で

ด้วยสีสันที่ตัวฉันได้เลือกสรรขึ้นมา
眠い空気纏う朝に

แม้อากาศยามเช้าจะน่านอนเพียงใด
訪れた青い世界

แต่ฉันจะมุ่งตรงไปสู่โลกสีฟ้าครามเหล่านั้น
好きなものを好きだと言う

ถึงจะหวาดกลัวเพียงใด แต่ฉันจะทำมัน
本当の自分 出会えた気がしたんだ

จนกว่าฉันจะได้พานพบตัวตนที่แท้จริงของฉันเสียที

[Verse 2]
嗚呼 手を伸ばせば伸ばすほどに

ยิ่งฉันพยายามไล่ไขว้ขว้ามันมากเท่าไหร่
遠くへゆく 

กระทั่งวันนี้ก็ไม่เป็นอย่างที่ใจหวังเอาไว้
また慌ただしくもがいてる

แต่ฉันจะพยายามแม้จะยากเย็นเพียงใด
悔しい気持ちも ただ情けなくて

แม้จะเศร้าแค่ไหน มันก็เป็นได้แค่เรื่องน่าสมเพชเท่านั้นแหละ
涙が出る 踏み込むほど

ยิ่งตัวฉันถล้ำลึกมากเพียงใด หยาดน้ำตาก็ยิ่งรินไหลออกมา

รวดร้าวและทรมานมากกว่าที่เคย

[Chorus]
嗚呼 感じたままに進む

แต่ฉันจะก้าวต่อไปอย่างที่ใจต้องการ
自分で選んだこの道を

บนเส้นทางที่ฉันเลือกด้วยตัวของฉันเอง
重いまぶた擦る夜に

แม้จะต้องขยี้เปลือกตาที่เหนื่อยล้าในยามค่ำคืน
しがみついた青い誓い

ฉันจะยังยึดมั่นกับคำสัตย์สีฟ้านั้นเอาไว้
好きなことを続けること

เพื่อที่จะได้ทำสิ่งที่ฉันชื่นชอบเช่นนี้
それは楽しいだけじゃない

แม้ว่ามันจะไม่ใช่แค่เพียงเรื่องสนุกอีกต่อไป
本当にできる 不安になるけど

ไม่ว่าจะมากเท่าไหร่ ไม่ว่าจะเป็นยังไง

ฉันไม่เหลือความมั่นใจที่จะวาดอีกแล้วล่ะ
嗚呼 何回でも ほら何回でも

ไม่ว่าจะอีกกี่ครั้ง ไม่ว่าจะอีกเท่าใด
積み上げてきたことが武器になる

สิ่งที่ฉันสร้างขึ้นมากลับกลายเป็นอาวุธไปเสียแล้ว
周りを見たって 誰と比べたって

ยิ่งพอมองไปรอบๆ พอได้เปรียบเทียบตัวเองกับใครอื่น
僕にしかできないことはなんだ

จะมีสิ่งไหนที่ฉันทำได้แค่เพียงคนเดียวบ้างรึเปล่า

ความรู้สึกที่ฉันไม่เคยสัมผัส
知らずにいた想い あの日踏み出して

กระทั่งห้วงความคิดที่ฉันไม่เคยมี ก่อตัวขึ้นจากวันนั้น
初めて感じたこの痛みも全部

กลายเป็นความเจ็บปวดที่ฉันได้รับเป็นครั้งแรก
好きなものと向き合うことで

จนเริ่มหวาดกลัวต่อการเผชิญหน้ากับสิ่งที่ตัวเองชอบ
触れたまだ小さな光

แม้แสงสว่างที่พยายามเอื้อมมือไปจะริบหรี่ลง
大丈夫行こうあとは楽しむだけだ

แต่ไม่เป็นไร เราก็แค่มาสนุกกับสิ่งที่หลงเหลืออยู่กันเถอะ

[Chorus]
嗚呼 全てを賭けて描く

วางเดิมพันด้วยลายเส้นของฉันแลกกับทุกสิ่ง
自分にしか出せない色で

พร้อมด้วยสีสัน ที่มีเพียงฉันที่จะสร้างมันขึ้นมาได้
朝も夜も走り続け

แม้จะต้องผ่านพ้นวันคืนมากมายเพียงใด
見つけ出した青い光

ฉันจะมุ่งไปจนกว่าจะพานพบสีฟ้าครามเหล่านั้น
好きなものと向き合うこと

แม้ว่าการได้เผชิญหน้ากับสิ่งที่ฉันชอบ

จะยังคงทำให้หวาดกลัวอยู่ก็ตาม
もう今はあの日の透明な僕じゃない

แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้ไร้ตัวตนอย่างที่ฉันเคยเป็นมาก่อนอีกต่อไปแล้ว
嗚呼 ありのままの

และนี่แหละคือตัวตน
かけがえの無い僕だ

สิ่งที่พวกเราต่างเก็บงำมันเอาไว้
本当の声を響かせてよほら

ปลดปล่อยมันออกมาให้กึกก้องกันเถอะ
見ないフリしていても

ถึงแม้ว่าเราจะเมินเฉยกับมันไป
確かにそこに今もそこにあるよ

สิ่งที่พวกเราต่างเก็บงำมันเอาไว้
本当の声を響かせてよさあ

เสียงที่แท้จริงของคุณ กู่ร้องมันออกมาเลยสิ
見ないフリしていても

ถึงแม้ว่าเราจะเมินเฉยกับมันไป
確かにそこに君の中に