เชื่อว่า บางทีเราคุยกับคนอื่นไม่รู้เรื่อง แต่เราคุยกับคนบางคนรู้เรื่อง หรือเป็นเพราะเราไม่ใช่มนุษย์ทั่วไป เราอาจจะมาจากดาวสักดวง เราอาจจะอยู่ท่ามกลางสิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้สร้างมาเพื่อเราก็ได้

บางคนเข้าใจเราทั้งๆที่คนอื่นไม่เข้าใจ บางคนมองเห็นเราทั้งๆที่คนอื่นมองไม่เห็น

เป็นปริศนาที่ไขไม่ออกด้วยสมการใดๆ แต่ปล่อยเบลอไว้เพราะเราก็ตั้งสมมติฐานในใจไว้แล้ว

เวลามนุษย์ผูกพันธ์กับใครสักคน ต่อม Hypothalamus จะทำงานโดยการหลั่ง Oxytocin ออกมา จากการวิจัยของชาวอเมริกายังบอกว่า แม้กระทั่งการกอด สัมผัส จับมือ ร่างกายก็จะหลั่งสาร Oxytocin ออกมาและฮอร์โมนต่างๆก็จะไหลเวียนไปทั่วร่างกายของเรา ส่งผลให้เรารู้สึกดีและปลอดภัย

ตามหลักวิทยาศาสตร์

"เราผูกพันธ์กับใครสักคนโดยการหลั่งสาร Oxytocin"

(เชื่อเถอะ.. มนุษย์เป็นสิ่งที่มีความซับซ้อนมากที่สุดแล้ว)

แต่พอลองมองนอกกรอบ หากเราไม่ใช้วิทยาศาสตร์ตัดสิน 

คุณเคยรู้สึกไหมว่า คนรอบๆข้างตัวคุณ ทั้งคนใกล้ตัว พ่อ แม่ ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง คนรู้จักที่ผ่านเข้ามาในชีวิตคุณในแต่ละชั่วเวลา ทุกคนล้วนมีความผูกพันธ์กับคุณไม่มากก็น้อย 

คนที่อยู่ด้วยกันนาน ผูกพันธ์นาน คนที่พบแล้วก็จากกัน

(from only love is real)

การเจอกันของคนเรามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ การที่เราได้รู้จักใครสักคนมันเป็นเพราะความตั้งใจของเรา ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตัดสินใจทัก บทสนทนาก็เริ่มขึ้น 

เชื่อเถอะ... ความบังเอิญไม่มีจริง มีแต่ความตั้งใจเท่านั้นแหละ

ในทางวิทยาศาสตร์ การเจอคนที่ใช่  Adrenalin จะทำงาน ทำให้เราเหงื่อแตกและหัวใจเต้นรัว และใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีในการตกหลุมรัก หากไม่ใช้หลักทางวิทยาศาสตร์ในการตัดสิน เราจะเรียกเหตุการณ์นี้ว่า "Soul Companion" มันคือนาทีที่คุณตกหลุมรักใครสักคนและจดจำแววตาเขาไปตลอดกาล ราวกับว่าแววตานั้นเป็นแววตาที่คุณเคยมาตั้งแต่ชาติปางก่อน

เราต่างมี Soul Relations หรือสายสัมพันธ์ทางวิญญาณ ร่วมกัน เปรียบเหมือนต้นไม้ที่มีใบนับพัน ๆ ไป บรรดาใบที่อยู่บนก้านเดียวกันจะใกล้ชิดผูกพันธ์กับเรามากที่สุด เราอาจจะแบ่งปันประสบการณ์ชีวิตได้ ยิ่งเราแผ่ขยายตัวเองออกไปตามลำต้นมากเท่าไหร่ เราก็จะยิ่งสัมพันธ์ใกล้ชิดกับใบไม้อื่น ๆ หรือหมายถึงดวงวิญญาณอื่น ๆ มากเท่านั้น

เอาล่ะ หลังจากอ่านประโยคด้านบน คุณอาจจะเป็นมนุษย์เหมือนเดิม 

หรือคุณอาจจะตระหนักตัวเองว่าฉันนี่แหละเป็นเอเลี่ยนตัวนึงที่หลงทางมายังโลกนี้