Novelber 2017

DAY 2 : รีโมทคอนโทรล

            เวลาค่ำหลังกินข้าวเสร็จจะเกิดสงครามขนาดย่อมขึ้น การแบ่งเวรล้างจานทำให้ทั้งสองคนต้องผลัดกันล้างจานคนละวันสลับกันไป ยัง นีี่ยังไม่ถึงจุดเริ่มต้นของสงครามนั้น ต่อมาคนที่ว่างก็จะตรงไปที่โซฟา เปิดโทรทัศน์ดูอย่างสบายใจ คน ๆ นั้นคือเขาเอง ก็วันนี้ไม่ใช่เวรเขาล้างจานนี่นะ จากนั้นคนที่ล้างจานเพิ่งเสร็จก็จะพุ่งมาที่โซฟา ทั้ง ๆ ที่มือยังเปียก ๆ ไม่คิดจะเช็ดมือก่อนด้วยนะ ... เจ้าของมือเปียก ๆ พร้อมกลิ่นน้ำยาล้างจานอ่อน ๆ ก็โถมตัวเข้ามาหาเขาที่กำลังนอนเอกเขนกอยู่บนโซฟา เสียงหัวเราะดังขึ้น ตัวก็ไม่ใช่ว่าเบา ๆ เขาพยายามสลัดอีกคนออก แต่มือนี่สิอย่างกับหนวดหมึก เกาะติดเขาหนึบ แถมยังพยายามจะแย่งรีโมทโทรทัศน์ในมือเขาอีก ในเมื่อสลัดไม่ออกก็จำเป็นต้องใช้วิธีนี้ล่ะนะ เขาประเคนฝ่าเท้างาม ๆ ให้จนอีกคนลงไปกองกับพื้น เขายิ้มพลางหัวเราะหึให้กับชัยชนะที่ได้รับ 

            แค่นี้ไม่ทำให้อีกคนยอมแพ้หรอก หลังโหวกเหวกโวยวายอะไรตามประสาแล้วก็ลุกขึ้นมาอีก ตรงมาที่เขา เขาเอารีโมทไปซ่อนไว้ข้างหลัง สายตาบ่งบอกความตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่ยกให้แน่นอน อีกคนยืนกอดอกอยู่เบื้องหน้าเขา รอยยิ้มและแววตาดูเหมือนกับคิดอะไรบางอย่างออก และไอ้รอยยิ้มแบบนี้มักจะไม่ตามมาด้วยอะไรที่ดีแน่ ๆ  

            เจ้าของรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ทรุดตัวลงนั่งบนตักเขาก่อนจะก้มหน้าลงมาใกล้จนลมหายใจอุ่นรดลงบนใบหน้า ด้วยความตกใจเขาจึงหลับตาโดยอัตโนมัติ น่ั่นก็ถือเป็นการเปิดโอกาสให้อีกคนใช้มือคว้ารีโมทอันเป็นชนวนสงครามในครั้งนี้ไปได้ในที่สุด ไม่เพียงเท่านั้น คน ๆ นั้นยังยกมือข้างที่ว่างขึ้นมาดีดหน้าผากเขาอีก เขาลืมตาเพราะความเจ็บปวดเล็ก ๆ ที่หน้าผาก และพบว่ารีโมทโดนแย่งไปแล้ว เสียงโวยวายของเขาเองและเสียงหัวเราะของคน ๆ นั้นดังขึ้นตามมา

            นั่นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว พอย้อนไปมองก็ตลกดี เพราะการแย่งรีโมทโง่ ๆ อันนั้นเป็นอะไรที่เขาทั้งสองคนจริงจังกันมาก ถ้าเป็นตอนนี้ก็คงไม่จำเป็นต้องแย่งกัน เพราะเทคโนโลยีเดี๋ยวนี้ก็ไปไกลแล้ว อยากดูอะไรก็เปิดเอาในแทบเลตหรือในมือถือก็ได้ เขามองโทรทัศน์ที่ปิดอยู่ โซฟาอันเดิมว่างเปล่า เวรล้างจานตอนนี้ก็ไม่ต้องแบ่ง ในเมื่อไม่มีคนให้เกี่ยงกันล้างจานแล้ว
            เมื่อตอนที่เขาตัดสินใจซื้อคอนโด เขาคิดว่าห้องนี้ออกจะแคบไปหน่อย แต่ในตอนนี้เขากลับรู้สึกว่าห้องห้องเดิมนี้กว้างไป กว้างเกินกว่าที่จะอยู่คนเดียว เขาหยิบซองบุหรี่และไฟแช็กก่อนจะเดินไปยังระเบียง