คู่มือนักล่า, Under the Skin, 猎罪图鉴 (20 ตอนจบ iQIYI)
ลองมาไขคดีฆาตกรรม ด้วยศิลปะกันมั้ยซีรีส์นี้เป็นเรื่องราวการไขคดีของตำรวจ หน่วยสืบสวนอาชญากรรม เดิมทีเข้าใจว่าเป็นซีรีส์สืบสวนสอบสวนทั่วๆไป แต่ที่จริงแล้วมีอะไรพิเศษกว่านั้นเยอะ
เพราะเรื่องนี้นำเสนอโดยเน้นมุมมองไปทางศิลปะน่ะสิ
เริ่มที่ตัวเอกคนแรกของเรา เสิ่นอี้ หนุ่มน้อยผู้มีใจรักในศิลปะ ได้รับการขนานนามว่า จิตรกรอัจฉริยะ ตั้งแต่สมัยเรียน จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาได้รับการไหว้วานให้วาดรูปตอนแก่ของเด็กชายคนหนึ่ง และนั่นก็นำไปสู่เรื่องราวอันโศกสลด ที่กลายเป็นปมและจุดเปลี่ยนของชีวิตเขาทั้งชีวิต
ตู้เฉิง อดีตหัวโจกข้างถนนที่ผันตัวมาเป็นตำรวจผู้รับใช้ประชาชน ผ่านการชักนำของตำรวจผู้ใหญ่ใจดีท่านนึง เหลยอี้เฟย แต่แล้ววันนึง หัวหน้าเหลยกลับถูกผู้ร้ายฆ่าตายอย่างปริศนา โดยมีตัวกลางคือ เสิ่นอี้ และคดีฆาตกรรมนี้เอง ที่ตู้เฉิงสาบานว่าจะไม่ยอมเลิกราอย่างเด็ดขาด
7 ปีผ่านไปนับจากวันที่หัวหน้าเหลยเสียชีวิตอย่างมีเงื่อนงำ
ยังคงไม่สามารถจับคนร้ายได้
และแล้ว ตู้เฉิงกับเสิ่นอี้ ก็โคจรมาเจอกันอีกครั้ง
เรื่องราวหลังจากนี้จะเป็นการร่วมมือกันไขคดีของ ตู้เฉิง ตำรวจหนุ่มฝีมือฉกาจ และเสิ่นอี้ อดีตจิตรกรอัจฉริยะผู้ผันตัวมาเป็นตำรวจ มีหน้าที่หลักคือการวาดภาพเสมือนของคนร้าย โดยมีตัวช่วยคือทีมงานตำรวจแผนกคดีฆาตกรรมและนิติเวช
จากที่ดูมา 14 ตอน ชอบมากๆ ชอบการสอดแทรกศิลปะในเรื่อง ชอบโทนนุ่มละมุน(เหมือนตัวเสิ่นอี้)ของภาพ(ปกติสืบสวนของจีนจะออกไปในแนวเข้มข้น) ชอบคาแรคเตอร์ตัวละคร ชอบทุกอย่างเลย ความกลมกล่อมของเรื่องนี้นับว่าหาได้ยาก จริงอยู่ที่เสิ่นอี้เป็นตัวละครเอก แต่ผกกก็ไม่ได้นำเสนอสกิลการวาดภาพเพียงอย่างเดียว เขายังนำเสนอพัฒนาการด้านอื่นของตัวละครด้วย รวมถึงทักษะในการไขคดีของตู้เฉิงและปัจจัยอื่นๆ ดังนั้น สำหรับเราแล้ว เรื่องนี้กลายเป็นหนึ่งในรายการโปรดของเราไปในทันทีเลย
แรกเริ่มตู้เฉิงก็จะเอาความแค้นความโกรธทั้งหมดเจ็ดปีไปลงกับเสิ่นอี้ แต่ไปๆมาๆพอเฮียตู้เห็นความดี ความตั้งใจของพี่เสิ่นเรา ความแค้นก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่นแทน สิ่งที่ชอบที่สุดในคสพ.สองคนนี้คือฉากในอดีต จุดเริ่มต้นของปมในใจ ฉากห้องสอบสวนนี้รวมๆแล้วไม่กี่นาทีแต่บอกเลยอิมแพคมากๆ ถานเจี้ยนซื่อ แสดงเป็น เสิ่นอี้ และ จินซื่อเจีย แสดงเป็น ตู้เฉิง สองคนรับส่งอารมณ์และถ่ายทอดอารมณ์ความเจ็บปวด ความเสียใจ ความรู้สึกผิดออกมาได้ดีมากๆ รับรู้ได้เลยว่า ตู้เฉิงเจ็บปวดขนาดไหน และ เสิ่นอี้เสียใจมากเพียงใดที่ศิลปะจากสองมือของเขา ทำให้คนเสียชีวิต
ไปดูเอาเองเถอะพี่น้อง ฉากนี้ดีมากๆ
มาพูดถึงภาพรวมในการไขคดีกันบ้าง
คดีแรก ศัลยแพทย์ความงามตายปริศนา โดยมีผู้ต้องสงสัยเป็นหญิงสาวที่ใบหน้าเสียโฉม
คดีสอง สาวน้อยที่เหลือเพียงโครงกระดูกถูกฝังในเขตโรงเรียน
คดีสาม หม้ายสาวพราวเสน่ห์ ใช้ตัวเองล่อลวงชายหนุ่มให้แต่งงาน ก่อนจะสังหารแล้วเชิดเงินไป
คดีสี่ คดีลักพาตัวคุณหนูผู้ดี โดยมีชายคนรักเป็นผู้ต้องสงสัย
เอาแค่สี่คดีนี้ก่อน จะให้เขียนรีวิวหมดคงจะยาวไป คดีโดยรวมของเรื่องนี้ ตัวละครสำคัญในแต่ละคดี จะเป็น ผู้หญิง เสมอ และเกือบทั้งหมดจะเป็น เหยื่อ ที่ถูกกระทำไม่ทางใดก็ทางหนึ่งเสมอ คาดว่าผู้กำกับต้องการนำเสนอ ความเป็นเหยื่อของเพศหญิงในสังคม ที่นับวันจะทวีความรุนแรงมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการกลั่นแกล้ง ข่มขื่น ทำร้ายร่างกาย ค้ามนุษย์และอีกมากมาย
แต่ผกก.อาจจะไม่อยากให้ซีรีส์เข้าโทนดาร์กเกินไป หรืออาจต้องการนำเสนอผ่านบุคลิกของตัวละครเอกอย่าง เสิ่นอี้ ตัวซีรีส์เลยดำเนินไปด้วยความละมุนละม่อม โทนสีภาพจะออกไปในทางอบอุ่นแฝงด้วยความเย็นชาเสมอ (เหมือนตัวเสิ่นอี้ที่อบอุ่นแต่โดดเดี่ยว) สภาพศพไม่มีคดีไหนเลยที่บาดตา แม้แต่ซีนสารภาพของผู้ต้องสงสัย ก็เป็นไปด้วยอารมณ์ที่ลึกซึ้ง แต่ไม่แข็งกร้าว ตัวละครทุกตัวมีเหตุผลของตัวเองเสมอ (เรามองว่าเบาไปนิด เมื่อเทียบกับความเหนื่อยของเสิ่นอี้ แทบไม่ได้นอนเลย เฮียตู้ใช้งานหนัก)
และที่ไม่ชมไม่ได้คือ นักแสดงสมทบเล่นได้ดีทุกคน มีภาพจำหมดทุกคน ปรบมือ
ตอนนี้ ณ วันที่เขียน เรื่องดำเนินมาถึงตอนที่ 14 แล้ว (จบตอนค้างคามาก) ปมการเสียชีวิตของหัวหน้าเหลยเริ่มมีเค้าโครงให้สืบ เสิ่นอี้ก็ต้องพบกับการสูญเสียคนสำคัญ ในขณะที่เฮียตู้ก็มองเสิ่นอี้เป็นตำรวจที่ดีคนนึงไปแล้ว และไม่คิดอยากให้เสิ่นอี้หวนคืนวงการศิลปะอีกต่อไป (อยากเก็บเค้าไว้ใกล้ๆตัวล่ะซี้) อีก 6 ตอนก็จะจบลง (อยากให้มีซีซั่นสอง แง) นี่ว่าสุดท้ายสองคนนี้ก็เคลียปมได้แหละ แต่จะเคลียยังไงนั้น ต้องติดตามจ้า
ชอบฉากใต้น้ำมาก เพลงก็เพราะ นักแสดงก็เล่นดี
สุดท้ายของฝากเพลงประกอบ ร้องโดย ถานเจี้ยนซื่อ(พระเอกนั่นเอง นางเป็นนักร้องมาก่อน) เพราะมาก ความหมายดีด้วย เข้ากับละครสุดๆ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in