ผมรีบวิ่งลงมาเพื่อจะห้ามไม่ให้เธอเปิดประตูบ้าน เพราะคนที่อยูหลังประตูบานนั้นหนะ... 

"Hello....('  ')" 

"(.  .)  .....โอ๊ะ" 

"F*ck ไม่ทันหรอเนี่ย แฮ่กๆ"  

ผมหยุดหอบอยู่ข้างหลังลิเลีย ที่เปิดประตูเงยหน้าดูคนตัวสูงตรงหน้าตัวเองแล้วก็จ้องกันไปมา ชายตัวสูงผมสีบลอนด์ กับ ผู้หญิงร่างเล็ก 

"ดูไม่ใช่คนเมาเลยนะเฮ็กส์ ทำไงอะคะ (.  .  )F" 

เธอหันมาถามผมในขณะที่มือเธอกำลังชี้เขาอยู่  ยัยบ้าเอ้ยยไหนบอกรับมือได้ เจอคนปกติแล้วมาถามฉันว่าทำยังไงเนี่ยนะ ยัยบ้านี้ แต่ดูน่ารักชะมัด!! 

"เฮ็กซ์?...เลยหรอ คิก" ชายหน้าประตูหลุดคำมานิดหน่อย 

"เพื่อฉันเองเลโอหนะ" 

"โอ๊ะ ฉันลิเลีย ค่ะ ( '  ')p" 

"'งาย เธอน่ารักเกินจะเป็นแม่สตรีมเมอร์รึเปล่านะ" 

เลโอก้มหน้าลงมาคุยกับลิเลียใกล้เกิน แล้วเสียงในหัวผมมันก็มีประโยค นี้ขึ้นมา  

" ใกล้ไปไหมไอ้เวรนี่  -*- " 

"โห ไม่เห็นต้องดุเลยนี่เพื่อน กินข้าวไม่อิ่มหรือไง"  

"เอาเพิ่มไหมคะ ฉันจะทำเพิ่มให้ (' '   )" 

"คิดว่างั้นแหละ เอามาอีกจาน!!!" 

"เห้ยๆนั่นแม่นายไม่ใช่หรอ พูดกับแม่ดีๆหน่อยซี้" 

"นั่นสิคะ ลูกเสือดาวน้อยของแม่ คิกๆ55555" 

"!!..//// AYO ฉันไม่กินแล้วกลับไปห้องของเธอซะ ลงมาอีกทีพรุ่งนี้เลยนะ!! เข้าใจที่ผมพูดไหม!!!" 

อยู่ดีๆเธอก็เล่นตามน้ำเพื่อของผมไปซะแบบนั้น เอาซะผมเหวอตั้งตัวไม่ถูกจนต้องไล่เธอไปที่ห้องแต่เธอก็ดูไม่มีท่าทีจะกลัวเลย ดูสนุกใหญ่ ผมอยากจะจับเธอแปะฝาเอาจริงๆ 1อาทิตย์เองนะ ชักจะเอาใหญ่ 

"ค่าๆ ไปก้อด้ายยย ฟิ้วๆๆ"

  

ผมรอจนเธอปิดประตูแล้วหันมาจัดการเพื่อนที่อยู่ดีๆก็มาโผล่หน้าบ้านคนอื่นไม่ใช่เวลา แต่มันดันเดินเข้ามานั่งโซฟาทำท่าจะคุยยาวเชียว แต่ก็ต้องคุยยาวแหละเพราะผมไม่ได้บอกเรื่องลิเลียกับหมอนี่ 

"ผู้จัดการรู้เรื่องนี้แล้วรึยัง" 

"รู้ตั้งแต่เธอยังไม่ได้ย้ายมาด้วยซ้ำ" 

"อย่างนายอะนะ นายรักพื้นที่ตัวเองจะตาย ขนาดเป็นฉันนายยังไม่ยอมเลย แม้แต่ มิร่า..." 

"เพราะว่าพ่อเธอต่างหาก!!! เพราะว่าเราก็........เป็นครอบครัว" 

"................ขอละเอียดๆหน่อยได้ปะ .....เธอคนนั้นดูน่ารักฉันเชื่อไม่ลงหวะ 555+" 

"ก็เธอลำบาก!!!.... เพราะว่าครอบครัวฉัน เพราะแม่ฉัน ....เธอเลยต้องนอนโซฟาเล็กๆในห้องโถงแคบๆ ใช้ห้องน้ำรวมกัน...คอยทำอาหาร ทำทุกอย่างในบ้าน เหมือนคนรับใช้..การหาที่อยู่ใหม่เธอก็มีปัญหา ฉันรู้สึกไม่ดีนี่ ที่เธอต้องมาลำบากเพราะครอบครัวฉัน อีกอย่างเธอเหลือแค่พ่อเธอ" 

"ขนาดนั้นเลยหรอ..." 

"ขนาดนั้นแหละ........เธอนอนอยู่โซฟานี่ 3 วันเลยนะ ทั้งๆที่ฉันมีเตียง 6 ฟุตให้เธอกับท็อปเปอร์สบายๆ" 

".....ไหงงั้นอะ" 

"ก็เธอชินนอนโซฟาบ้านแม่ฉัน มา 3 ปีเต็มๆหนะสิ ทีแรกฉันนึกว่าเธอเผลอหลับเพราะดูทีวี แต่เธอบอกว่าเธอไม่ชินกับเตียง กว่าฉันจะฝึกให้เธอไปนอนบนเตียงได้ ฉันต้องจัดตางรางสตรีมใหม่ เพื่อที่จะได้เตือนเธอให้ไปนอนในห้องตัวเอง" 

"พูดยังกับเธอเป็นหมาแหนะ 555" 

"ไม่ใช่แบบนั้นโว้ย!!!" 

"แค่หยอกเล่นเองหน่า" 

"แล้วนายมีอะไรรีบๆพูดมา ถึงได้ถ่อมาที่นี่ ได้ไวแบบนี้" 

"ก็นะ....ผู้จัดการฝากเอาเอกสารสรุปประชุมมาให้นายเพราะฉันว่างพอดี" 

"แค่นั้นอะนะ..... ส่งเมล์มาก็ได้ไหม" 

"จริงๆเขาก็ให้ฉันมาดูนายด้วย" 

"ว่าแล้วไม่มีผิด" 

"แต่นายโชคดีนะวันนี้" 

"ห๊ะ โชคดีเนี่ยนะ สตรีมฉันเกือบโป๊ะ แล้วมีนายมาบุกถึงบ้านแบบไม่ได้ตั้งตัวอีก" 

"มีร่าเกือบมาด้วยแล้ว บ้านนายเกือยได้บึ้มจริงๆแล้วนะ" 

"ยัยนั่นสตรีมอยู่ไม่ใช่หรือไง?" 

"ก็นะ..นายติดหนี้ฉันแล้ว 1 เฮ็กเตอร์ เดอะ แบล็ค ^___^"